Praca stanowi syntetyczny zarys dziejów przemyskiego duszpasterstwa sztabowego. Obejmuje ona okres około stu ostatnich lat, w których było wiele momentów przełomowych, wiele różnych armii i wyznań.


"Ta książka jest bardzo potrzebna i chwała autorowi, że podjął się tego tematu pisząc zarys historii duszpasterstwa wojskowego w przemyskim garnizonie od chwili wybuchu I wojny światowej, do momentu kiedy zakończył badania źródłowe w roku 2017. Pisał ją zresztą pod kierunkiem najpierw prof. Henryka Gapskiego, a następnie prof. Andrzeja Olejki. Wybierając okres 100 lat autor zmuszony był do omówienia historii duszpasterstwa wojskowego w epoce monarchii Cesarsko Królewskich Austro-Węgier, w okresie I wojny światowej, kiedy to obok oddziałów CK pojawiły się również oddziały legionowe Polskiego Korpusu Posiłkowego. Następnie przeszedł do okresu dwudziestolecia międzywojennego, kiedy Przemyśl był siedzibą Dowództwa Okręgu Korpusu Nr. X. Ilość stacjonującego wojska w garnizonie Przemyśl oceniana była wtedy na kilka, a momentami kilkanaście tysięcy wojska - w samym 1939 r. było to ok. 12,5 tys. żołnierzy. A była to mozaika wyznań II RP. Chrześcijanie obrządku łacińskiego i grekokatolicy, prawosławni, sporo żołnierzy wyznania mojżeszowego, luteranie, kalwiniści i wyznawcy obrządku ewangelicko-augsburskiego. Tak więc zabezpieczeniem potrzeb religijnych i w dużym stopniu duchowych musieli zadbać kapłani tych obrządków, a nie było to łatwe...".

Lucjan Fac


[Muzeum Narodowe Ziemi Przemyskiej, 2020]