Komentarze użytkownika esterka

E tam, ja "Nad Niemnem" chyba od lata czytałam :P

Książka przyszła dziś i w takim tempie czytania to długo nie posiedzi... pewnie po weekendzie będę mogła ją odesłać :)

Ja uwielbiam tą część - chyba do niej i do Rilli wracam najczęściej :)

Ja weekendy mam wolne, dostosuje się ;)

Naszło mnie na dobre, klasyczne kryminały... więc czytam Christie. I tak jak nie przepadałam kiedyś za Poirotem, tak teraz zapałałam do niego naglą sympatią. Ot, moje sympatie literackie, jak chorągiewki na wietrze :D

OK, doinformowałam się u wujka Google. Już wiem dlaczego, ale tak czy inaczej, po polsku brzmi to dość absurdalnie według mnie.

Naprawdę? Nie wiedziałam, byłam przekonana, że to błąd. Skąd taka forma zapisu?

Toteż on tak czytając nienawiść w sobie potęguje. Proste ;)

Ja też wychodzę z podobnego założenia przy ocenianiu. Staram się też być sprawiedliwa (czytaj: zawyżam oceny :P) dlatego nawet jeśli nie zżyłam się z książką, bohaterowie mi nie podeszli czy denerwowały inne elementy świata przedstawionego, staram się docenić język, intrygę itp. Nie wiem, jak musiałaby narozrabiać książka, żeby dostała u mnie jeden; skoro przeczytałam, to musi coś w niej być. Ocenianie książek źle wydanych czy przetłumaczonych...

Uff, a ja myślałam, że tylko ja lubię zerkać na oceny i użytkowników :P Mnie za to fascynują osoby, które hojnie rozdają jedyneczki. Ostatnio zaglądałam takiej w oceny i nie mogłam się nadziwić, czym jej te biedne tytuły zawiniły (a wcale nie najgorsze były w mojej opinii). Potem zaś doszłam do wniosku, że to dzielny człowiek musi być, skoro mniej więcej co czwarta przeczytana książka zasługuje na najniższą ocenę. Ja bym już dawno rzuciła czyt...

Nie wiem, czy na forum jest taki temat, ale na pewno jest to zagadnienie interesujące. Można stworzyć i dzielić się artykułami, odnośnikami do badań itp. ;) Mnie tylko jedno drażni w tych artykułach o badaniach, które dotychczas czytałam - czytniki są albo pomijane albo wsadzane do worka "elektronika". A przecież z całą pewnością tabletem nie są :)

Które kategorie szczególnie Ci się podobają? ;) Przyznam szczerze, że nie wymyślałam kategorii pod konkretne książki, raczej skupiłam się na frajdzie, jaką sprawiło mi kombinowanie kolejnych haseł - myślę, że to będzie 100 naprawdę zróżnicowanych książek :)

Poproszę pod "muezzę" - to mój sztandarowy internetowy nick (Bnetka jest starsza nawet niż to!) :)

Ależ proszę się częstować śmiało. Mogę więcej nawymyślać zresztą do przyszłego roku :P

Na Greyu romansidła się nie kończą, całe szczęście. Zamierzałam sięgnąć po jakieś krwiste, (pseudo)historyczne, gęste od napięcia i pełne ekwilibrystycznych seksualnych pozycji (ze zdzieraniem pantalonów i rozwiązywaniem zębami sznurków od gorsetu włącznie) dzikie romansidło. Coś jak Amazonka, to był zupełnie jak taki wysublimowany świerszczyk dla mnie, wtedy ledwie nastolatki, mimo że kompletnie się do tego nie przyznawałam ;> Szwedzka rod...

Dołączam w szeregi czytelników podejmujących wyzwania różnorakie! Moja lista (autorska, 100 podpunktów) i bieżące postępy jest tu: Setkę se strzelę, bo kto mi zabroni, czyli czytelnicze wyzwanie 2015

Miałam zamiar, tylko... się zaczytałam ;) "Musimy porozmawiać o Kevinie" jest okropnie wciągające.

Nie było osoby bardziej zdziwionej niż ja, że jak to, już? 52 książki miały być na cały rok! Więc zrobiłam nowe wyzwanie, mam nadzieję, że na miarę swoich możliwości, bo wyzwanie fajnie motywuje. Przyznam szczerze, że sporo było lekkich i rozrywkowych cienkuszy, ale chyba Kindle miał w tym spory udział, bo czyta mi się na nim wyjątkowo dobrze i szybko.

Uznałam, że jedna książka może podejść pod maksymalnie dwa podpunkty, ale każdy powinien sam mierzyć siły na zamiary ;)

W niektórych swoich książkach skupia się na tym bardziej, w niektórych mniej, ja to tak widzę. Czasem tu zabili, tu coś tam, a na koniec ciach! - przyszedł Poirot, wytłumaczył jak chłopu na roli i pozamiatane. A czasem mamy tak jak "Pięć małych świnek". Trup jest, szukamy zabójcy, ale bardziej liczy się droga niż cel.

W sumie nie da się zaprzeczyć - wiele uczyniła dla świata kryminałów, chociaż mi i tak najbardziej z jej kryminałów podobają się takie, gdzie jest dużo psychologicznych rozważań. Więc mogła jeszcze z kilka kryminałów poświęcić na rzecz swoich "romansideł" ;) Są gusta i guściki, mnie w sumie mniej interesuje odpowiedz na pytanie "dlaczego", niż "kto" w powieściach kryminalnych.

Jak dla mnie - najlepsza i nie wiem, czy coś ją zdetronizuje ;)

Moim zdaniem świat stracił wiele na tym, że Christie pisała kryminały zamiast tych "romansideł", które przecież są świetnymi obyczajówkami/ powieścią psychologiczną. "Samotna wiosną" - absolutnie polecam. "Chleb olbrzyma" też nie dawał mi spokoju przez kilka dni po lekturze.

W gruncie rzeczy i ja jestem naiwnym i niedojrzałym czytelnikiem, bo karmię się obecnie trzecim tomem "Zmierzchu", okropne to jest, ale czytam z jakąś perwersyjną przyjemnością :) Faktem jednak jest, że powinnam inaczej ująć to "podobanie się", bo nie miałam w zamiarze nikogo urazić, tłumaczę mniej więcej, o co mi chodziło - jak przeczytałam "Alchemika", kiedy miałam lat naście, to przez moment czułam, jakby spłynęło na mnie olśnienie, byłam z...

Ja mam pewną teorię na temat Coelho, która zgadza się w sumie z Twoi stwierdzeniem, że pewna część społeczeństwa jest podatna na pewny rodzaj indoktrynacji - otóż te książki będą się podobać osobom niedojrzałym, przez co lekko naiwnym. Dlatego jestem skłonna wybaczyć samej sobie, kiedy byłam w podstawówce/gimnazjum, że kilka książek Coelho mi się podobało. Bywałam naiwna, uduchowiona ponad miarę i chyba lekko tęskno-romantyczna. Jednakowoż każda ...

Mój luty obfitował w kryminały, może dlatego, że są miłą i wdzięczną rozrywką, a jakoś nie nachodziło mnie na czytanie wybitnych i trudnych powieści. Swoją drogą, razem z powtórkami, nie wiem sama kiedy, przeczytałam 52 książki. Ale nie zamierzam spocząć na laurach, może tylko czas na poważniejsze lektury, nieco tłuściejsze niż sporo dotychczasowych. Legendy Chrystusowe - kilka apokryficznych opowieści o Chrystusie, lubię takie rzeczy stanowcz...

Książki kucharskie ze zdjęciami najpyszniejszych potraw i słodkich przysmaków, żeby obejść się ze smakiem i odmówić sobie przyjemności. W końcu mamy Wielki Post, czyż nie? :>

Jak patrzę na Twoją listę, to z większością zgadzam się, że wypada znać, a przynajmniej spróbować poznać. Kiedyś korzystałam z jakiejś listy największych dzieł literackich w encyklopedii, ale zniechęciłam się po jakimś czasie - do większości proponowanych tam lektur byłam jeszcze jakby niedojrzała (to było jak miałam z 15 lat). Potem czytałam autorami, czasem leciałam tematycznie np. jak się wzięłam za wampiry to czytałam cały chłam, jaki podleci...

Idea Twojej akcji idealnie pasuje do moich przemyśleć, iż wypadałoby mi uzupełnić klasykę ;) Jednakowoż ponieważ zawsze lubiłam czytać według jakiegoś klucza, będę uzupełniać chronologicznie - zamierzam wziąć się poważniej za epokę zwaną starożytnością. Akurat przerabiam greckie dramaty, potem ja i Homer sprawdzimy, czy możemy zostać przyjaciółmi.

U mnie w rodzinie problem akurat na tapecie, więc proszę o wpisanie na listę :)

Czytam właśnie Pieśń Swantibora: Baśnie i podania Pomorza Zachodniego i moja ocena będzie całą drugą tutaj. A jest interesująca bardzo. Pierwszy tom przeczytam ponownie pewnie w ciągu przyszłego miesiąca (książka jest u moich rodziców), kolejne czaję się zdobyć na własność, bo nijak dostać to gdziekolwiek. A szkoda, bo kawałek dobrej literatury! Rodzina Martenów

Polecanki Bnteki są spoko, poleca nieźle, nie zawiodłam się chyba jeszcze, a nawet można trafić na perełki, ale częściej trafiam na to, co wiem, że mi się spodoba (ulubiony autor, kolejny tom cyklu, popularna klasyka gatunku, itp...) albo usilnie poleca coś, czego nie przeczytam, mimo że wedle prawideł wszelakich pasować moim gustom powinno. Ale lubię te listy "najlepsze książki", "najgorsze", "najpopularniejsze" - kiedy mam ochotę na konkretn...

I czy ja bym mogła trafić do kolejki?

Ja też wpadnę w sumie :)

Dzisiaj przeczytałam "Morderstwo w Boże Narodzenie". Intryga przepyszna, piątka się należy. "Pierwsze, drugie... zapnij mi obuwie" nudnawe, taki o kryminał-czytadło. "Kot wśród gołębi", jeszcze styczniowy, był ok, ale rozbawiła mnie wątek kamieni szlachetnych, jak z powieści sensacyjnej. "Chleb olbrzyma" - jejku, nie wiedziałam, że Christie pisała nie tylko kryminały. Bardzo dobre! Zachciałam więcej. "Samotna wiosną", którą mi polecałeś to ab...

Jak nic, zostaje lecieć do empiku i patrzeć, co mają ;) Swoją drogą, jak słyszę hasło "dwa za jeden" to mam za kabaretem Tey ochotę dopowiedzieć "tak trzeba z diabłem handlować, twardo i nieustępliwie." ;)

Mogę spróbować pomóc z 17. Mamusia jest płodna, ale wszystkie dzieci są ewidentnie od jednego tatusia, takie podobne do siebie i wcale nie jakieś wybitne. Z tym stwierdzeniem na pewno nie zgodzą się dziewczęta, które emocjonują się serialem, nakręconym na podstawie serii książek mamusi. Tematykę podpowie Ci sam tekst :)

Skoro taka ładna promocja, to grzech nie skorzystać! Co prawda nie zamierzałam kolekcjonować jej całej, ale w sumie mam ochotę na coś smacznego-fantastycznego! Co byście z niej polecili?

Z apetycznie zaokrągloną Pulpą na czele :P

Zajmuję się 3-latkiem, który uwielbia słuchać książek, które są mu czytane. Ostatnio hitem był "Emil ze Smalandii" Lindgren. Po pierwszej przygodzie Emila, gdzie ten wsadził głowę do wazy i utknął, mały bawił się, że też utknął - za krzesłem, kanapą, pod kocem... Zabawa była przednia ;)

Mea culpa, nie pamiętałam o tym ;)

Ja rozpoznałam jednego przy założeniu, że ten dusiołek musi tu być. Reszta póki co nie przemówiła do mnie :(

Jak się dużo dzieci zbierze, zatrudnicie jedną opiekunkę na spółkę albo dzieciolubni Bnetkowicze urządzą dyżury :P

Moim zdaniem też fuj, bo ja bym wyglądała jak niezła beza i wcale nie ciacho, ale uwierzę, że komuś mogło pasować i podobać się. Dla mnie w ogóle cała moda ślubna to jakieś szaleństwo i fuj. Jednakowoż w porównaniu do garsonki po babci to i tak był szczyt elegancji moim zdaniem, bo niedopasowana garsonka to dopiero fuj! Na dodatek nie wiem, czy była tam mowa o tym, że w ostatnim czasie przed ślubem była chociaż odświeżona... I tak sobie myślę, że...

Jak to mawiają, o gustach się nie dyskutuje. Zwłaszcza w kwestii sukien ślubnych :) Jednakowoż, zauważ, wystarczyło by zmienić odrobinę opis, jego nacechowanie, na powiedzmy coś takiego: "Laura oznajmiła rodzinie, a zwłaszcza szczególnie zainteresowanej części żeńskiej, że w dniu ślubu pragnie poczuć się jak księżniczka. Suknia więc miała być balowa, w ciepłym odcieniu bieli, bogato zdobiona i iście królewska, z kilkoma warstwami bieluchnej, rozb...

Astronomia to chyba była, ale czy ukończyła, to szczerze mówiąc nie wiem. Mi się wydaje, że ta przebogata suknia i plastikowy wianuszek Laury są stworzone na potrzeby opozycji do garsonki po babci i wieńca z żywych róż - prostych i pięknych. Ja tam Tygryska zawsze lubiłam, znaczy zanim zaczęła dostawać ślinotoku na hasło "Adammm".

Aż dziw, że siostry Borejkówny nie zostały wypchnięte w męskie ramiona w dzień po maturze, a wręcz przeciwnie - Ida ma koło 30, jak się ustatkowuje, Natalia też nie jest zaraz po szkole. Pulpa, która zawsze była tą mało ambitną, owszem, jak najbardziej chce wyjść za mąż za Baltonę, ale dziećmi obarcza się dopiero po jakiś 8 latach - czasu na studia aż nadto. Gabrysia mimo córek studia kończy - i robi karierę, nie zapomnijmy ;) Autorka dopiero ...

Mnie tylko w sumie zastanawia jedno - co za fizia ma Musierowicz z tym zaręczaniem i wydawaniem za mąż ledwie podrosłych dzieciaków?

O maj, gdzie tu klikacz edycja komentarza? Chciałam powiedzieć o Ignasiu Grzesiu, że zazdrości kuzynowi i donosi na niego ("Język Trolli"), ale już po fakcie zdałam sobie sprawę, że w "Czarnej polewce" również równo robi za szpiega wobec siostry, więc stwierdzam, że w jakiś sposób czuł się niedopieszczony emocjonalnie u dziadka Borejki i tak se rekompensował.

Ja "Czarną polewkę", "Sprężynę" i "McDusię" czytałam niemal jednym ciągiem i twardo ignorowałam różne dziwne rzeczy, bo w sumie jako lektura na drzemkę małoletniego podopiecznego idealnie się nadawała. Jednakowoż spadek formy autorki czuło się wyraźnie i miałam nadzieję, że był chwilowy. PS. Mnie urzekł I.G.Stryba jako szpicel. Jestem złym człowiekiem, ale w jakiś sposób tworzyło to postać chłopca, który najzwyczajniej na świecie zazdrościł k...

Aż dziw, że napisała to ta sama autorka, co wcześniejsze części Jeżycjady, czyż nie? Może jakiś ghost-writer tylko sygnuje się jej nazwiskiem? :P Ja chyba po prostu wolę te części, które dadzą się przeczytać z przyjemnością, a nie przykrością. Zastanawiam się jednak, czy może po prostu wybaczałam Musierowicz dużo, czy naprawdę oryginalną MM porwali kosmici.

Jest jeszcze "Język Trolli" wraz z komentarzami :)

Przeczytałam pierwszą część i ja chcę jeszcze. To w końcu dodało głębi McDusi!

Bobcio, który malował pisanki z Hitlerem <3

Mam kilka teorii na ten temat. Jedna z nich mówi, że pani Musierowicz to typ wysoce moralizatorski i konserwatywny, a w efekcie mówi tylko o ideałach, idealnej rodzinie, która jest jedyną drogą osiągania szczęścia. Gdzieś po drodze zgubiła prawdziwych ludzi, ze wszystkimi ich wadami i zaletami. Druga z moich teorii jest wysoce kapitalistyczne - po co zabijać dojną krowę? Jak wielu autorów stworzyła coś, co się sprzedało kiedyś, więc pierze w kół...

Musierowicz ponoć gdzieś sama stwierdziła, że przestała panować nad mnogością postaci pałętających się po jej książkach. To by się zgadzało - we "Wnuczce..." wysyła na wakacje córki Pulpecji, 2/3 przychówku Idy, obie córki Gabrysi są nieobecne, Pyza z Fryderykiem i dziećmi najwyraźniej permanentnie. Zauważ, że poza kanonicznymi bohaterami Jeżycjady reszta niejako stanowi tło, jest ledwie wspominana. Wielcy nieobecni - Marek, śpiący królewicz, wie...

Myślę, że Murakami i ja spróbujemy jeszcze raz, a nóż widelec zaiskrzy między nami dzięki "Kronikom ptaka nakręcacza" ;)

Jak dobrze wiedzieć, że nie tylko moja wyobraźnia dorysowała wąsy i jego odmiany u dobrego wujka Florka! misiaku - lista wykastrowanych przez Musierowicz bohaterów i wyrugowanych z wszelkiej żywszej barwy niestety robi się coraz dłuższa i dłuższa. Myślałam nawet, że może to ja wyrosłam z Jeżycjady, ale chyba to Jeżycjada przerosła wszelkie moje lęki, które lęgły mi się w głowie przy ostatnich tomach.

Narwany to on był w "Pulpecji". We "Wnuczce..." to co najwyżej są popłuczyny po Baltonie, gdzieś tam nawet był fragment o tym, że Pulpa zrobiła z niego przykładnego mężczyznę, oddanego męża i ojca. Autorka tylko zapomniała dodać, że przy okazji zrobiła z niego nudnego jak flaki z olejem, rubasznego "dobrego wujaszka". Moja wyobraźnia dorysowywała mu wąsiska i kazała strzelać kiepskimi dowcipami niezależnie od pani Musierowicz.

No zobacz, a mnie znacznie bardziej zainteresował wątek pana Nakaty i gadających kotów, chociaż jedną scenę wspominam ze wstrętem (myślę, że wiesz, która mogła spowodować odruch wymiotny u homo kotofilus). Bibliotekarz (chyba pamiętam go w dobrym rodzaju) był co najmniej na siłę udziwniony. Piętnastolatek, który okropnie silił się na racjonalne rozmyślania i wybory, a te jego rozterki, zwłaszcza te natury seksualnej, raczej mnie wynudziły, miałam...

Czytałam "Kafkę nad morzem" latem - doczytałam mniej więcej do połowy i stwierdziłam, że na resztę chyba nie mam ochoty. Pokonała mnie ta tajemnicza metafizyka, i udziwnienia, i rozterki dorastającego chłopca, o ten to iście doprowadzał mnie do szału. Momentami o niczym, momentami makabrycznie. Za to moja mama dobrała się do niej po mnie i była "Kafką..." więcej niż zachwycona.

Czytać to i się da, ale czy się chce? ;P Ja utknęłam w połowie, chociaż w jakiś sposób książka jest urocza i ciągle wymyślam te stosy innych książek, które koniecznie muszę przeczytać, zanim wrócę i to zaraz, teraz.

Mnie w tym miesiącu ogarnął czytelniczy szał i przeczytałam jakąś szaloną ilość książek (z powtórkami chyba dobiłam do 30... ale sporo to były chudzinki ;)), więc jest progres w tym regresie. Wybrałam tylko kilka wyróżniających się. Najlepsze książki: Medea - pewne opowieści nie ulegają przedawnieniu. Ból straty, zazdrość, miłość, zemsta, samotność i cena, jaką trzeba zapłacić za swoje przewiny. To wszystko wyzute z jakiegokolwiek okrycia z...

No zobacz, romans, nigdy bym nie pomyślała. A ja myślałam, że wiem wszystko o romansach, do których czytania się nie przyznaję :P Reszta "romansów" Christie już w kolejce ;)

Właśnie skończyłam - i ja jestem pod dużym wrażeniem. Przypadło mi do gustu o wiele bardziej niż jej kryminały, które są świetne na leniwe popołudnie, ale po kilku zlewają się mi w jedno. Fakt, jest dość nierówna, mam kilka zastrzeżeń, ale ich natura jest głównie medyczna, że tak to ujmę. Broni się moim zdaniem - momentami genialne spostrzeżenia, no i kilka scen absolutnie mnie urzekło. Opis stosunków panujących w szpitalu nie stracił dużo na akt...

Ja ostatnio widziałam takie coś, mniej więcej by pasowało: http://nieskonczona-opowiesc.gadzetomani​a.pl/

Ale na pewno będzie efektownie wyglądało na półce!

A jak czytelników znów zacznie ubywać, to rzucą hasło "Sorry, taki mamy klimat..."? ;)

Czy i ja mogłabym liczyć na trafienie na listę? Jakby nie patrzeć temat w kręgu moich zainteresowań!

Po raz kolejny misiaku zachęciłeś mnie do Christie i mimowolnie przystępuję do akcji. Christie jest idealną lekturą na leniwe popołudnie i Śmierć na Nilu dostaje w pełni zasłużone 5. Swoją drogą, na samym początku byłam przekonana, że czytałam tę książkę, później się jednak okazało, że to chyba były nie pierwsze wakacje małego Belga gdzieś w Egipcie. Jakie dokładnie, tu już moja pamięć zawodzi.

Widziałam opis rób-to-sam, gdzie jakiś barbarzyńca poświęcał książkę, aby zrobić taką niewidzialną półkę. To jest dopiero przerażające. Znalazłam jeszcze odmianę klasyczną, poziomą - wygląda o niebo praktyczniej, a przy tym równie efektownie. Mogłabym się skusić na jedną czy dwie, gdyby miały większy udźwig i nie były tak dramatycznie drogie. http://cdn3.teebooks.com/98-544-products​econd/etagere-murale.jpg I kilka jeszcze innych odm...

Czy ktoś ma może tzw. niewidzialne półki na książki? Jakie macie zdanie na ich temat? Wyglądają dość efektownie, ale mało poręcznie. http://img20.allegroimg.pl​/photos/oryginal/49/88/37/36/4988373693

U Quinn Julia (właśc. Cotler Pottinger Julie)&order=cycle roi się od arystokracji, książki są urocze i zabawne, o ile lubisz romantyczne czytadła z teoretycznym tłem historycznym w postaci gorsetu i przyzwoitki.

To u Musierowicz Tygrysek z Pyzą zaczepiały przechodniów i zapytywały o reakcję na wieść, że ich przyjaciel jest homo sapiens ;) Chociaż ja mam wrażenie, że ludzie słysząc hasło "homo" mają inne pierwsze skojarzenia.

To ja już wiem, gdzie podziało się to brakujące ogniwo w ewolucji człowieka. Pardon, ogniwa, liczne.

Mnie nic nie zaskoczy, odkąd przeczytałam "Zmierzch"! Ha!

Teraz dość rzadko kupuję książki, ale kiedyś kupowałam kiedyś w selkar.pl - odbierałam za darmo, więc się opłacało i mam wrażenie, że mieli wtedy lepsze ceny. Zaprzyjaźniam się z allegro ostatnio, głównie dla pozycji starszych i trudnych do upolowania. Czasem tania książka czy co tam jest na Grodzkiej w Krakowie. Zamierzam jednak przetestować bonito.pl i legolas.pl - oba w Krakowie mają punkty odbioru, a ja wolę tak, niż swoje przygody z Pocztą ...

Wszystko, co wyszło, to jest idealna ilość, żeby spowodować nieodparte uczucie głodu literackiego. Myślałam właśnie, czy dorwać się do jednej z tych biografii. Warto?

Dla mnie ta wiadomość była niespodzianką - ale jakże przyjemną! Z tej okazji zrobię chyba sobie weekend z Salingerem :)

Przeczytałam to z uciechą, a ostatni "rozdział" ze smutkiem ze względu na dopisek autorki. Nie żeby to było cokolwiek dobrego, ale smutno mi się zrobiło, że pisząca to kobieta zrezygnowała z robienia tego, co sprawiało jej frajdę (nawet poszła na zajęcia z pisania!), starała się rozwinąć, a na koniec jej mąż uznał, że to zajmuje za dużo czasu ze szkodą dla rodziny. A przecież on wie lepiej i kobieta musi podporządkować się decyzjom mężczyzny. ...

Są dwa tłumaczenia, różniące się między sobą. W jednym bohaterka ma na imię Joanna, w drugim Valancy. Z całą pewnością dla mnie jedna z najulubieńszych książek tej autorki.

Jeśli taka jest cena za wysoki poziom dyskusji, uroczych współużytkowników i znakomicie napisane recenzje (oczywiście te, które przepuścił pan i władca recenzujących recenzje) to trudno, jestem snobem w klubie wzajemnej adoracji xD A tak serio - nie mam pojęcia, jaką opinię ma Bnetka poza Bnetką i chyba mam to głęboko gdzieś, dopóki będzie tu taki wesoły plac zabaw (ekskluzywny i w prostej, starej skórce), to ja tu jestem. Bnetka ciągle re...

A ja pod koniec zeszłego roku wbiłam się w przekonanie, że to miały być 54 książki, hihi. Przeczytałam ostatecznie 56 nowych i powtórzyłam kilkanaście starych. Wcale nieźle, jak na fakt, że przyłączyłam się w czerwcu. Przyłączam więc po raz drugi, w tym roku mini wyzwaniem jest dokończenie kilkunastu książek, które kiedyś zaczęłam i zobaczymy, czy ile podpunktów przy okazji zejdzie z tych wyzwań czytelniczych ;) Rok rozpoczął: Jedwabnik. Ni...

O, to była ta myśl, która uciekła mi, jak pisałam komentarz - że ten gość ze świata czytników najchętniej widziałby Bnetkę w roli zbioru recenzji pod polecaną pozycją do zakupu i pozamiatane, wszystko ala fejsbuk, a to chyba jednak o coś więcej chodzi. Na LC zerknęłam kiedyś i jakoś fejbukiem mi zajechało. Uciekłam czym prędzej. Goodreads wygląda ok, nawigacja nie sprawiła mi trudności póki co, ot tyle, że w ciągu ostatnich kilku miesięcy o...

Mi też polecało i przeczytałam - klasyczny zbiór baśni ala bracia Grimm. Jeśli nie lubisz baśni, nie sięgaj.

Szczerze mówiąc nie korzystam z niczego innego niż Biblionetka, bo dotychczas nie miałam takiej potrzeby, ale artykuły wydały mi się tendencyjne. Za to te artykuły natchnęły mnie do założenia konta na goodreads - będę notowała sobie książki, które przeczytałam po angielsku (będzie to pomocne w przypadku książek bez polskiego tłumaczenia).

Abstrahując od jakości samego artykułu - nie widzę nic złego w czytaniu książek przeznaczonych dla nieco młodszego czytelnika. Przede wszystkim kawałek dobrej literatury jest dobry zawsze. Osobiście sporo literatury dla dzieci, o młodzieżowej nie wspominając, przeczytałam już jako tak sporo podrośnięte dziecko i nie wiem, czemu powinnam się wstydzić, że czasem lubię poczytać Lindgren (Pippi czy Emil ze Smalandii najlepsi, kiedy świat jest zły...

Moi rodzice od lat stosowali taktykę pod tytułem "Kochanie, Święty Mikołaj w tym roku ma x złotych do wydania w księgarni, tytuły wybierz sobie sama". Uważałam to zawsze za genialny pomysł, ale w tym roku zwyciężyła dorosłość i pasja do pięknego obuwia na obcasie, więc gdyby nie wujostwo, które chytrze obdarowało nas (mnie, mamę i ojca) kartami podarunkowymi do empiku, byłoby mało książkowo. Rodzice stwierdzili, że zadowolą się jedną wspólnie, a ...

W sumie ta książka jest tak napisana, że ciężko mieć inne spostrzeżenia - no chyba, że wałkowanie tych samych wydarzeń w różnej wersji po prostu kogoś znudziło :) Ekranizacja? O, chętnie kiedyś zerknę. Chociaż ja, miszcz oglądania filmów i seriali (podczas gotowania, prania i sprzątania, przeskakując co nudniejsze sceny, grający w gierki na komórce i rozmawiający z matką przez telefon w jednym czasie ew. tego samego odcinka serialu co wieczór ...

Zerknęłam na Twoją recenzję, stwierdziłam, że w sumie Christie brzmi dobrze na leniwe, świąteczne popołudnie, znalazłam świnki i w sumie bawiłam się wyśmienicie w tym chlewiku. Oddanie przewodzenia narracji w ręce (usta? :)) różnych, czasem postronnych, osób, uczestników tamtych wydarzeń, było genialne. Poirot w innych powieściach czasem irytował mnie swoim wysuwaniem się na pierwszy plan, potrafił przyćmić porządne morderstwo! Tym razem ewid...

Ja zaraz po premierze podczytałam w Matrasie powierzchownie "Wnuczkę..." i bez specjalnego żalu przeskakiwałam co kilka, kilkanaście stron. Jakaś nudnawa była, zastanawiam się w ogóle, czy warto poczytać ją całą...

Oho, planów innych brak, więc chyba wpiszę sobie wizytę w Katowicach w kalendarzyk!

A mi się w miarę podobało. W sensie - nie spodziewałam się nowego kandydata na Oscara, wiedziałam, że dwie części ostatniej części to tylko ze względu na zysk, no i nie czytałam książek wcześniej. Miało być ładnie, widowiskowo, trochę łzawo i sprawiać przyjemność, miał być popcorn, cola i usmarowana sadzą główna bohaterka, która sadzi strzałami jak amazonka z przyszłości. Było? Było! Może tylko popcorn trochę za słony^^ Może to trochę jest tak...

Bielsk w sumie nie tak drastycznie daleko, ale w weekend 8-9.11 będę jeszcze dalej - w Strasbourgu :)

Myślę, że będzie jeszcze trochę tych okazji ;) Śląsk znowuż nie tak daleko ;)

Z przykrością stwierdzam, że jednak nie uda mi się przyjechać, mimo iż kaszelek już nie taki straszny - straszne są pustki w portfelu i w głowie, a jeszcze straszniejsze kolokwium w poniedziałek :(

Ja też myślałam o spotkaniu i stwierdziłam, że skoro w Krakowie cisza, to może Katowice. Jednakowoż Kraków bliżej... tak czy inaczej zobaczymy. Okolic tej Galicyjskiej nie znam zupełnie. A może gdyby dopisała pogoda piknik w parku lotników? :P

Ja dopiero zaczęłam chorować! A mam taki piękny, oskrzelowy, głęboki kaszel gruźlika z przeżartymi płucami. Jak nic, tylko czytać "Na marginesie życia" Grzesiuka i się wczuwać :P

To przybędę - no chyba, że moja gruźlica tj. kaszelek okaże się trochę poważniejsza niż mi się wydaje ;)

Ja chcę, ja chcę! A Wy mnie chcecie? :P