Nie istnieją dwa różne i pierwotnie przeciwstawne przedmioty - ciało i myślenie - lecz jeden jedyny przedmiot, a mianowicie myślące ciało żywego, realnego człowieka. Myślenie to taka sama właściwość, taki sam sposób istnienia ciała jak rozciągłość, czyli jego układ przestrzenny i położenie między innymi ciałami. Tę prostą i głęboko słuszną myśl wyraził Spinoza w języku swojej epoki w sposób następujący: myślenie i rozciągłość to nie dwie odrębne substancje, jak twierdził Kartezjusz, lecz jedynie "dwa atrybuty jednej i tej samej substancji"; nie dwa różne przedmioty mogące istnieć oddzielnie, całkowicie niezależnie od siebie, lecz jedynie dwa odmienne, a nawet przeciwstawne aspekty, w jakich jawi się jedno i to samo, dwa odmienne sposoby istnienia, dwie formy przejawiania się czegoś "trzeciego". Co to jest to "trzecie"? Realna, nieskończona natura - odpowiada Spinoza. Ono właśnie zarówno rozciąga się w przestrzeni, jak "myśli".

[Państwowy Instytut Wydawniczy, 1978]