Dawno nie trafiłem na tak słabą książkę. A właściwie trudno nawet pokusić się o nazwanie tego książką. To mieszanina komiksu, horroru, science fiction, odrobiny prawdziwej historii starożytnej, rojeń dziecka przemieszanych z fantazją. Zapewne oburzę miłośników komiksu, ale piszę od siebie. Tak słabej i nieprawdopodobnie bzdurnej fabuły dawno nie spotkałem (nie będąc fanem komiksów ani horrorów).

Akcja zaczyna się, dla uzasadnienia dalszej treści, faktami historycznymi: w Egipcie w 37 r. p.n.e., w przygotowanym grobowcu Kleopatry i Marka Antoniusza, gdy cesarz rzymski Oktawian chce zabrać zwłoki Kleopatry do Rzymu jako trofeum oraz ograbić grobowiec ze znajdującego się w nim ogromu skarbów i złota. Grobowiec okazuje się chroniony specjalnymi klątwami, sprowadzającymi najgorsze nieszczęścia na sprawcę takiej profanacji. Najważniejszy okazał się 30-metrowy pozłacany statek, z którego pomocą Kleopatra, Marek Antoniusz z kapłanami i służbą mieli podróżować w niebezpieczne zaświaty i osiągnąć życie wieczne. Oktawian kazał statek spalić, odbierając umarłym szanse na uzyskanie spokoju po śmierci.

Zaraz potem akcja przenosi się w rok 1937, do Londynu. Okazuje się, że szykujący się do wojny Włosi odnaleźli przypadkowo fragmenty nieodkrytego grobowca Kleopatry i z pomocą niemieckich szpiegów i wojska usiłują odzyskać ukryte tam skarby, aby Mussolini mógł sfinansować wojnę. Pojawiają się nowe osoby dramatu; najważniejszą z nich okazuje się 12-letni, oczytany i niezwykle wykształcony (znający nawet trochę język staroegipski i znaczenie niektórych hieroglifów) przez rodziców-archeologów chłopiec, Alex O’Connell, który swą rolą i nieprawdopodobnymi wyczynami przyćmiewa nawet osobę Churchilla, przybyłego do domu rodziców Alexa w celu uzyskania ich pomocy w udaremnieniu zamiarów Włochów i niemieckiego szpiega. Zresztą wszystkie pozostałe pojawiające się osoby okazują się tłem dla zawsze efektywnych poczynań młodego Alexa, mocno wspieranego przez żywy cień mumii służącej Kleopatry.

W dalszej treści akcja wraca do współczesnego już Egiptu, gdzie tajny niemiecki szpieg (Ungricht) jeździ na motocyklu z godłem nazistowskim, uzbrojony w pistolet przegrywa z Alexem uzbrojonym w nadgniłe grejpfruty, a ten z kolei zapoznaje się z tajnymi szczegółami planów zdobywanymi na ulicy przed ambasadami i z zabiegami, mającymi udaremnić ograbienie grobowca. Są podróże wielbłądem, pociągiem, samolotem, sterowcem i wiele innych nieprawdopodobnych przygód i opresji, z których bohatera ratuje najczęściej znany już cień mumii.

Odrobina prawdziwej historii rozcieńczona przez multum przypadków, mogących wystarczyć na ogromną powieść, a skondensowanych ledwie na kilkudziesięciu stronach książki. Zdaje się ona być pisana przez wykształconego chłopca z bardzo bujną wyobraźnią i żądzą przygód, z których zawsze wychodzi się obronną ręką dzięki własnej inteligencji, pomocy z zaświatów i szczęśliwych przypadków. Nota bene, napisana została w oparciu o scenariusz filmowy Stephena Sommersa „Mumia powraca”...