Maria z Sienkiewiczów Siedmiograj, z wykształcenia polonistka, przez długie lata zajmowała się teatrem. Była dyrektorem i kierownikiem artystyczno-literackim teatru lalkowego w Rzeszowie, organizowała młodzieżowe zespoły teatralne i recytatorskie. Pisała i wydawała baśnie sceniczne dla teatrów dziecięcych i młodzieżowych.

Po raz pierwszy ukazuje się w formie książkowej jej zbiór opowiadań pt. "Tomkowe szczęście".


"Chciałabym, żeby »Tomkowe szczęście« poruszyło serca tych, którzy opuściwszy wieś zapominają często wśród huku samochodów, tramwajowych zgrzytów, kolorowych neonów i tzw. lepszego, kulturalnego życia, o starych ojcach, żeby nie wstydzili się ich spracowanych, twardych rąk, żeby jeździli do nich w odwiedziny, nie tylko po kurę, masło czy jaja, żeby po prostu o nich serdecznie, z miłością myśleli i pamiętali... Żeby moje opowiadania trafiły przede wszystkim do wiejskich bibliotek, bo z myślą o tych Czytelnikach książkę pisałam. W każdym opowiadaniu chciałam pokazać to, co było dla mnie przeżyciem..."

Maria Siedmiograj

[Ludowa Spółdzielnia Wydawnicza, 1972]