Hrabia Robert był na swych ziemiach uczciwym, sprawiedliwym panem, szanował poddanych, czym wzbudzał zawiść innych władców. Ostatecznie zmuszony zostaje uciekać z rodzinnego kraju.

Wraz z kilkoma rycerzami z Normandii przemierza bezdroża średniowiecznej Europy w poszukiwaniu wymarzonej krainy. W rezultacie docierają do wschodnich wybrzeży Adriatyku i na bezludnym skrawku ziemi postanawiają się osiedlić.

Podczas wędrówki po nieznanych im jeszcze terenach hrabia Robert i jego towarzysze napotykają podupadające wsie, niekiedy nękane najazdami nieprzyjaciół. Drużyna pomaga mieszkańcom osad, broni ich przed atakami wrogów, a jednocześnie zachęca do wspólnego budowania nowego królestwa. Hrabia Robert obiecuje chłopom wolność i godne życie, w zamian oczekując uczciwej, rzetelnej i ciężkiej pracy. Wspólnymi siłami udaje się zasiedlać półwysep, wznosić budowle, najpierw prowizoryczne, z czasem bardziej skomplikowane.

Krok po kroku z wielkim trudem budują swoje nowe „królestwo”, zagarniając przy tym i podporządkowując sobie wciąż nowe terytoria. Tymczasem samozwańczy Pan tych ziem – okrutny Tibor – zaczyna upominać się o swoje dobra...

[Novae Res, 2011]