Komentarze użytkownika gajdek

Radzę przemóc się w sobie i przeczytać. Na początku lektury tłumaczenie jest niezwykle denerwujące, ale po jakimś czasie można się przyzwyczaić i pogrążyć w historii. Ostatnio zmieniłem trochę mój ortodoksyjny stosunek do języka pisanego i dzięki temu odkryłem "Igrzyska śmierci" - miejscami banalne, ale jednocześnie dość "aktualne" i wciągające :)

Myślę, że temat "styl Martina" jest nierozłącznie złączony z tematem "styl tłumacza" - niestety

Szkoda, że wcześniej jakoś nie wpadło mi do głowy, żeby jednak przeczytać to po angielsku. Oszczędziłoby mi to przekleństw nad tłumaczeniem i pozwoliło bardziej skupić się na fabule... :) a kiedy kolejna część? Ktoś wie?

Chętnych pewnie byłoby sporo. Tutaj trzeba bohatera :)

To, że fabuła jest wciągająca, to wiem, bo inaczej, klnę się, nie tknąłbym tej książki małym palcem :) Niestety, taki wredny jestem, boli mnie gdy czytam książkę napisaną tak niechlujnie, ale czego się nie robi dla SashyGrey.avi (tak rozgryzłaś nas!) :)

Jasne, krytykować jest zawsze fajnie, miło i przyjemnie, szczególnie jeśli samemu "zna się na wszystkim"... :) O audiobooku nie słyszałem, ale wyobrażam sobie purystów, niszczących dziesiątki ipodów i odtwarzaczy cd, którzy nie są w stanie słuchać ciągłych powtórzeń i źle użytych słów... :) A co do scen erotycznych u Martina, to niektóre nazwałbym raczej dość niesmaczną pornografią... :/ Kurcze, nie wiem po co ja to czytam, kiedy wciąż go kryt...

Kamień spadł mi z serca - to nie wina tłumacza, tylko autora! :) choć oczywiście powstaje pytanie, czy nie można było tego przetłumaczyć w sposób mniej wierny, ale poprawiający wartość oryginału? Tak czy inaczej, dziś zaczyna się drugi sezon GOT, który, moim zdaniem, deklasuje książkę i gdyby nie on, pewnie nie przeczytałbym tych 6 tomów... :)

Przywiązanie do bohaterów brzmi w kontekście Martina nieco dziwnie :) łatwość z jaką ich uśmierca przeraża mnie... :) A co do stylu, właśnie ta "łopatologiczność" mnie denerwuje, wydaje mi się prostacka... Może porównanie będzie nieadekwatne, ale zestawiając Martina z mistrzem Tolkienem, jego pisanie wygląda jak wypracowanie w podstawówce. Poza przygodą i awanturniczą fabułą, które porywają, brak tu jakiegokolwiek smaku i wyczucia, które są niez...

Rzeczywiście, "rechocze jak mała żabka" było słodkie :) ale raczej nie zmienię zdania o książce i dam jej jakieś 3+. Nie podoba mi się język, którym pisze Witkowski i nie chodzi mi o to, że jest to język "celebryty" czy jakiś młodzieżowo-blokowiskowy. Czytam młodszych pisarzy i nie mam uprzedzeń do współczesnej polszczyzny, ale Witkowski, moim zdaniem, pisze fatalnie. Jest mnóstwo powtórzeń, jakby napisał tę książkę na kolanie i nie miał czasu,...

Ciągle przedzieram się przez tę książkę, dlatego moja opinia nie jest do końca sprawiedliwa, jednak nie jestem w stanie podarować sobie skrytykowania, w kilku słowach, "Drwala". Podszedłem do tej pozycji z dużym entuzjazmem po usłyszeniu czytanych w "Trójce" fragmentów. Podobał mi się język, humor i "klimat". Dlatego przeżyłem lekki szok, gdy do niej siadłem - dłużyzna, nuda, dłużyzna, słabizna...Fabuła posuwa się w tempie pociągów PKP, żart sta...

Zgadzam się z tym, że dwie osoby mogą całkiem inaczej odczytać tę samą krótką informację, nie mówiąc już o czymś tak rozbudowanym jak dzieło literackie. Chciałbym jednak na poparcie mojego zdania, i obrony Domosławskiego, odwołać się do recenzji jego książki, które ukazały się w prasie w chwili publikacji. Nie chcę przytaczać konkretnych autorów, ani tytułów a jedynie wrażenie, które odniosłem, i które we mnie pozostawiły. Wiem, że to mało nauko...

Jakieś 10 minut temu skończyłem czytać książkę Domosławskiego i, jeszcze podekscytowany, postanowiłem ją ocenić oraz poczytać jakieś komentarze, żeby wyciągnąć z niej jeszcze więcej. Po przeczytaniu Twojej recenzji zamurowało mnie. Chyba w żadnym momencie lektury nie poczułem, aby autor chciał coś odebrać Kapuścińskiemu czy jakoś go poniżyć. Czuję wręcz, że jest odwrotnie, że Domosławski murem staje za Kapuścińskim, w większości spraw go popie...