Komentarze użytkownika bursztynowa

Adminie, "poprostu" pisze się oddzielnie, po prostu ;) Pozdrawiam.

"Szelest złotolitego brokatu" - Hisako Matsubara

Owszem, robię, na swoim blogu książkowym :)

A mnie - Agnieszce, bardzo podoba się ta dyskusja ;). A tak poważnie - zdanie "Agnieszce bardzo się Kjell podoba" - pewnie to dosłowne tłumaczenie ze szwedzkiego. W językach skandynawskich (nie wiem czy we wszystkich, ale w fińskim na pewno) czasownik stoi na końcu zdania (mam na myśli zdania złożone, jeśli się mylę to sorry, polonistyki nie kończyłam), podobnie jak w niemieckim. Np. zdanie "nie odwiedziłam cię, bo grałam na cymbałkach" brzmiałob...

Nie kawa, ale herbata. Tez smakowita :) "O duchu herbaty" Autor: Sen Sōshitsu Pierwsza po polsku książka o ceremonii herbacianej autorstwa prawdziwego nauczyciela tej sztuki. „By wejść do środka pokoju herbacianego, trzeba wśliznąć się przez małe drzwiczki, nijiriguchi. Oddzielony tylko jedną deską drzwi, wewnątrz oczekuje inny świat, daleki od pospolitości. W pokoju unosi się nie wiadomo skąd dochodząca woń kadzidła,...

Polecam autora Yasmina Khadra (właśc. Moulessehoul Mohammed) i jego "Owieczki Pana" oraz "Zamach". Z popularnonaukowej warto zajrzeć do "Zrozumieć Arabów" Margaret K. (Omar) Nydell.

Nie podpisuję książek, bo ich nie pożyczam (nie czytający znajomi). Część po kupieniu i przeczytaniu sprzedaję, więc podpisywanie mija się z celem. Za to mój tata zawsze podpisywał swoje książki, nawet z datą zakupu. Dla mnie to było niezrozumiałe, po co pisać datę zakupu na wew. str. okładki. Na studiach podpisywałam podręczniki, bo czasami je pożyczałam.

Też wypełniłam. A dlaczego autorka ukryła wyniki? To takie tajne?

Proszę bardzo :)

Tokarczuk przeczytałam "Dom dzienny, dom nocny". Dostałam w prezencie, z jej autografem, więc jak mogłam nie przeczytać :) Ogromnie mi się podobała. Ma specyficzny klimat, jakby przeplatało się z sobą kilka światów. Wracałam do niej parokrotnie. Potem zaczęłam czytać "Gra na wielu bębenkach" i to już nie było to. Może kiedyś...

"Karolcię" czytałam wieki temu, a pamiętam ją do dziś. Coś było magicznego i bardzo ciepłego w tej małej dziewczynce, która znalazła błękitny koralik. Z sentymentu oceniłam tę książkę wysoko, ale nie chciałabym jej przeczytać obecnie ponownie. Po co burzyć ten bajkowy, dziecinny, ciepły obraz mieszkający we wspomnieniach...

Książka nie mogła być obiektywna, bo autorka opisała w niej to, czego doświadczyła na własnej skórze. Jeśli szukasz obiektywnych książek, poczytaj sobie np. "Zrozumieć Arabów" M. Nydell, a nie historie tyranizowanych i poniżanych przez Arabów kobiet, mniej lub bardziej prawdziwe.

Jest to bardzo ładnie wydana książka z przepięknymi ilustracjami, odpowiednia dla dzieci, które dopiero poznają historię.

Świetnie napisana recenzja, pinkwart!

zaciekawiła mnie, dodaje do schowka

Mówisz że taka dobra?

Nikt nie dodał, że ten Algierczyk był paranoikiem, czyli chorym psychicznie człowiekiem.