Mayne Thomas Reid (1818-1883) to powieściopisarz amerykański pochodzenia irlandzkiego. Po przybyciu do Stanów Zjednoczonych próbował wielu zawodów. Potem poświęcił się pisaniu powieści, głównie awanturniczych – z życia Indian i pionierów na Zachodzie i Południu Ameryki. Był jednym z autorów biblioteki groszowej (dime-novel) E. Beale’a (1821-1894). Napisał kilkadziesiąt powieści, cieszących się dużą popularnością. Do najbardziej poczytnych należały m.in.: „Łowcy skalpów”, „Przygody myśliwskie młodych osadników”, „Jeździec bez głowy”, „Wodą i lądem” (o życiu na Amazonce). W Polsce książki M. Reida ukazywały się w latach dwudziestych i trzydziestych.

„Biały wódz Indian” przedstawia burzliwe losy młodego, biednego farmera, Carlosa, który wraz z matką i siostrą przybywa z północy Stanów na tereny pogranicza meksykańskiego i tutaj osiedla się na stałe. Wartka akcja obfitująca w dramatyczne wydarzenia, elementy meksykańskiej obyczajowości, wątek romantycznej miłości, czynią z tej powieści lekturę zajmującą i pouczającą.

[Wydawnictwo Lubelskie, 1991]