Użytkownik: carly 22.01.2024 22:11 napisał(a):
Odpowiedź na: No, przecież kontrkonkurs... | janmamut Czy dobrym tropem jest literatura angielskojęzyczna?

Użytkownik: janmamut 23.01.2024 00:07 napisał(a):
Odpowiedź na: Czy dobrym tropem jest li... | carly Jak najbardziej.

Użytkownik: carly 24.01.2024 07:12 napisał(a):
Odpowiedź na: Jak najbardziej. | janmamut Muszę poprosić o mataczenia, ten samochód kompletnie mi do niczego nie pasuje...

Użytkownik: janmamut 24.01.2024 15:24 napisał(a):
Odpowiedź na: Muszę poprosić o mataczen... | carly Samochód co prawda nie jest opisany, ale na ile znam życie, miał koła ze szprychami i otwartą kabinę. A wiele lat później w tym kraju bez samochodu nie da się żyć.

Użytkownik: janmamut 05.02.2024 06:10 napisał(a):
Odpowiedź na: Muszę poprosić o mataczen... | carly Rozumiem, że należy podać.

Była to Róża dla Emilii (Faulkner William) (dokładniej, opowiadanie tytułowe). I tak się zastanawiam, jaki to miało nakład w "Kolibrze". Szacowałbym na 200 tysięcy egzemplarzy.

Użytkownik: janmamut 05.02.2024 06:43 napisał(a):
Odpowiedź na: Rozumiem, że należy podać... | janmamut O, znalazłem!

Nakład: 100 260 egzemplarzy.

Użytkownik: Louri 05.02.2024 07:33 napisał(a):
Odpowiedź na: Rozumiem, że należy podać... | janmamut Opowiadanie wyszło też m.in. w zbiorze Czerwone liście (Faulkner William) – niestety, nie mam pod ręką, by sprawdzić nakład (choć nie wiem, w czym by to pomogło?).

Użytkownik: janmamut 05.02.2024 08:27 napisał(a):
Odpowiedź na: Opowiadanie wyszło też m.... | Louri No i oczywiście w dwutomowym zbiorze opowiadań. To o nakładzie było w ramach refleksji na temat czytelnictwa w złym socjalizmie. Teraz pewnie 20 tysięcy to już wielki sukces.

Użytkownik: Louri 05.02.2024 08:40 napisał(a):
Odpowiedź na: No i oczywiście w dwutomo... | janmamut No, to stwierdzenie o czytelnictwie może otworzyć dość szeroką dyskusję! Nakład to jedno – czytelnictwo drugie. Mogły być powody propagandowe lub inne wyższych nakładów, niekoniecznie liczono się także z opłacalnością ekonomiczną przedsięwzięć. Poza tym współcześnie część nakładów przechodzi do postaci elektronicznej (e-booki, audiobooki), no i za prylu czytanie było bardziej preferowaną rozrywką z tytułu braku dostępu do innych: 1-2 kanały tv, brak Internetu itd.

Użytkownik: dot59 05.02.2024 09:06 napisał(a):
Odpowiedź na: No, to stwierdzenie o czy... | Louri No i niektórym ten brak innych rozrywek wychodził na dobre, bo o ile zasmakowali w czytaniu, to się w jakiś sposób rozwijali, czy to w sensie wzbogacania słownictwa, doskonalenia własnego stylu wypowiedzi, czy wiedzy o świecie, czy choćby wyobraźni. Z czwórki moich dziadków i licznego ich rodzeństwa tylko dwie osoby miały małą maturę, reszta skończyła na szkole cztero-lub sześcioklasowej - a proporcja czytających do nieczytających była wśród nich mniej więcej jak 5-6:1. To byli ludzie, którzy regularnie korzystali z bibliotek, może niekoniecznie wypożyczając z nich lektury nowatorskie i bardzo ambitne, raczej polską i obcą klasykę: Sienkiewicza, Reymonta, Orzeszkową, Kraszewskiego, Dumasa, Hugo itd., którą często powtarzali po kilka-kilkanaście razy (jeden z dziadków - co ciekawe, nie ten, który całe życie przemieszkał na wsi - moich "Chłopów" zaczytał na śmierć, działając w systemie: jedna książka z biblioteki - "Chłopi" - druga książka z biblioteki - "Chłopi"...). Dla takich czytelników warto było wydawać w tych dużych nakładach, choćby po to, żeby zaopatrywać wiejskie biblioteki.

Użytkownik: Louri 05.02.2024 13:57 napisał(a):
Odpowiedź na: No i niektórym ten brak i... | dot59 Niestety, wygląda to na dowody anegdotyczne :/ Obawiam się, że godzien pochwały dziadek był raczej ewenementem. Hobby mocno wspieranym przez Partię był "spirytyzm". Z drugiej strony obecnie mnóstwo wartościowych, acz nieznanych rzeczy, drukowanych onegdaj, spisuje się na straty – bo półki bbteczne trzeba zapełnić nowościami, którymi niektóre wydawnictwa strzelają jak cekaem, a pamięć o nich znika wraz z zakończeniem akcji promocyjnej. Z jeszcze innej strony z kolei BARDZO brakuje dzisiaj wielu pozycji nietłumaczonych, a będących na Zachodzie klasyką – ponieważ była linia ideologiczna, podług której warto było tłumaczyć (spójrzmy choćby na braki w Literacka Nagroda Pulitzera 1917-1979 czy Nagroda Goncourtów 1903-1969 ). Nie wiem, czy spodziewać się jednak nadrabiania – ponieważ i dziś linie ideologiczne działają, dodatkowo owa ekonomiczna opłacalność stała się absolutnym wyznacznikiem decyzji o wydaniu/wznowieniu. Choć przyznaję na marginesie, że jestem pozytywnie zaskoczony wznowieniami w ostatnich latach wielu pozycji z klasyki, szczególnie właśnie Faulknera i Huxleya! Uf, strasznie zakręciłem…

Użytkownik: dot59 05.02.2024 17:35 napisał(a):
Odpowiedź na: Niestety, wygląda to na d... | Louri No, niestety, sama byłam świadkiem, jak z mojej poprzedniej biblioteki wywalano liczne tytuły wydane w latach 50-60, tylko dlatego, że były już niemodne, choć ideologii to się raczej w nich nie należało dopatrywać. A zapychano półki kiepskimi thrillerami i romansidłami. No, OK, taka literatura też być musi, ale ja o wiele bardziej wolałabym trochę tych Goncourtów z I połowy minionego wieku (tym bardziej, że francuskiego nie znam na tyle, żeby książki czytać, więc nawet jeśli są już dostępne w domenie publicznej, to i tak nie dam rady się przegryźć), niż wciąż nowe wariacje na temat "domku pod sosną" i "żony, która odkrywa, że jej mąż nie jest tym, za kogo się podaje"...

Użytkownik: Louri 05.02.2024 17:55 napisał(a):
Odpowiedź na: No, niestety, sama byłam ... | dot59 Dobrze napisane! A z ideologią to chodziło mi nawet nie o to, że w książkach miała być "jedyna słuszna wizja", ale że raczej nie zabierano się za tłumaczenie tych, które zbyt mocno prezentowały wizję przeciwną.

Użytkownik: dot59 05.02.2024 18:03 napisał(a):
Odpowiedź na: Dobrze napisane! A z ideo... | Louri To racja, choć chyba nie było jakiegoś ścisłego klucza, że nic nie wolno - Mauriaca np. za PRL tłumaczyli, czy jedną z moich ulubionych powieści medycznych "Ciała i dusze" van der Meerscha, gdzie wątek religijny jest wyraźnie akcentowany.

Użytkownik: Artola 06.02.2024 13:15 napisał(a):
Odpowiedź na: No, niestety, sama byłam ... | dot59 Niestety, u nas zadziało się podobnie, kiedy z bibliotek osiedlowych/dzielnicowych stworzono sieć biblioteki miejskiej. Wyrzucono brutalnie wiele cennych pozycji, skarbów wręcz, tylko dlatego, że brakowało miejsca na nowości i że te starsze były "nierotujące" :( Teraz nie uświadczy się w bibliotece miejskiej nic wydanego przed bodajże 2000 r, a może i później nawet. Same kolorowe okładki czytadeł różnej maści :(

Użytkownik: janmamut 06.02.2024 07:36 napisał(a):
Odpowiedź na: No, to stwierdzenie o czy... | Louri Trochę propagandy rzeczywiście było, bo jeśli ktoś pokazywał, że w kapitalizmie może być źle, mógł mieć i 400 tysięcy egzemplarzy (wydawało mi się, że tak było z którymś Caldwellem, ale nie mogę znaleźć). Ogólnie jednak dobrze było mieć znajomą w księgarni, bo przy mniejszych nakładach książki znikały błyskawicznie. Tymczasem te z "Kolibra" były nawet w kioskach "Ruchu".