Prof. Alfons Gabriel urodził się w 1894 r. Studiował na uniwersytetach w Wiedniu i Groningen oraz w Instytucie Chorób Tropikalnych w Batawii (Djakarta). Jest wykładowcą w Instytucie Geograficznym przy Wyższej Szkole Handlu Światowego w Wiedniu. W latach 1926/27, 1933 i 1937 podejmował wraz z żoną podróże naukowe do niezbadanych pustyń Iranu, Beludżystanu i Afganistanu. Wyniki swoich obserwacji opublikował w licznych artykułach naukowych i książkach. W ciągu ostatnich 30 lat wydał m.in. "Przez pustynie Persji", "Obraz pustyń", "Daleki, dziki Iran", "Obce morza, dżungle i pustynie".

W ostatnich dziesięcioleciach poczyniono poważne postępy w badaniach nad przeszłością wielu suchych obszarów. Wiemy już np., że na gorącej obecnie Saharze istniały przed 50-100 tys. lat jeziora, a mieszkający tam człowiek epoki kamienia gładzonego umiał wyrabiać groty do strzał, igły i przedmioty ozdobne. Zmiany zachodzące na pustyniach, historia wypraw geograficznych, życie ludzi i zwierząt na tych pozornie wymarłych terenach, a także powolne zagospodarowywanie pustyń są tematem tej ciekawej i odkrywczej książki.

[Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1967]