Niesamowita. Króciutka nowelka, w formie baśni. O nieszczęsnym psie, szukającym swojej miłości, o nadziejach, przyjaźni i okrucieństwie. O cierpliwej wędrówce do wyznaczonego celu. O egoizmie rodzaju ludzkiego. O tym, że przepowiednie mogą się spełnić w najdziwniejszy sposób, i że nigdy nie wolno wątpić w dobre słowa, które nas prowadzą.

Strasznie smutna, melancholijna. Czytałem na wykładzie i mało co się nie popłakałem. A nie należę do ludzi, którzy bardzo łatwo się wzruszają...

Polecam gorąco - choć raczej nie czytajcie, kiedy macie doła...