Komentarze użytkownika Artola

Rzeczy, które spadają z nieba Należy do wyżej wspomnianej serii BookRage Rewers 74: Finlandzkie klimaty: Co tam między jeziorami piszczy Polecam też reportaż Fińskie dzieci uczą się najlepiej

Niestety, u nas zadziało się podobnie, kiedy z bibliotek osiedlowych/dzielnicowych stworzono sieć biblioteki miejskiej. Wyrzucono brutalnie wiele cennych pozycji, skarbów wręcz, tylko dlatego, że brakowało miejsca na nowości i że te starsze były "nierotujące" :( Teraz nie uświadczy się w bibliotece miejskiej nic wydanego przed bodajże 2000 r, a może i później nawet. Same kolorowe okładki czytadeł różnej maści :(

Powodzenia!

Pięknie to określiłaś: czytanie to intymne zajęcie :D Ja widzę jeszcze jeden problem: jak bardzo czytanie zrobiło się właśnie "pod publiczkę"...Licytowanie się, kto więcej, kto szybciej...A do tego- opieranie swoich wyborów na opinii "autorytetów", którzy nie wiedzieć czemu za takich się uważają...

Ale zaraz-jeśli to książka pożyczona to obligatoryjnie musi ci się podobać? Nie możesz stwierdzić po 10 stronach, że nie, całkiem nie pasuje i po prostu oddać? :O Nie rozumiem, dlaczego pożyczający miałby się obrazić :O

Ale przepraszam-co komu do tego, co czytasz? Tu mi się kolejna lampka zapala: sens i cel ogłaszania wszem i wobec, co się czyta, ile się czyta, jak szybko się czyta-i wystawiania się na komentarze, nieraz dalekie od przyjemnych...

Coraz częściej zadziwia mnie, jak wiele osób zatraciło przyjemność spontanicznego czytania właśnie ze względu na czytelniczy wyścig szczurów, przez zmuszanie się, wychodzenie z przysłowiowej strefy komfortu, przez to, że inni czytają to i ja muszę... Smutne to w sumie, bo jednak czytanie powinno być przyjemnością a nie wyścigiem (czasem z samym sobą...)

Od lat w ten sposób działałam i efekt był taki, że ciągle czytałam to, co mi się średnio (albo wcale) podobało (żeby potencjalnie się pozbyć...), a to, na co miałam rzeczywiście ochotę co lubiłam-wciąż leżało i czekało...Wszakże najpierw obowiązki i te sprawy... Wreszcie poszłam po rozum do głowy i książki, których potencjalnie chciałam się pozbyć-po prostu się pozbyłam :D Zostały te, które chcę mieć, które chcę naprawdę przeczytać. Pozbyłam si...

Cieszę się, że Zimowe zaręczyny tak ci się spodobały! Mnie też zaskoczyły bardzo pozytywnie, bo podobnie jak Ty-nie czytuję fantasy. A to mnie wciągnęło! Poprzestałam jakoś w drugim tomie, chyba wrócę do tego, dzięki za przypomnienie! Mnie Zaręczyny przypominały klimatem francuski dwór mniej więcej XVIII wiek. I mnóstwo symboli wyłapywałam.

Płacz jest dobry. Mnie książkowy kocyk pomaga już po płaczu. Bo czasem jest tak, że wydaje się, że jesteś już na dnie i gorzej nie będzie, a za chwilę dno jednak jeszcze głębsze...I na tych dnach dusza ziębnie coraz bardziej a łez już coraz mniej do wypłakania... O Bullerbyn też marzyłam. I o takim radosnym, beztroskim dzieciństwie.

Dorzucę moje, też pewnie mało oryginalne... Ania z Zielonego Wzgórza cały cykl w mniejszym lub większym stopniu - ze względu na klimat Zielonego Wzgórza, opisy facjatki i zachodów słońca i optymizm Ani. Wybrane tomy Jeżycjady-uwielbiam "zasiadać" w kuchni Borejków, albo w zielonym pokoju, w otoczeniu tych niezliczonych książek, zwłaszcza w blasku stojącej tam lampy, kiedy za oknami wichura i śnieżyca.

Dokopałam się do początku tego długiego oskarżenia Ignacego o nieróbstwo, ignorancję i kilka innych przywar ;) i muszę przyznać cichutko, że mimo wszystko, mimo tych wad wszelkich...ja go bardzo lubię :) Tyle razy czytałam Jeżycjadę i ani na chwilkę (chyba?) mnie nie zirytował, za to wiele razy jego zachowania i teksty mnie śmieszyły ;) Choćby sytuacja, kiedy cała rodzina biegała w poszukiwaniu białych bucików dla Idusi - przyszłej panny młodej, ...

A mnie się kojarzy coś z odgłosami maszyny do szycia po nocach, hmmm...Doczytasz i będzie jasne :D Nie wiem, czy to nie w Kalamburce było?

Z tego, co kojarzę, to w latach komunizmu szyła swetry (?) dla jakiejś Spółdzielni i był z tego dodatkowy zastrzyk gotówki dla domu, zwykle bardzo potrzebny ;) A potem, ale to chyba już w późnym wieku, robiła korekty dla wydawnictwa? Tak gdzieś odkopuję w mrokach pamięci ;)

Akurat robię powtórkę Ani i jestem w Szumiących Topolach. Ta część obfituje we wkurzających bohaterów! Wspomnę tylko o pani Gibson, która po prostu zrobiła sobie służącą z własnej córki, gnębiąc ją i poniżając do granic możliwości! Nawet Ania miała już ciarki jak tego słuchała... Jak czytałam, że 80-latka wysypiała się popołudniami, żeby w nocy budzić córkę co godzinę z żądaniem czegoś tam-to miałam ochotę utopić ją w łyżce wody! Kolejna to p...

A ja bym podeszła do tematu zmywania jeszcze z innej strony ;) Być może to, że Ignacy nie zmywał, wynikało z jakiegoś układu z Milą? Z dawnych lat? On pracował, a ona zajmowała się domem? Tak gdybam, bo nie pamiętam dokładnie, czy była o tym gdzieś mowa...A potem tak już zostało. Tym bardziej, że w domu było swego czasu 5 kobiet. I to one raczej zajmowały się sprawami okołokuchennymi. Nie oszukujmy się, ale często to kobiety tak rozpaskudzają f...

O tych mózgach-bardzo trafne! Zmywarkę od Grzegorza popieram jak najbardziej. A Ignacego lubię z tą jego nieporadnością życiową ;)

1. Józefina z Bruliona Bebe B. Za to, że była nieodpowiedzialną, niedojrzałą matką. Stworzyła dysfunkcyjną rodzinę, jej dzieci musiały się nią opiekować i być rodzicami własnej matki! A w końcu je porzuciła, zostawiła same ("opieka"Kłamczuchy naprawdę niewiele wnosiła...) Aż mnie trzęsło jak czytałam o całej tej sytuacji! 2. Soames Forsyte za to, że czuł się posiadaczem własnej żony. Brrr! I za słabość charakteru, którą czasem maskował agresją...

Konsumpcjonizm w ostatnich dziesięcioleciach nabrał tempa. Zgadzam się z Czajką w pewnym sensie. I nie chodzi tu o brak bieżącej wody czy prądu, ale o pogoń za najnowszym modelem smartfona co roku i wymianę telewizora na coraz większy...Kto nie chce zostać w tyle i narazić się na ostracyzm otoczenia z powodu zacofania technologicznego, pędzi jak chomik w kołowrotku w korpo, w których światła nie gasną do 22... Pamiętam czasy bez pampersów, bez z...

To się nie mieści w tagu humor pewnie, ale pochichrać się można Wanda Chotomska: Nie mam nic do ukrycia Chotomska była osobą radosną, pełną energii i ciepła. Ta książka to zapis jej wspomnień. Opowiadanych własnie z humorem. Są anegdotki, są śmieszne sytuacje. Wszystko na wysokim poziomie ale bez żadnego zadęcia. Ja się pochichrałam. Może warto spróbować.

Moje dziecko gdzieś na mnie czeka: Opowieści o adopcjach Kamyki w brzuchu Okaleczona i inne tej autorki Czy mogę ci mówić mamo?: Prawdziwa historia niezwykłej adopcji Chyba w temat zaburzeń wpisuje się też Piąte dziecko

Dzika Mrówka Ten obcy Całe zdanie nieboszczyka i inne tej autorki

Dziękuję i wzajemnie!

Trzymam kciuki za sprostanie wyzwaniu! Ja, po latach wyzwań (czyszczenie schowka, własna półka, nobliści, klasyka, dookoła świata...) mam wielkie postanowienie na 2024 rok: żadnych wyzwań!!! Chcę poczuć znów smak spontanicznego czytania i przestać się ścigać z samą sobą...

I poczułam magię Świąt! Dziękuję!

Dobry pomysł :)

A widziałaś już film Mężczyzna o imieniu Otto? ;)

Dziękuję i za słowa podziwu ;) i za zaglądanie, i za polecankę :) Trafia na listę :) Niestety w drugim półroczu akcja nieco wyhamowała, także za sprawą innego wyzwania: koniecznego już czyszczenia własnych półek, ale mam zamiar wrócić do zwiedzania literackiego świata już w styczniu :)

Dopiszę i ja. Przeczytanych książek: 62. To dużo mniej niż w roku poprzednim (90), ale za to były to pozycje niejeden raz bardzo obszerne (np. Diuna) i bardziej wymagające. W zdecydowanej większości były to powieści, które mnie ani nie zachwyciły, ani nie rozczarowały jakoś specjalnie, czyli po prostu przeciętność (oceny 3-4,5). Tym co mnie zachwyciło było Życie. Jedyna 6 w tym roku i to dla książki obrazkowej! Zapadły mi w pamięć: Żywica (5,...

Dziękuję :)

Krótkie podsumowanie roku: "odwiedziłam" 20 krajów, w tym zupełnie mi nieznane: Rumunię, Macedonię, Czechy, Serbię, Japonię i kraje Ameryki Południowej. Utwierdzam się w tym, że najbardziej współgra ze mną literatura skandynawska i angielska. Więcej szczegółów w czytatce: Podróż dookoła świata Drugi rok wyzwania uważam za otwarty :)

Po roku: "odwiedzone" 20 krajów. Nadal twierdzę, że najbardziej współgra ze mną literatura skandynawska i angielska. W drugiej części roku zdecydowanie odpuściłam wyzwanie. Jednak mam zamiar do niego wrócić już w styczniu. Chciałabym poznać kolejnych autorów :)

Nie, nie szukam. W przypadku Ani na pewno działa sentyment. Po prostu w razie potrzeby chowam się w ciepełko sprawdzonych przyjaciół. Podobnie ma się rzecz z Borejkami :) Nie szukam nowych przyjaciół ;)

Rzeczywiście Emilka kroczy pisarską ścieżką, co może być interesujące dla "ludzi pióra" :) Mnie osobiście nudziły jej ciągłe rozterki co do zbyt długich zdań czy stylu pisania opowiadań ;) W Ani dzieje się dużo więcej "życiowo" :D A już trzeci tom Emilki wyjątkowo mnie osobiście rozczarował i znudził, po prostu mdłe młodzieżowe romansidło, kto na kogo spojrzał, kto o kim co powiedział, kto kogo kocha i jak to ukrywa...Gdyby to skrócić do 30 stro...

Na pewno Emilka jest bardziej "charakterna", dumna i nie raz pyszna niż Ania, ale patrząc na całokształt-cykl o Ani jest dużo lepszy. Tam się coś dzieje, akcja jakoś się toczy, są piękne opisy przyrody...Dla mnie cykl o Ani jest wytchnieniem i lekiem na całe zło do dziś :)

Przeczytałam dwa tomy Emilki (2 i 3) miesiąc temu. Wielkie rozczarowanie. Zdecydowanie wolę Anię, "Błękitny zamek", z nawet Janę. Książki o Emilce wydają mi się romansowo-nijakie.

Dziękuję:) Tą moją chyba jednak wyrzucę, z takimi błędami nie daje się czytać...masakra jakaś...Nawet interpunkcja popsuta:(

O, dziękuję!

Dawid Copperfield ale mam jakieś tragiczne wydanie (Wyd.KWE 2001r), tłumacz nawet nie jest podany, w tekście pełno literówek...Coraz bardziej mnie to zniechęca. Może innego poszukam? A przy okazji mam pytanie: czy jest możliwe, że mam całość w jednym tomie czy brak mi drugiego? Moje ma 460str i kończy się rozdziałem: Wędrowiec. Nie mam wglądu w inne dla porównania.

Wrzucam Shafak Elif (Şafak Elif) do schowka :)

Żeby nie było, że tylko jedna osoba aktywna w tym temacie ;) Cedry pod śniegiem A nowa odsłona jak najbardziej :)

Można by podawać jedno i drugie. Wtedy nadawca ma wybór. Mnie np.dobijają kolejki na poczcie, poza tym mam daleko i niewygodnie. A paczkomat tuż tuż i nadanie to kilka sekund:) Dlatego np ja wolałabym wysyłać paczkomatem:)

Najlepsza jest możliwość wyboru.

Niech trwa!

Olimpio, dziękuję za chęć poprowadzenia tak ogromnego przedsięwzięcia! Cieszę się jak co roku:)

Dobry pomysł!

Ja w -Zielonych światłach" liczyłam na więcej głębszych przemyśleń. Tak była reklamowana...

Jestem ciekawa Twoich wrażeń z Zielone światła: Wspomnienia . Jak dla mnie naprawdę dobre, acz krótkie myśli są zaplątane w zbyt dużej ilości miałkości. A Maria i Magdalena właśnie czytam :) Jakaż to miła lektura na jesienne wieczory :)

W biblioteczce na półkach-tematycznie. Czyli: klasyka oddzielnie, literatura współczesna, lit. dziecięco-młodzieżowa, psychologia, filozofia/religia, nauki ścisłe (to akurat półki męża i syna) czyli matematyka, fizyka, oddzielnie językowe. Dodatkowo klasyka i współczesna jeśli jest taka możliwość to seriami i autorami. Z tyłu książki stare, podniszczone i mniej reprezentacyjne ;) z przodu eleganckie ;) Przy łóżku na stoliku stosik aktualnie czyt...

"Co myśli i co czuje dziecko, które nie zna innego życia niż w samotności, innych ludzi niż swoi rodzice?" Dodałabym: co myśli i czuje dziecko będące świadkiem TAKICH wydarzeń, rodem z horroru, w wykonaniu własnego ojca...

Popieram Wichrowe wzgórza!

Przerażająco aktualna...

Zupełnie czymś innym jest czytelnicza ciekawość, schowkowanie polecanek, a czym innym utwierdzanie się w nienawiści i próby zarażenia nią innych. Nawet jeśli nie wyrażasz swojej mocnej krytyki bo nie czytałeś książki to podsuwasz krytykę innych co by ogień nienawiści nie osłabł;)

Zastanawia mnie, jaki jest cel takiego zainteresowania opiniami innych nt.książek tak nielubianego autora? I to głównie negatywnymi (bo takie są przywoływane na B-netce)? Nie lubię kogoś, nie trawię jego poglądów to zwyczajnie nie zaprzątam sobie nim głowy. Jaki jest cel ciągłego negatywnego nakręcania się i ludzi wokół? Bo to wynika z zagrań typu: ja nie czytałem ale ten mówi bardzo negatywnie o tej książce. Życie może być takie piękne i proste...

Dziękuję za Twoje słowa, a zwłaszcza końcowe uwagi;)

Ja rozumiem, że nie każdemu pasuje Tokarczuk i nikt nie każe ci czytać kolejnych powieści. Ale czy trzeba podkreślać na każdym kroku jadowitą krytykę? Serio? Nawet nie w dyskusji a w komentarzu pod każdą wzmianką o jej książce? I wciskać każdemu bardzo krytyczne recenzje na tenże temat? Nawet tym zachwyconym Tokarczuk?

Nie, nie chodzi mi o geniusz niezrozumiały. Całkiem nie. Chodzi mi o taką dumę narodową. Ja, nie znając się na sporcie ni hu hu :P, że użyję prozaicznego przykładu ;) jak usłyszę, że polscy sportowcy zdobędą medal czy mistrzostwo, po prostu się cieszę. Choć mogłabym krytykować, że to czy owo robią źle, że durni albo mają poglądy inne niż ja , mogłabym opluwać jadem na każdym kroku. Chodzi mi o to, że bardzo często książki Tokarczuk są niszczone...

Oczywiście, że nie ;) Ale jeśli tu w B-netce każda wzmianka o jednej Pani za każdym razem spotyka się z bardzo negatywnymi komentarzami jednej osoby, to...mnie to osobiście nieco męczy ;) Rozumiem wypowiedzieć się raz na temat każdej przeczytanej książki, ale tak ciągle i przy każdej okazji powtarzać to samo? :/ A bardziej ogólnie-pewnie, że nie trzeba nikogo tylko wielbić, ale to co się dzieje w naszym kraju wokół pani Tokarczuk...po prostu żen...

Marylku, ja w ogóle mam odczucie, o dużo szerszym, niż B-tkowy, zasięgu, że Polacy nie zasłużyli sobie na Noblistkę :( Nie raz i nie dwa wstyd mi po prostu, ale to temat na całkiem inną dyskusję ;)

Mam wrażenie, że postawiłeś sobie za cel zdecydowaną i ostrą propagandę krytyki pani Tokarczuk, gdziekolwiek i kiedykolwiek jakakolwiek jej książka zostanie wspomniana na B-netce ;) Jeśli tylko padnie gdzieś jej nazwisko, mogę być pewna twoich krytycznych komentarzy pod spodem ;)

Dzięki za trop "Walca pożegnalnego", Kunderę lubię, a tego jeszcze nie znam, chętnie sięgnę :)

Właśnie czytam Empuzjon: Horror przyrodoleczniczy i mam dokładnie te same spostrzeżenia: co za klimat, co za erudycja! Tyle, że ja odkładam na momenty ;) bo mi się za szybko skończy ;) Delektuję się :) Jestem w połowie.

Właśnie skończyłam czytać Dziewczyna z konbini ale mnie nie zachwyciła, u mnie tylko 3,5.

Po ogłoszeniu Muminków książką lipca może odkurzymy muminkową werandę i spotkamy się po raz kolejny? W dzieciństwie nie poznałam Muminków, dopiero jako mama przeczytałam całą serię swojemu kilkulatkowi. Ale było to bardzo dawno temu ;) Potem którąś część powtarzałam już sobie samej, ale pamiętam tylko przygnębienie, które wtedy się we mnie obudziło. Może warto spróbować jeszcze raz? Tym razem nie po kolei, ale ze względu na porę roku sięgnę p...

Mgły Avalonu

Świetny trop do mojej Podróż dookoła świata :)

To i ja poczytam dalej :)

O, właśnie brnę przez Powrót do Missing, mimo, że jestem ok. 100 str, już ze dwa razy byłam bliska rezygnacji, ale jednak daję jej szansę. A tu w temacie gniotów ją znajduję! Hmmm....zastanawiam się w takim razie czy brnąć dalej? Oceny biblionetkowe ma całkiem niezłe...Ba, figuruje na jakiejś tam liście "książek, które warto przeczytać"...

Krótkie podsumowanie pierwszego półrocza "podróży": Odwiedziłam literacko 17 krajów! W tym: 10 w Europie, 2 w Azji, 2 w Ameryce Północnej, 2 w Ameryce Południowej i Australię :) Nowościami były dla mnie: Rumunia, Macedonia, Serbia, Czechy , Japonia, Kolumbia, Argentyna i Australia. Nadal brakuje mi Afryki. Przez te pół roku nie przeczytałam ani jednej pozycji z tego kontynentu. Utwierdziłam się w upodobaniu do literatury z Anglii i Walii ora...

Mój głos w tym miesiącu na Tatuś Muminka i morze

Nie wiem, czy 45 ocen to już mało ;) ale wg mnie warto dać tej książce szansę :) Wg mnie jest pięknie napisana :D Narodziny dnia

Proponuję Miasto ślepców które odkryłam właśnie w czerwcu.

Właśnie zaczynam znajomość z Llosą od Gawędziarza i dość żmudnie to idzie 😉

Umknęła mi powtórka Sto lat samotności Spadek oceny z 4,0 na 3,0. Zupełnie nie czułam uroku tej zachwalanej powieści, a powtarzalność imion kolejnych bohaterów irytowała mnie i wprowadzała chaos :/

Wyjątkowo mało przeczytałam w marcu i to raczej powieści młodzieżowe. Bywają i takie miesiące. Odkryłam perłę, książkę-dzieło sztuki:) Taką, do której będę wracać często i oglądać na nowo:) Życie 6 za wszystko, formę i treść :) Z dużym sentymentem przeczytałam i obejrzałam Co czytali sobie, kiedy byli mali? (4) Czekając na jednorożce - 4,5 Lalani z dalekich mórz - 4,5 Ta ostatnia przyczyniła się do popełnienia czytatki: Obraz dziewczynek ...

Ja tym razem odpadam, nie dam rady :(

Ależ wątek odkurzony został 😀Przedpandemiczny jeszcze! Albo początkowopandemiczny 😉 Ja się póki co określić nie mogę, ale będę śledzić ustalenia.

Pierwszą część ma dawno przeczytaną, a dziś akurat przyniosłam z biblioteki drugą 😀

Oczywiście, że nie o kryminały chodzi ;) Przesłanie to może za duże słowo? Ale na pewno poruszają ważne tematy, bardzo współczesne, choć wydaje mi się, że do spraw miłosnych polskie dzieci dorastają dużo później niż skandynawskie ;) Na pewno cała seria o Duni: Dunia Tsatsiki też jest całkiem w porządku ;) Tsatsiki O adopcji: Moja mama Gorylica Pełna humoru seria Hedwiga O radzeniu sobie z przemocą w szkole Brune O samotności dziecka Jedyna ...

Dziękuję za cenne uwagi! Czyli "to nie to" ;)

Tak, dokładnie, i jest to przykre w sumie :( Niestety, język dzieci i młodzieży, nawet tej czytającej, jest dziś bardzo ubogi :( A nieczytających... jeszcze gorszy :( Co mnie zaczęło uwierać, to nawet w przypadku bardzo dobrych treściowo książek, takich "z przesłaniem", poruszających ważne współczesne tematy (zwłaszcza moich ulubionych skandynawskich) zmierza się ku minimalizacji języka. Zdania są króciutkie, bardzo proste, tekstu coraz mniej, b...

Zamówiłam w bibliotece :)

Tak naprawdę wiek jest tu sprawą drugorzędną. Spokojnie mogą być lektury dla 10-latka, byleby spełniały ważne kryterium: język i styl. Bo to jest priorytet przy wyborze. Dzięki lekturom ma się wzbogacać słownictwo i rosnąć jakość wypowiedzi ;) Tym razem nie treść gra główną rolę, ani ważne przesłanie. Rozbudowane zdania, dużo przymiotników opisujących, a nie wartościujących, porównania, przenośnie... Np. Tajemniczy ogród doskonale się wpisuje w ...

O, niestety miał tę książkę i nie miała szans ;)

Dziękuję, nie znałam tego tytułu :) A czy spełnia kryterium ładnego stylu i bogatego języka? ;)

Pan Samochodzik niestety się zestarzał ;) I współczesnej młodzieży wydaje się już ciężko strawny ;) A Piaskowy Wilk nie jest zbyt dziecinny dla 14-latka? Kojarzę go z lektury z 6-7-8 latkiem mniej więcej.

Super, dzięki!

Dziękuję, wszystkie pilnie spisuję na listę i będę szukać :)

Czy któryś z nich nadaje się do oglądania z 14-latkiem?

"Idę" i "Zimną wojnę" znam,oba kinowo przedoskarowo jeszcze, zachwyciły mnie! Resztę dopisuję do listy :) A czy któreś nadają się do oglądania z 14-latkiem? W sumie nie dodałam tego w pierwszym wpisie, a taka uwaga byłaby cenna, bo w planach wspólne wieczory filmowe :)

"Sami swoi" to taka klasyka tv, że nie zliczę, ile razy obejrzana ;)

Z Twoich polecanek oglądałam tylko "Ziemię obiecaną"lata temu! i "Katyń". Dziękuję za resztę :)

:D

Ania ma mój głos:)

Im dłużej Staronia czytam tym bliższa jestem sięgnięcia WRESZCIE ;) po Harrego Pottera :) Do tej pory omijałam szerokim łukiem, ale ... Staroń tak go poleca, tak cytuje i omawia, że zaczyna mnie intrygować! To dzięki Staroniowi "nauczyłam się" czytać-odczytywać fantasy!

To dla odmiany ja "nie biegam" po świecie polityki więc nie wiem koło kogo pan Staroń stoi ;) Szkolny świat mi dużo bliższy.

Śledząc recenzje na blogach czytelniczych, wyjątkowo mało o Lustrzannie znalazłam...Stąd moje wnioski. A co do Staronia, zniesmacza mnie ostatnio, jak bardzo staje się twarzą Szkoły w chmurach:( A że są oni mocno stronniczy, pan Staroń może się coraz bardziej oddalać od dzieciaków z publicznych szkół. A szkoda... Tak na marginesie, Szkoła bohaterk i bohaterów Staronia zachwyciła mnie!

Przeczytałam w styczniu niewiele, ale jak na moją sytuację i ilość wolnego czasu to i tak dużo ;) Za to lektury bardzo mnie zaskoczyły, in plus :) To był naprawdę dobry miesiąc :D Zimowe zaręczyny -5,0. Bardzo rzadko sięgam po fantasy, a Lustrzanna (polecana bardzo przez pana Przemka Staronia) po prostu powaliła mnie na łopatki! Dziwię się, że jest u nas tak mało znana :O Lato, gdy mama miała zielone oczy - 5,5 Tu również znalazłam zupełnie co...

Poczytałam Twoje czytatki :) Dzięki! Książkę odłożyłam ;) Zidentyfikowałam, że siedzi we mnie durna ambicja ;) W nosie z ambicją, szkoda czasu i nerwów ;)

Nie jesteś sama 😉 Podchodzę chyba 4 raz i stwierdzam, że będzie ostatni. Jak znów odpadnę po kilkudziesięciu str to trudno, widocznie to nie dla mnie lektura. I nie mam zamiaru mieć wyrzutów sumienia!