Ziemia zadrżała rankiem dziewiątego lutego 1972 roku, dwadzieścia sekund przed godziną szóstą. Wstrząs nie zasługiwał właściwie na szczególną uwagę. Był podobny do tych, jakie wiele razy w roku odczuwają mieszkańcy Tokio i okolic. Zakołysały się wiszące lampy, z półek spadło parę stojących niepewnie przedmiotów, ale drżenie ziemi nie spowodowało poza tym żadnych widocznych skutków. Powtórny wstrząs, znacznie słabszy, nastąpił po dwudziestu sekundach. Poinformowano później, że były jeszcze cztery dalsze, ale o tak małej sile, iż zarejestrowały je tylko sejsmografy. W sumie wydarzenie to nie miało większego znaczenia, dla mnie jednak okazało się pamiętne, gdyż po raz pierwszy w życiu doświadczyłem trzęsienia ziemi. Człowiek doznaje nieprzyjemnego uczucia, gdy grunt usuwa mu się spod nóg.

[Wydawnictwo Da Capo, Warszawa 1998]