Książkę "Archanioł" czytałam z przyjemnością dzięki wciągającej akcji i barwnym postaciom. Jednak z czasem zaczęłam mniej interesować się losami bohaterów, a bardziej skupiłam się na obrazie opisanego tam boga.
Jova jest istotą, w którą nie trzeba wierzyć, komunikuje się ze swoimi wyznawcami, spełnia ich prośby zawarte w modlitwach. Po prostu istnieje. Jednym z jego darów dla swego ludu są Pocałunki, małe kryształki wszczepiane dzieciom pod skórę. Dzięki ich pomocy ludzie odnajdują swoje drugie połowy. Lecz przy wyborze życiowych partnerów Jova nie kieruje się szczęściem pojedynczych osób, tylko niczym wytrawny hodowca dobiera pary mogące spłodzić potomstwo o pożądanych cechach.
Dość interesująca jest również kwestia mocy, jaką posiada ten bóg. Lud Samarii uważa go za wszechmocnego, jednak jak na tak potężną istotę podlega wielu ograniczeniom. Jova nie jest w stanie śledzić losów ludzi, którzy nie posiadają Pocałunku, „boskiego chipu”. Fakt ten wykorzystują handlarze niewolników, gdyż boskie prawo nie może chronić kogoś o czyim istnieniu nie wie bóg. Mimo tego Jova nadal jest uważany za doskonałego przez swoich wyznawców. Tylko jeden niewielki naród, choć czci go jako boga, kwestionuje jego wszechmocność.
Podsumowując, cała ta sytuacja jest przerażająco znajoma....