Manchester - "fabryka" wiktoriańskiej Anglii, gdzie sadza spada z nieba, a wszyscy liczą przede wszystkim na bawełnę. Gdzie dzieci siedzą na Placu pod latarnią i przyswajają sobie akcent robotników. Gdzie ludzie wstają z rana i widać ich cień na suficie. Dom, wielki i stary, z ciekawą Sekreterą, pasjonującym Zielonym Fotelem i Kanapą. Gdzie Leśna Boginka - mała Osóbka znajduje kurzyślad w starym ogrodzie, który w wyobraźni przemienia w piękny florystyczny obiekt.

Akcja powieści rozpoczyna się od pierwszych wspomnień Frances Hodgson Burnett. Obejmuje czasy od jej bardzo wczesnego dzieciństwa aż do pierwszych publikacji opowiadań w amerykańskiej prasie. Od dni spędzonych w domku na wsi, przez lata na manchesterskim Placu, aż do znalezienia się w Nowym Świecie - Ameryce.

Swoista autobiografia autorki "Tajemniczego ogrodu" opisuje to, co w języku angielskim nazywa się "youth". Z przedmowy wynika, że pani Frances na swoim przykładzie chce pokazać, jak kształtuje się osobowość dziecka, a potem podlotka.

Mimo iż jest to luźny zbiór wspomnień, punktem kulminacyjnym wydaje mi się moment przeprowadzki z Wielkiej Brytanii do Stanów Zjednoczonych. Chwila, od której zaczyna się prawdziwe życie Osóbki - Leśnej Boginki. Wśród lasów, łąk i gór.

Książka może momentami nudzić, jej konstrukcja jest oparta na opisach sytuacji, zdarzeń, miejsc itp. Według mnie nie pokazuje wiernie tamtych czasów, a jeśli już, to tylko z punktu widzenia dziecka. Wspomniany jest wprawdzie kryzys fabryk włókienniczych, ale nie jest to problem rozbudowany w tej autobiografii. Czy to dobrze? Chyba tak, bo książka jest uniwersalną opowieścią o psychice dziecka i każdy z czytelników może tam odnaleźć przeszłą cząstkę siebie.

Polecam tę książkę w szczególności tym, którzy zapomnieli, jak to jest być w wieku "youth"; mimo że tę pozycję wypożyczyłam z biblioteki dla dzieci i młodzieży.