Typowy pirat? Wyobraźnia podsuwa nam zwykle krzepkiego, nieokrzesanego osiłka z drewnianą nogą, w pasiastej koszulce, z czarną opaską na oku, kordelasem i parą pistoletów za pasem, obowiązkowo z kolczykiem w uchu i gadającą papugą na ramieniu. Osobnik ów w XVII i XVIII w. parał się przeważnie - wraz z resztą podobnej mu załogi - rabowaniem statków, pływając pod budzącą grozę czarną banderą z trupią główką. Ukrywał też na Karaibach ogromne skarby, no i zapijał się mocnym rumem.

W jakiej jednak mierze obraz ów odpowiada rzeczywistości? Autor konfrontuje wyobrażenia pisarzy i reżyserów filmowych z faktami historycznymi, a legendy dotyczące sir Henry'ego Morgana, kapitana Kidda, kapitana le Clerca, krwawego Bartholomew Robertsa, Johna Gowa oraz wielu innych, podobnych im pirackich znakomitości z ich autentycznymi biografiami.

Konkluzje są zdumiewające... W książce znajdziemy też odpowiedzi na inne pytania. Na przykład, dlaczego tak chętnie wybierano profesję pirata, mimo że schwytanych korsarzy karano okrutną śmiercią? Czy były kobiety piraci? Jakie korzyści materialne uzyskiwał przeciętny pirat z napadów i rabunku? Jaki wpływ wywarło istnienie piractwa na gospodarkę (zwłaszcza na handel i żeglugę) państw kilka stuleci temu? Jakich inwestycji wymagała od dowódcy pirackiego okrętu opłacalność procederu? Jak wyglądały pirackie okręty, ich uzbrojenie i kto wymyślił piracką banderę? Ile pirackich skarbów czeka obecnie na swoich odkrywców i gdzie ich szukać? Czy istniał piracki kodeks honorowy i obyczajowy? Czy to prawda, że istniały niezależne republiki pirackie?

Piracka prawda okazuje się często jakże odległa od romantycznej legendy i mitu. Choć nie zawsze i nie do końca...

[Bellona, 2006]