III część "Mrocznych materii" ("Bursztynowa luneta") ukazała się na rynku 30 lipca 2004r., wydana przez Wydawnictwo Albatros Andrzej Kuryłowicz. Premierze towarzyszy druga edycja I i II części trylogii „Mroczne materie” - „Zorza
północna” i „Magiczny nóż” w oprawie twardej i miękkiej.

O dziejowej misji głównej bohaterki wzmianki pojawiały się już we wcześniejszych częściach trylogii. W „Bursztynowej lunecie” staje się ona całkowicie wyraźna: Lyra to “nowa Ewa”, która ma ocalić świat i uwolnić go z trwającego od wieków zniewolenia przez księży, biskupów, królów i Boga. Lyra jest dzieckiem z Oksfordu, świata paralelnego do naszego, w którym każdy ma swojego widzialnego “dajmona”, czyli duszę w zwierzęcej formie. Jej towarzysz Will, pochodzi z naszej ziemskiej Anglii.

Will (o czym mowa we wcześniejszych częściach trylogii) zdobył nóż umożliwiający mu wycinanie przejść pomiędzy nieskończoną liczbą alternatywnych światów, w których żyją zbrojne, gadające niedźwiedzie, maleńkie damy i rycerze dosiadający ważek, duchy i czarownice. Wypełnienie wielkiej misji próbują dzieciom uniemożliwić agenci religii, dewoci, dla których zabicie Lyry to święte zadanie. Podczas swej wędrówki Lyra i Will zagłębiają się w zaświaty śmierci, wyprowadzają zagubione dusze w stronę jasności, a na końcu zmęczony starzec – Bóg spada w niezgłębioną przepaść. Nowa republika zastępuje Królestwo, a Ewa/Lyra nie jest już obarczona brzemieniem winy za nieszczęścia i udręki świata, bo dała ludzkim istotom ich wolność.

Ta mityczna opowieść pełna jest aluzji i paralel do „Raju utraconego” Miltona (którego jest przewrotną rewizją), poezji Blake’a i innych twórców, mitologii klasycznej, a także odniesień do nauk ścisłych.

W załączeniu - materiały prasowe dotyczące książki.

Prasa brytyjska o "Bursztynowej lunecie":
"W swojej nowej książce Pullman prowadzi dzieci do miejsc, w które zwykle nie chodzą. Jest to opowieść mroczna, pełna, ekscytująca i wciągająca - jedna z najbogatszych nowych powieści, którą dziecko chętnie przeczyta.” (Evening Standard)

„To historyczne zwycięstwo oznacza, że ostatecznie dogonił swoją rywalkę J.K. Rowlling i jej Harry’ego Pottera, pisząc pierwszą książkę dla dzieci - dzieło o wymiarze epickim, kompleksowe i wysoce wyrafinowane, którego czytelnikami będą zarówno dzieci, jak i dorośli.” (The Guardian)

„Książki Pullmana to literatura dla młodzieży na najwyższym poziomie.” (The Observer)

„Wielkie idee dla małych ludzi” (The Daily Telegraph)

„Trylogia ta, wydawana jako „nie całkiem dorosła” lub „późno młodzieżowa”, jest dziełem niezwykłym pod każdym względem. Oryginalnie i pięknie napisana, jest o wiele ciekawsza niż większość z gatunku sf czy fantasy.” (Sunday Telepgraph)

„Pullman ma talent, który transformuje gatunek. Byłem kompletnie zachwycony tą sagą, która być może sprowokuje religijnych fundamentalistów do wpisania książki na indeks dzieł zakazanych.” (Sunday Telegraph)

„Porównania z J. Rowlling są niemożliwe; historie Harry’ego Pottera to słodkie, smakowite jabłuszka, podczas gdy Pullman oferuje dużo dziwniejszy rodzaj owocu. Jednakże wspólne terytorium niesamowitości czynią „Mroczne materie” logicznym krokiem literackim dla wszystkich, za wyjątkiem najmłodszych Potteromaniaków. Z tych dwóch autorów, Pullman jest bardziej narażony na klątwy i gniew religijnych fundamentalistów.” (Evening Standard)