Wydawnictwo Egmont nie zapomina o fanach Agathy Christie. Kilka dni temu ukazał się kolejny komiks z serii z Herkulesem Poirotem. Tym razem to adaptacja „Tragedii w trzech aktach”, powieści Agathy Christie z lat trzydziestych. Za „reżyserię i dialogi” odpowiada Frédéric Brémaud, za postacie, scenografię i kostiumy Alberto Zanon, a za światło Fabien Alquier.

Sir Charles Cartwright to znany i powszechnie ceniony aktor, który jednak dobrą passę ma już za sobą, odkąd kino dźwiękowe sprawiło, że ludzie zaczęli wybierać raczej filmy niż spektakle (mimo wszystko nie wszyscy są entuzjastami nowej rozrywki. Jeden z policjantów stwierdza: „w kinie dźwiękowym liczy się tylko to, kto głośniej mówi, a kiedy się przekrzykują, to już w ogóle nic nie można zrozumieć”[1]). Aktor przeniósł się na prowincję, do Kornwalii, z dala od Londynu i życia tamtejszej socjety. Ma się jednak dobrze – mieszka w wielkiej posiadłości o urokliwej nazwie Krucze Gniazdo – i właśnie tam ma zamiar wydać przyjęcie dla grupki znajomych.

W Kruczym Gnieździe zjawiają się m.in.: Cynthia Dacres, londyńska projektantka mody z mężem-bawidamkiem, Angela Sutcliffe, aktorka, bliska przyjaciółka Cartwrighta, panna Willis, scenarzystka, pan Satterthwaite (według współczesnej miary byłby po prostu celebrytą), mieszkający po sąsiedzku wielebny Stephen Babbington z małżonką czy zubożała wdowa, lady Mary Lytton Gore z uroczą córką Hermioną zwaną Egg (ta młoda dama jest wyraźnie zauroczona sir Charlesem). Wśród gości znajduje się też Herkules Poirot. Wszyscy nastawiają się na dobrą zabawę, ale wydarza się tragedia: pastor pada martwy. Czy to robota dla Herkulesa Poirot? Raczej nie. Nic nie wskazuje na to, żeby ktoś chciał otruć wielebnego. Kiedy jednak parę miesięcy później w podobnych okolicznościach ginie doktor Bartholomew Strange, obecny na tamtym tragicznym przyjęciu, nie ma już wątpliwości, że chodzi o morderstwo. Wychodzi na jaw, że obaj denaci zostali otruci nikotyną. Sir Charles, pan Satterthwaite oraz Egg postanawiają zdemaskować mordercę. Hercules Poirot pomaga im niejako z boku, choć to on przedstawi zaskakujące rozwiązanie zagadki.

„Tragedia w trzech aktach” została świetnie oddana w wersji komiksowej. Twórcy z dużym szacunkiem podeszli do pierwowzoru. Pięknie wyszły ujęcia urokliwej Kornwalii i imponującej posiadłości sir Charlesa. Postacie nie są przedstawione karykaturalnie (może poza panem Satterthwaite). Fabuła jest spójna. Niczego tej historii nie brakuje.

To zdecydowanie jeden z najlepszych komiksów w tej serii.

[1] Agatha Christie, Frédéric Brémaud, Alberto Zanon, „Tragedia w trzech aktach. Komiks”, tłum. Paweł Łapiński, Wydawnictwo Egmont, Warszawa 2023, s. 17.