Komentarze użytkownika Andronik

Dla mnie to również jakaś dziwaczna sytuacja. Mogę jednak zaświadczyć, iż "słowo" XD w odróżnieniu od emotikonek :O albo :P jest używane w wersji mówionej. Tak, tak, miałem okazję usłyszeć je od syna (lat 10), który przyniósł to ze szkoły. Długo nie mogłem zrozumieć o co mu chodzi, ale powtarzał na tyle często, że się przyzwyczaiłem. A zatem: "iksde"!

Ajtmatow to Kirgiz, ale to nie zmienia faktu, że pisał bardzo dobre książki :)

Przepraszam za zwłokę, dopiero dziś mogę usiąść i odpisać. Bardzo dziękuję za Waszą reakcję i MCh za przywrócenie zapisu. Myślę, że dzięki podawaniu w nawiasie alternatywnych sposobów zapisu łatwiej wyszukać potrzebne nazwisko :) Niestety, jak widzę, tendencja do "zangielszczania" transkrybowanych z cyrylicy nazwisk jest bardzo silna i to nie tylko w przypadku nazwisk bułgarskich, ale także (czy może nawet: przede wszystkim) rosyjskich, o czym na...

Ja natomiast wcale nie odniosłem wrażenia, by Polaków przedstawiał Akunin w jakiś szczególnie negatywny sposób. Tym bardziej, że zdaje mi się, że w bardzo ostrych słowach przedstawia przede wszystkim swych rodaków czy zwyczaje panujące w Rusi początków XVII w., w tym ciemnotę, zabobon, okrucieństwo, obłudę, wiernopoddańczość, życie w cieniu nieustannego strachu, itp. Jeśli się weźmie to pod uwagę, to przedstawienie Polaków np. jako rębajłów wcale...

To chyba nie jest takie oczywiste. Po przeczytaniu książki zacząłem się zastanawiać, dlaczego właśnie "Bestia", ale wyszło, że "czarnych charakterów", względnie osób, czyniących zło, jest w powieści więcej, więc to określenie nie odnosi się wyłącznie do Bernta Lunda. Nie chcę zdradzać zawartości książki, ale osoby, które ją czytały, chyba wiedzą, co mam na myśli. Być może "bestia" to po prostu człowiek, jako istota? ...

Owszem, wszystko jest bardzo naiwne, opisy techniczne nieaktualne, postacie kapkę zbyt szlachetne, ale właśnie dzięki temu ta książka ma swój czar. Ja czytałem ją nie jako SF ale raczej jako bajkę. No bo czy wyobrażenie, że nieważkość to stan, któremu ulegają ciała w miejscu równoważeniu się przyciągania ziemskiego i księżycowego - nie jest przeurocze? Albo sugestia, że z drugiej strony Księżyca, tej, która nie jest widoczna z ziemi, zachowały si...

Zgadzam się z opinią emkawu: w porównaniu z innymi książkami, wydanymi przez WAB (Mankell, Krajewski czy Marinina), Total-Cheops jest pozycją mocno średnią. Kompletnie się nie sprawdza jako kryminał, nie trzyma w napięciu, nie intryguje pozostawiając czytelnika "totalnie" obojętnym na losy bohatera. Jedyne, co mi się w książce podobało, to pojawiające się tu i ówdzie opisy krótkich, ulotnych chwil: kolacja nad morzem, muzyka, jakieś spo...