STYCZEŃ
Złoty pelikan (Chwin Stefan (pseud. Lars Max)) (Pol-2003); niezainteresowana
Powieść ponura i przygnębiająca. Główny bohater, profesor prawa i wykładowca na Uniwersytecie Gdańskim, opętany obsesją samobójczej śmierci studentki, spędza długie godziny w archiwum policyjnym przeglądając zdjęcia samobójców w poszukiwaniu znajomej twarzy. Niezbyt przyjemne zajęcie, którego następstwem są koszmarne sny. Te z kolei skłaniają go do wizyty u psychiatry i poddaniu się sesjom terapeutycznym, które są przeglądem traum z dzieciństwa...
W tym momencie mówię sobie dość. Ta książka ma właściwości relacji toksycznych – oblepia czytelnika swoimi mackami i wciąga go w mroczne zakątki ludzkiej egzystencji. Jej ponury nastrój udziela się czytelnikowi. Dotarłam do strony 67 i dalej już nie chcę grzebać się w tym egzystencjonalnym błotku. Zamykam książkę z definitywnym postanowieniem nigdy więcej do niej nie wracać. Nie jestem masochistką. Ostatnią rzeczą, którą oczekuję od literatury, jest wpędzanie mnie w stan chronicznego przygnębienia.
B-netka: średnia ocena: 4,36 / ilość ocen: 273
Goodreads: średnia ocena: 3,48 / ilość ocen: 61


Błysk szczęścia (Ekuni Kaori)
Twinkle Twinkle – Kaori Ekuni (Jap-1991); ocena: 4,5
Shoko i Mutsuki, pod wpływem nacisków ze strony rodziny, zawierają małżeństwo z rozsądku. Ona, emocjonalnie niestabilna, próbuje kontrolować huśtawkę nastrojów alkoholem. On, homoseksualista, który w nietolerancyjnym społeczeństwie japońskim ukrywa swą orientację seksualną. Ich małżeństwo pro forma uszczęśliwia rodziców, którzy znają tylko połowę prawdy, czyli sekret ich własnego dziecka. Problemy z jakimi boryka się zięć/synowa są im obce.
Młodym życie we dwoje przynosi komplikacje i problemy, z którymi nie zawsze wiedzą jak sobie radzić. Czy zaakceptować kochanka i homoseksualnych przyjaciół męża? Jak reagować na ataki histerii, furii czy depresji mentalnie niestabilnej żony? A jednak pomału, metodą prób i błędów, nie zawsze przynoszącą pozytywne rezultaty, młodzi znajdują płaszczyznę porozumienia, na której będą budowć swe niedoskonałe życie małżeńskie.
Ciekawa historia, która ukazuje relację dwóch osób opartą na tolerancji, akceptacji wad i dziwactw drugiej strony oraz odpowiedzialności i chęci pomocy współmałżonkowi. Czyli miłość platonczna w najczystszej postaci. Może trochę zbyt idealna, by mogła być prawdziwa?
Goodreads: średnia ocena: 3,64 / ilość ocen: 1.157

Wojna Sztuki: Przełam się i wygrywaj wewnętrzne batalie twórcy (Pressfield Steven)
The War of Art: Break Through the Blocks & Win Your Inner Creative Battles (US-North Carolina-2002); ocena: 4
Każdy z nas przyszedł na ten świat by wypełnić jakąś misję; spełnić swoje powołanie. Ale ta misja zagrzebana jest pod stosem codziennych spraw i obowiązków. Jak się do niej dokopać? Jak ją odnaleźć i spełnić swe powołanie? Czasami nawet wydaje nam się, że wiemy, że radość wykonywania danego zajęcia jest najlepszą podpowiedzią. Więc żyjemy w euforii przez kilka krótkich chwil, by znów popaść w kierat codziennnych obowiązków.
Dlaczego tak trudno jest się zatracić w tym, o sprawia nam największą przyjemność? Odpowiedzią na to pytanie jest – Resistance, czyli opór wewnętrzny. Siła przeciwna do sukcesu. Resistance podpowiada nam tysiące wymówek, byle tylko zagłuszyć talent, głos powołania, chęć spełnienia. Resistance przypomina nam na każdym kroku, że mamy rodzinę i związane z tym obowiązki. Mamy przyjaciół i znajomych, z którymi należy utrzymywać kontakt i żyć w dobrej komitywie, bo człowiek jest istotą społeczną, musi przynależeć do jakieś grupy. Nie wolno się izolować, zamykać w czterech ścianach. Resistance podszeptuje, że nasza inwencja twórcza to złudne marzenie, że nie mamy szans, by przebić się ze swoją żałosną namiastką talentu w świecie, który już ma swoich geniuszy. A jeśli nawet nam się uda spłodzić jakieś marne dziełko – jaka będzie jego przyszłość? Druzgocząca krytyka, śmiech i pogarda. Przyniesiemy wstyd rodzinie, odwrócą się od nas przyjaciele...
Resistance, twierdzi Steven Pressfield, jest najbardziej negatywną, najbardziej toksyczną siłą na tej planecie. Zabija naszą inwencję twórczą już w zarodku. Podcina nam skrzydła, odbiera radość tworzenia, zaprzepaszcza nasze talenty i potencjał. Z czasem niespełnione marzenia mogą być przyczyną depresji lub innych chorób. Mogą też być przyczyną agresji, nadużywania narkotyków lub alkoholu. W ekstremalnej postaci mogą prowadzić do kolizji z prawem.
Jak walczyć z Resistance? Poprzez profesjonalne podejście do naszych marzeń. Codziennie należy wyznaczyć sobie czas, który poświęcimy na pracę nad naszym projektem. Twardo realizować plan. Nie myśleć o sukcesie. Praca dla samej przyjemności tworzenia – choćby nasze dzieło miało na zawsze pozostać w szufladzie czy w czterech ścianach studio.
Książka Stevena Pressfielda ma wiele zalet. Jedną z nich jest emanująca z niej pozytywna energia i nieodparta chęć działania. Ale ma też wady. Podzielona jest na krótkie, czasem kilkuzdaniowe rozdziały, które brzmią trochę jak manifest; credo pisarza oparte na stereotypowych deklaracjach. Dlatego też obniżyłam ocenę na 4. Ale rozpatrywanie swojego lenistwa, uników i braku zdecydowanej akcji pod kątem negatywnej enegii, zwanej Resistance, którą należy przełamać za wszelką cenę, jest bliskie mojemu wyobrażeniu o kreatywności. Dlatego też siadłam do komputera bez specjalnej ochoty, z niezbyt skrystalizowanym pojęcim o czym będę pisać i tak oto spłodziłam tę długawą notkę, choć w zamyśle miałam zaledwie kilka zdań. To się nazywa walka z Resistance.
Goodreads: średnia ocena: 4,02 / ilość ocen: 53.541

LUTY
Edgar Cayce on the Akashic Records - Kevin J. Todeschi (US-Virginia/Virginia Beach- 1998); ocena: 5,5
Kronika Akaszy, zwana również Księgą Życia, jest niejako superkomputerem wszchświata i zawiera informacje na temat każdego człowieka, od zarania dziejów po dzień dzisiejszy. Ale te informacje to coś więcej jak zwykły zapis, rekord komputerowy. Są one energią, która ma wpływ na nasze codzienne życie, na nasze myśli, reakcje, życiowe wybory, przypadki i potencjalne możliwości, które do siebie przyciągamy.
Wzmianek na temat Kroniki Akaszy/Księgi Życia można doszukać się w mitach, folklorze, Starym i Nowym Testamencie. Bardziej współczesne informacje pochodzą od słynnych mistyków i filozofów. Szczególnie obfitym źródłem informacji są teksty słynnego amerykańskiego jasnowidza i mistyka Edgara Cayce, który w sennym transie potrafił dotrzeć do i odtworzyć zapisy zawarte w Księdze Życia na temat danego osobnika. Ale nie tylko, bo Kronika Akaszy zawiera również wszelkie informacje z przeszłości, w tym także historie zapomninych cywilizacji starożytnych i to z nich Cayce czerpał wiedzę na temat tajemniczej Atlantydy i innych wydarzeń prehistorycznych.
Książka Kevina Todeschi jest fascynującym kompendium wiedzy na temat Kroniki Akashy, zbiorem wiadomości, które Cayce potrafił z niej odczytać i przekazać w sennym transie i wielu przykładów czerpania informacji z Księgi Życia zarówno współcześnie jak i w przeszłości.
Goodreads: średnia ocena: 4,17 / ilość ocen: 621

Inne na temat: duchoowość
Przeczytane: Q4, 2018 - Anastazja (Megre Władimir)

Ice Cap – Chris Knopf (US-NY/Long Island-2012); ocena: 3
Książka z serii Jackie Swaitkowski Mysteries z dedykacją dla Polaków. Wzięłam z ciekawości, żeby zobaczyć co też autor ma ciekawego do powiedzenia o Polakach. Pomimo jego rzekomej sympatii dla tej grupy społecznej, bohaterowie z polskimi korzeniami to kryminaliści i oszuści. Główna bohaterka tej serii nosi polskie nazwisko po mężu, z którego rodziną nie utrzymuje prawie żadnych kontaktów. Jackie Swaitkowski jest prawnikiem i na własną ręką stara się rozwikłać zagadkę morderstwa, w które zamieszany jest jej klient. Całość bardzo przeciętna. Ani bohaterowie, ani akcja powieści nie zapada na dłużej w pamięć. Ot, takie sobie kryminalne czytadło.
Goodreads: średnia ocena: 3,61 / ilość ocen: 124

Dziewięcioro nieznajomych (Moriarty Liane) (AUS/Sydney-2018); ocena: 4
Najnowsza powieść Liane Moriarty, nieco inna od schematu stosowanego w poprzednich powieściach. Tym razem mamy wielu bohaterów, grupę osób przybyłą z różnych zakamarków Australii do ekskluzywnego spa. Każdy z nich ciągnie za sobą emocjonalny bagaż i traumy z przeszłości. Każdy z nich ma nadzieję, że stosowane tu zabiegi i terapie pozwolą im odzyskać równowagę psychiczną i pozbyć się zdrowotnych problemów...
Na początku uznałam, że jest to powrót autorki do formy sprzed lat. Choć nieco inna w stylu, powieść ta preferuje monologi wewnętrzne w miejsce dialogów, a retrospekcje i wspomnienia z przeszłości są głównym nurtem opowieści, to mamy tu galerię ciekawych postaci, a niepowodzenia i porażki, od których bohaterowie szukają zapomnienia, wzbudzają współczucie i zrozumienie. Gdzieś w połowie powieści następuje przyspieszenie akcji, bohaterowie robią się bardziej komunikatywni, ale wydarzenia, w których uczestniczą są dziwaczne i mało prawdopodobne. Szkoda. Gdyby autorka do końca utrzymała styl i akcję charakterystyczną dla powieści obyczajowo-psychologicznej, bez dziwac i wtrętów, ocena byłaby wyższa.
Goodreads: średnia ocena: 3,56 / ilość ocen: 65.481

MARZEC
My mieliśmy szczęście (Hunter Georgia) (US/Connecticut-2017); ocena: 5,5
Wstrząsająca opowieść o wojennych przeżyciach żydowskiej rodziny Kurców z Radomia. Wojenna zawierucha zapędziła jej członków w przeróżne zakątki świata. Getto radomskie, Lwów pod panowaniem Sowietów, a później Niemców, Syberia, przemieszczenia z armią Andersa poprzez Azję aż do Włoch, gdzie toczyła się zażarta walka o Monte Casino. Historia Kurców to także przekrój przez martyrologię narodu polskiego. Autorka, Georgia Hunter, przewędrowała śladami Kurców wiele krajów, starając się odtworzyć wędrówkę i walkę o przetrwannie każdego z nich. Doskonale przeprowadzony research, dzięki któremu postacie i wydarzenia tchną autentycznością.
B-netka: średnia ocena: 4,87 / ilość ocen: 15
Goodreads: średnia ocena: 4,41 / ilość ocen: 45.970

Not Without You – Harriet Evans (UK/Eng-2013); ocena: 4
Czy era powieści obyczajowej odeszła do lamusa? Czy w dzisiejszych czasach każda opowieść musi zawierać wątek kryminalny, zazwyczaj płytki, durny i bez polotu? „Not Without You” miało zadatki na ciekawą powieść obyczajową, osadzoną w zakulisowym świecie wielkich hollywoodzkich produkcji. Akcja przebiega na dwóch płaszczyznach czasowych, przedstawiając historię Eve Noel, skromnej dziewczyny z angielsksiej prowincji, której marzenie o filmowej karierze niespodziewanie nabiera realnych kształtów, gdy zostaje przypadkowo odkryta i zaangażowana do roli Heleny Trojańskiej w Hollywoodzkiej produkcji filmowej na wielką skalę. Są to lata 50. ubiegłego stulecia i Złota Era Hollywood jest świetnie przedstawiona w powieści Evans. Ta cała moralność na zewnątrz i psucie się od środka, kontrakty, które robiły z aktorki niewolnicę studia filmowego, manipulacje i kontrola życia prywatnego i krótkotrwały okres kariery, w czasach gdy jedyną zaletą kobiety była uroda i młodość.
Historia Sophie Leigh to współczesne oblicze Hollywood. Czy wiele się zmieniło? To samo zepsucie, skandale seksualne, wszendobylscy paparazzi i kontrola studio nad karierą aktora. Choć Sophie jest słynną aktorką, trudno jest jej się wyrwać z filmowych schematów. Zaklasyfikowana jako aktorka komedii romantycznych, portretująca bohatretki, których jedynym zainteresowaniem są ciuchy i męskie towarzystwo, Sophie niewiele ma do powiedzenia na temat wybieranych dla niej filmów.
Powieść mogła być całkiem niezła, gdyby nie nadmiar wątków pobocznych, kryminalmych i nie tylko, które służą jako wypełnienie powieści, nie wnosząc do niej nic sensownego. Wątki, bez których można było się obejść, bo robią więcej szkody jak pożytku, pozostwiając w czytelniku niesmak i zdziwienie, że przedstawiając jedną z głównych bohaterek jako uzależnioną od seksu idiotkę, autorka ma jeszcze nadzieję wzbudzić dla niej sympatię czy współczucie czytelnika.
Jednak doceniam warsztat pisarski autorki i mając nadzieję, że w innych powieściach bardziej trzyma się realiów niż wydumanych historii kryminalno-sentymentalnych, zamierzam dać jej jeszcze szansę.
Goodreads: średnia ocena: 3,65 / ilość ocen: 952

Podróż na Capri (Adler Elizabeth) (UK/Eng-2006); ocena: 3,5
Skrzyżowanie kryminału z romansem, w efekcie którego wyszło takie sobie czytadło. Mamy podróż luksusowym jachtem, piękną willę na Capri, szałowe stroje opisane w najdrobniejszych szegółach, przepych na każdym kroku, - ale to wszystko razem raczej płytkie.
B-netka: średnia ocena: 4,35 / ilość ocen: 56
Goodreads: średnia ocena: 3,57 / ilość ocen: 1.452

Przeczytane: Q4, 2018