Każdy uważny czytelnik po zapoznaniu się z treścią pierwszej części trylogii zdecydowanie stwierdzi, że maczał w tym palce Tolkien. Już po przewróceniu pierwszej strony nasza uwaga skupia się na mapie, przywodzącej na myśl mapę Śródziemia. Można uznać to za przypadek? Ano można. Dopóki nie zagłębimy się w treść...

Głównego bohatera poznajemy w momencie, gdy jego swawolne, młodzieńcze życie zostaje wywrócone do góry nogami przez bliskiego krewnego (w tym przypadku ojca). Chcąc nie chcąc Sabriel (głównym bohaterem jest dziewczyna) musi porzucić spokojne życie i wyruszyć w nieznane, choć jest kompletnie do tego nieprzygotowana i niedoświadczona. W takim świecie bez fachowej pomocy długo wytrwać się nie da, dlatego też otrzymuje pomoc. Przewodnikiem jest istota znająca na wylot obyczaje, jakimi rządzi się świat, w którym wylądowała. Niejednokrotnie więc wybawia ją z opresji i oczywiście rzuca mądrymi radami na prawo i lewo. Gdyby nie fakt, że istota ta przybiera kocią postać, śmiało można by skojarzyć ją z pewnym czarodziejem...

Drugi towarzysz to oddany i wierny Touchstone, który chroni Sabriel przed niebezpieczeństwami, którym sama sprostać nie zdoła. Postać ta nasuwa na myśl Aragorna. O obu niewiele wiemy, gdyż otacza ich jakaś tajemnica, która podczas wędrówki stopniowo się wyjaśnia. Skrywają wiele niespodzianek, mają dość skomplikowaną przeszłość, od której nie mogą się uwolnić. Podczas wędrówki ukrywają się pod fikcyjnymi imionami, nie są też nazbyt wylewni, jeśli chodzi o ich prawdziwą tożsamość.

„Drużyna” przez całą podróż jest ścigana i atakowana przez sługi mroku. W tym wypadku są to nieumarli, którzy śledzą ich każdy krok, gotowi zaatakować w każdej chwili. Ukryci są pod różnymi postaciami - na przykład czarnych ptaszysk... Podróż odbywa się w pośpiechu, strachu i niepewności, gdyż bohaterowie nie wiedzą, co spotka ich u celu drogi.

Nie zabrakło też magicznych artefaktów, które przenoszą w inny wymiar rzeczywistości...

Cóż, mogłabym podać jeszcze wiele przykładów, nie chcę jednak psuć zabawy ewentualnym ciekawskim, którzy chcieliby przekonać się osobiście, ani zdradzać dalszych szczegółów opowieści. A przekonać się warto, bo świat stworzony przez Nixa naprawdę na to zasługuje. Nawet ci najbardziej wymagający będą zadowoleni. Autor zadbał bowiem o każdy szczegół.

Na szczególną uwagę zasługuje rozwój głównych bohaterów. Jesteśmy świadkami, jak Sabriel z małej, zagubionej dziewczynki przekształca się w dojrzałą, stanowczą kobietę. Dotyczy to również Touchstone'a, który analizując błędy z przeszłości i dzięki spojrzeniu z dystansu na siebie zmienia się i dojrzewa do poważnych decyzji. Obserwujemy też, jak z pozoru obcy sobie ludzie, z początku nieufni, nawiązują nić porozumienia, która pod wpływem czasu i wspólnych przeżyć zamienia się w przyjaźń.

Nic nie zostało lekko potraktowane, ani świat magiczny, ani ten niemagiczny, ani bohaterowie. Wszystko jest dopięte na ostatni guzik, a dbałość o szczegóły zachęca do oddania się fantazji i przeżycia wspaniałej przygody. Już dawno nie spotkałam się z tak wymyślnie wykreowanym światem.

Jedyne, co może wam się nie spodobać po przeczytaniu, to uczucie niedosytu. A pojawi się z pewnością, bo autor solidnie odrobił pracę domową...