"Eon. Powrót Lustrzanego Smoka" i "Eona. Ostatni lord Smocze Oko" to dylogia fantasy, która trafiła na polski rynek prosto z odległej Australii, skąd przybywają do nas ostatnio perełki literatury fantastycznej – tak było w wypadku popularnej aktualnie Trudi Canavan. Tak samo trafiła do nas trylogia "Stare Królestwo" Gartha Nixa. Powieść została doceniona australijską nagrodą Aurealis Award.

Powszechnie znany jest truizm mówiący, że nie należy oceniać książki po okładce. Jakkolwiek wyświechtany, dobrze tu pasuje. Czerwone kółko na okładce informujące, że to "Najlepsza powieść fantasy 2008 roku", wywołuje reakcję alergiczną niemal tak silną jak "Rozmach porównywalny z »Władcą Pierścieni«", którym to hasłem reklamowana jest większość książek z tego gatunku. Z okładkowego streszczenia dowiemy się, że główna bohaterka to dziewczyna udająca chłopca, by móc zdobyć zaszczytną funkcję przysługującą wyłącznie mężczyznom. Pomysł dość wtórny. Już u Tolkiena znajdziemy Eowinę, która udaje mężczyznę. Osadzenie wydarzeń w scenerii Dalekiego Wschodu też nie jest nowością – wystarczy spojrzeć na Disneyowską "Mulan". Część z nas pamięta pewnie Kasię udającą Mariana w serialu "Zmiennicy" lub słynną powieść Hanny Ożogowskiej.

Pisarka zatem wykorzystała stary pomysł, choć stworzyła w miarę interesującą fabułę. Umiejętnie wplotła w nią wątki romantyczne, a także rozważania o naturze ludzkiej. Warto docenić poruszenie trudnego tematu uczuć u osób, których seksualność wymyka się typowym podziałom. Akcja utworu rozgrywa się w scenerii, która w sposób oczywisty kojarzy się z Chinami lub Japonią. Jednak autorka zastrzega, że pomimo czerpania z kultury tych państw stworzyła świat mocno od nich odbiegający. Uniwersum to jest niewątpliwie ciekawe, a odnajdowanie w powieści kolejnych kontekstów kulturowych sprawia wiele radości. (...)

Autor recenzji: Marcin Kłak

Recenzja ukazała się w magazynie BiblioNETkowym Literadar (nr 11)