"Tango" jest jedną z najlepszych sztuk, jakie przeczytałam. Pisarz nadał swojemu utworowi uniwersalną wymowę, która jest ważna i aktualna do dziś. W "Tangu" z jednej strony Mrożek skupił się na mechanizmach władzy, z drugiej ukazał świat pozbawiony trwałych, tradycyjnych wartości. Przedstawieniu drugiego aspektu służy oryginalny obraz rodziny, powstały w wyniku rewolucji obyczajowej i kulturalnej.

Bohaterami "Tanga" są:

- Artur - młody człowiek, buntujący sie przeciwko konformizmowi, brakowi zasad własnych rodziców;
- rodzice Artura - matka Eleonora, romansująca z tępym, bezmyślnym Edkiem oraz ojciec Stomil - maniak eksperymentów teatralnych;
- babcia Eugenia - z pasją oddająca się grze w pokera, za co była karana przez wnuka leżeniem na katafalku, który zresztą stanowił stały element wystroju wnętrza;
- wuj Eugeniusz - moim zdaniem postać mało barwna, sprawiająca wrażenie osoby chcącej każdemu się przypodobać;
- Edek - tępy, bezmyślny, chamski, nierozumny, obleśny; symbol złej siły;
- Ala - kuzynka Artura.

Każda z postaci w charakterystyczny dla siebie sposób szukała swojego miejsca na ziemi, natomiast finał dramatu jest pesymistyczny i zaskakujący zarazem.

"Tango" przeczytałam bardzo szybko między innymi dlatego, że jest nasycone typowym dla Mrożka poczuciem humoru - groteską.

Polecam tę książkę, gdyż czytając ją, aż krzyczy się: "Boże, jakie to jest aktualne w dzisiejszych czasach!".