Liryka autentyczna w swej wymowie, często oparta na faktach i dramatycznych wydarzeniach, jakie stały się udziałem autorki. Równocześnie jest to nieustanne łapanie równowagi, które w ujęciu podmiotu lirycznego, w jego wyznaniach czy deklaracjach, potwierdzają jedynie ustalony porządek dnia i nocy. Ta "rzeka życia" to równocześnie rozgoryczenie i wszechogarniający żal, ale i spełnienie. Są w tym tomiku tak urocze i delikatne utwory jak: "Żegnaj" czy "Poranek". Te wspomnieniowe okruchy dotykają najczulszych strun naszego serca, promieniują ciepłem, wzruszają.


[Wydawnictwo Sowello, 2016]