Komentarze użytkownika Dekadencja

Ja tradycyjnie też się dołączam! :D

Świetna robota. Jako maniaczka Cortazara miałam taki spis zrobić wielokrotnie, ale nic mi z tego nie wychodziło :)

A ja SERDECZNIE dziękuję Mikołajowi, który aż z Kalifornii przyniósł mi W zaczarowanym zwierciadle: Opowiadania fantastyczne Ameryki Łacińskiej :D

Nie wiem na ile (pseudo)naukowy, ale nie sposób mówić o OOBE nie wymieniając osoby Monroe Robert A.

Przygotowywałam kiedyś spory referat, na temat tego jak ma się "Zbrodnia i kara" do modelu klasycznej powieści kryminalnej. Z powtarzających się motywów u Dostojewskiego: szaleństwo, obraz miasta, przemiany, buntu.

Jeśli motyw śmierci to warto nawiązać do tradycji pogrzebowych, czuwania przy zmarłych - velorio. Motyw pojawia się kilkakrotnie u Cortazara, na pewno w "W osiemdziesiąt światów dookoła dnia". Cała akcja "Szarańczy" Marqueza wychodzi od śmierci jednego z bohaterów i jest powodem snucia historii.

Lichański Jakub Z.: Sapkowski i król Artur.W: Nowa Fantastyka 1995 nr 10 s. 69 Ziemkiewicz Rafał A.: Sapkowski pod znieczuleniem. W: Fenix 1995 nr 7 s. 90-100

Mogę odejść, gdy zechcę

PS: Do wymiany: Autor, autor - Lodge David Baby - Czechow Antoni Bóg pali cygara - Bojarska Anna Czarna skrzynka - Oz Amos Galapagos - Vonnegut Kurt Historia rodzinna - Fuentes Carlos Książka dla Manuela - Cortázar Julio Linia nocna - Sosnowski Jerzy Mała apokalipsa - Konwicki Tadeusz Neurozy na walentynki - Cactus Françoise Opowiadania o Łukaszu - Cortázar Julio Opowiadania sewastopolskie - Tołstoj Lew Pan Piłsudski i i...

Z czasem zrozumiałam, że pisanie o Cortazarze jest bez sensu - to tak jakby starać się opisać seks albo boga. Pierwsze słowo będzie banałem, ostatnie frazesem.

http://www.ifp.uni.wroc.pl/zasoby/lektur​y/

Rozpoczęłam poznawanie Murakamiego od "Kroniki ptaka nakręcacza" - byłam zachwycona. Opowiadania rozczarowały mnie, choć jedno, dwa trzymały resztki poziomu. Po przeczytaniu "Norwegian wood" czuję się zażenowana - nie sylem, a historią. Choć ten pierwszy też pozostawia wiele do życzenia.

Szufladka "literatura iberoamerykańska" jest dość rozległa i trudno mówić w tym wypadku o braku różnorodności:) Jestem bezkrytyczną wielbicielką Cortazara i gdy tylko da mi się taką możliwość, będą piała peany na jego cześć. Marqueza nie lubię, być może zaczęłam go poznawać od złej strony [i być może Wy poradzicie mi co przeczytać, by polubić]. Odkrywam powoli Vargas Llosę, Quirogę, Silvę i Borgesa... PS: O zgrozo, Coelho też mieszka w tej ...

a ja "Czarodziejską górę":P

Niestety życie biedoty w XIX wieku nie można nazwać szczęśliwym. Trudno oczekiwać, by Konopnicka ubrawiała rzeczywistość, skoro nowelistyka owego czasu miała przede wszystkim rzetelnie obrazować. Nie przepadam za autorką, ale nie nazwałabym "Naszej szkapy" nudną.

Łosiu, dopiero co skończyłaś sesję, nie przesadzaj! ----- A ja nadrabiam Cortazara. Połknęłam opowiadania, a teraz czas na Wielkie wygrane.

"Lord Jim" i "Jerozolima wyzwolona". W innych wypadkach niedokończenia książki pokonał mnie raczej brak czasu.

Julio Cortazar - wielbię bezkrytycznie! Dostojewski, Zola, Gombrowicz.

Osobiście bardzo lubię jego opowiadania: "Dym i lustra", "Rzeczy ulotne".

Bluszcz trąci feminizmem, pseudo inteligentka może nie zechcieć być wyrwana;)

Dramat faktycznie prosty w odbiorze, jak dla mnie zbyt prosty, szczególnie językowo. Wydumana akcja, momentami nieprawdopodobna i na siłę. Tak to odbieram. Bardzo się rozczarowałam.

Słownik PWN - wzorzec odmiany nazwisk węgierskich zakończonych na i/y - przymiotnikowy.

Nazwisko Marai odmienia się: Maraiego, nie Maraia. Dziwi mnie trochę sklasyfikowanie Gabora jako chorego na depresję, aczkolwiek każdy ma prawo do własnej interpretacji.

Wg. mnie książka nabiera nowego znaczenia gdy ma się świadomość, że Carol i Julio wyruszając w tę podróż, byli oboje poważnie chorzy, ale fakt ten zataili przed współtowarzyszem. Jak pisał Couste w biografii Cortazara: "książka [ta] to wzniosła ceremonia na cześć radości życia, rozpisana na dwoje umierających, którzy z uśmiechem trzymają się za ręce."