Komentarze użytkownika delia

Zgadzam się z tą opinią. Ta część to bardziej przewodnik turystyczny po route 66 i menu tamtejszych restauracji niż powieść. Ale ogółem cykl mi się podobał.

Sama lepiej bym tego nie ujęła. Takie opowieści "dresiarza-gawędziarza".

Niech wróci poprzedni sposób wyróżnienia przeczytanych pozycji (chociaż w wersji klasycznej), bo mam wrażenie, że nie przeczytałam jeszcze niczego. Please!

Dokładnie tak samo ją odebrałam. Mimo iż książka porusza naprawdę ważny i trudny temat, jest tak beznamiętna, że nie wiedziałam, czy zdołam ją skończyć. Bohaterka w ogóle nie myśli, nie analizuje sytuacji, zachowuje się jakby nic nie czuła... brak mi było choćby wdzięczności wobec kilku osób, które jej pomogły... Momentami po prostu jej nie lubiłam... Myślę, że to ważne przesłanie bardzo traci przez formę w jaką zostało obleczone.

Ja też wolę ZAKĄTEK od zakamarka. A ta piękna skądinąd dziewczyna jest dla mnie zbyt smutna - zarówno zlękniony wyraz oczu, jak i ukryte usta, powodują, że dla mnie nie wygląda ona bynajmniej na zrelaksowaną czytaniem (co byłoby raczej pożądane), ale jakby płakała w książkę i nagle wystraszona podniosła oczy słysząc, że ktoś nadchodzi... :-) Osobiście chyba zupełnie bym z niej zrezygnowała na rzecz jakiejś parującej filiżanki, o której już...

A co byście powiedzieli na coś nowszego, jak cykl Wojciecha Widłaka - Pan Kuleczka? Pan Kuleczka Dom Światło Skrzydła Spotka​nie Popieram wiele wymienionych wyżej pozycji z mojego dzieciństwa, ale z przyjemnością zauważam, że nadal pojawiają się wartościowe książki, które czytam dziecku (w zasadzie to już czas przeszły, bo teraz samo czyta ;-)) bez oporów, a wręcz z zainteresowaniem, co będzie dalej.

Już myślałam, że jestem jakimś odosobninym przypadkiem, bo też nie znalezłam w tej książce nic fascynującego, pouczającego, godnego przemyślenia... w ogóle NIC. Z trudem dobrnęłam do końca licząc, że czegoś doczekam. Niestety na marne... Podpisuję się pod Twoją recenzją obiema rękami!