Dwaj pisarze z Belgradu. Ludwig dokonuje zuchwałego plagiatu: podczas programu telewizyjnego prezentuje powieść przyjaciela jako swoje dzieło. Co więcej - publicznie poniża prawdziwego twórcę. Ten nie zrywa jednak znajomości. W pewnym sensie odnajduje się w tej dziwnej sytuacji; odkrywa, że jego "ja" jakby się zdublowało. Rozdwojenie narasta...

"Ludwig" to nie tylko znakomite studium "podwójnie złożonej" duszy pisarza, lecz także portret Belgradu, który u Albahariego urasta do symbolu kosmopolitycznej metropolii: królestwa kiczu i miasta ludożercy.

[Wydawnictwo WAB, 2010]