Ta książka jest zupełnie inna od pozostałych. Mimo że skończyłam ją czytać kilka miesięcy temu, nadal żyję jej treścią. Historia życia Nicka bardzo mnie wzruszyła. Po przeczytaniu jej wylałam morze łez.

Od pierwszych dni życia Nick był postrzegany jako cudowne i śliczne dziecko, pełne wdzięku, do tego, jak się okazało, był bardzo inteligentny jak na swój wiek. Był inny niż wszystkie dzieci w jego wieku. Od pierwszych chwil życia trafiał wszystkim głęboko do serca. Jednak się okazało, że ten mały chłopiec, żyjący wśród ludzi, którzy go naprawdę kochali, nie był wcale szczęśliwy. Z wiekiem coraz bardziej różnił się od rówieśników. Dręczyły go wewnętrzne demony, popadał w depresję, zaczął brać narkotyki i robił wiele innych rzeczy nieodpowiednich dla niego. Wyrzucano go ze szkół. Jego mama (Danielle Steel - autorka książki) chwytała się każdej deski ratunku, żeby zapewnić synkowi godną przyszłość. Wysyłała Nicka na obozy, a nawet szukała porady u lekarzy. Każdy po kolei jednak twierdził, że Nick jest po prostu zbuntowanym i rozpieszczonym nastolatkiem, który potrzebuje dyscypliny. Problemy Nicka z czasem stawały się coraz większe. Chłopiec całe życie pisał pamiętniki, autorka żałowała, że ich wcześniej nie znalazła, to by jej z pewnością pomogło wcześniej postawić diagnozę, na jaką chorobę cierpi Nicky. Miał różne pasje, z których największą było zamiłowanie do muzyki. Jego życie można było porównać z walką o przetrwanie, której efektem końcowym była przegrana. Nick w wieku 19 lat popełnił samobójstwo. Autorka twierdzi, że za nic w świecie nie oddałaby tych wszystkich lat spędzonych z synem.

Wszystkim, którzy lubią czytać, są wrażliwi na cierpienia - polecam gorąco tę książkę. Warto!!!