Nasza przeszłość jest zawsze tylko teraźniejszością naszą. [s. 29]

Chciałoby się nie myśleć o niczym, przede wszystkim zaś nie przypominać. Zdawałoby się, że to nietrudno: raz na zawsze odwrócić myśl od tego, co nie wróci - oddać się wrażeniu chwili. Jest tyle rzeczy niezwiązanych z niczym, zwykłych. Jest tyle sposobów uczucia, widzenia, myślenia. Zdaje się, że od każdej chwili można by zacząć całkiem nowy rodzaj egzystencji. Przyjąć się takim, jakim się jest: i tyle. [s. 37]

W styczności z innymi ludźmi, z którymi nic nas nie łączy, występuje dobitnie cała nasza przypadkowość. [s. 160]

Mieć dzieci - to znaczy ufać życiu. [s. 215]

Nie rozumiem, kiedy myślę o życiu dziś, jak może ono wytwarzać poetów, jak mogą oni znosić widok życia. To piekło może trwać jedynie w ciemności i głuszy. [s. 475]