Historia życia wielkiego admirała Ericha Raedera, od czasu jego narodzin i lat dziecięcych spędzonych w mały miasteczku w pobliżu Hamburga, poprzez karierę w marynarce wojennej, która rozpoczęła się w 1894 i zakończyła w 1943 roku ostatecznym zerwaniem z Hitlerem, jego proces i wyrok Międzynarodowego Trybunału Wojskowego w Norymberdze oraz dziesięć lat, które spędził w więzieniu wojskowym w Spandau, jest interesującym dokumentem historycznym.

Obejmuje on czasy ekspansji cesarskiej floty, główne działania nawodne pierwszej wojny światowej, kwestie polityczne i odbudowę Niemieckiej Marynarki Wojennej w okresie międzywojennym oraz najważniejsze operacje morskie drugiej wojny światowej. Jest źródłem interesujących charakterystyk cesarza i Hitlera, dokonanych przez osobę, która była blisko obu tych postaci. Raeder przypisuje niemieckie problemy polityczne oraz powstanie nazizmu restrykcyjnemu wpływowi Traktatu Wersalskiego.

Jednak ta relacja jest czymś więcej niż tylko wartościowymi zapiskami historycznymi. Stanowi ona swoiste studium charakteru człowieka o głębokich przekonaniach religijnych, oddanego swojej profesji oficera marynarki wojennej i całym sercem służącego własnej ojczyźnie.

[Finna, 2001]