Najsłynniejsza i najpopularniejsza książka o sztuce, wydana na świecie w łącznym nakładzie ponad 7 milionów egzemplarzy i przetłumaczona na ponad 30 języków


„O sztuce” jest najpopularniejszą na świecie i niezwykle cenioną książką poświęconą zagadnieniom sztuki. Trudno znaleźć dzieło, które równie dobrze wprowadzałoby do tego tematu, poczynając od malarstwa jaskiniowego, a kończąc na eksperymentalnej sztuce współczesnej. Wszyscy jego czytelnicy uważają Gombricha za prawdziwego mistrza, który łączy wiedzę i mądrość z niepowtarzalnym darem przekazywania wielkiej miłości do opisywanych przez siebie dzieł sztuki.

Książka ta zawdzięcza swoją popularność szczerości i prostocie przekazu, a także doskonałemu stylowi pisarskiemu autora. Jak mówi on sam, jego celem było „wprowadzenie jasnego porządku w bogactwo nazwisk, okresów i stylów, które zapełniają strony dzieł bardziej ambitnych”, i pokazanie dziejów sztuki jako procesu nieustannego splatania się i przeobrażania tradycji, który sprawia, iż każde dzieło odwołuje się do przeszłości, a jednocześnie wytycza przyszłość, jako żywego łańcucha, który łączy nasze czasy z epoką piramid.

Ta edycja oparta jest na szesnastym wydaniu brytyjskim, poprawionym, poszerzonym i wzbogaconym o nowe opracowanie graficzne.


E.H. Gombrich (1909-2001) urodził się w Wiedniu, ale większość życia spędził w Anglii. Od 1936 r. pracował w Instytucie Warburga w Londynie, którego z czasem został dyrektorem. W latach 1959-1979 wykładał na Uniwersytecie Londyńskim jako jego profesor. W 1972 roku otrzymał tytuł szlachecki, później także Order Zasługi. Był Komandorem Orderu Imperium Brytyjskiego. Wśród wielu nagród, jakie otrzymał, była m.in. Nagroda Goethego oraz Złoty Medal miasta Wiedeń. Spod jego pióra wyszły książki, zbiory esejów i liczne artykuły. Największą sławą wśród nich cieszy się „O sztuce” – dzieło przełożone na ponad 20 języków, oraz „Sztuka i złudzenie: o psychologii przedstawienia obrazowego”. Na język polski przełożono także jego „Krótką historię świata”.

[Rebis, 2016]