Komentarze użytkownika anaa18

Świeżutkie nabytki już znalazły swoje miejsce na półce:) Tym samym niepisane minimum (czyli dwie książki miesięcznie) został spełniony. Z niecierpliwością czekam na jesienne wyprzedaże:) "Wyznania nie do końca dorosłej" Stephanie Calman "Tabletki z krzyżykiem: Pierwsza pomoc w lękach związanych z Bogiem, końcem świata, czyśćcem i duchami" Szymon Hołownia

Dla mnie to zdecydowanie "Jądro ciemności" - nie mogłam, skończyłam po trzech stronach. Porzuciłam również "Trafny wybór" ale dlatego, że nie miałam czasu na jego dalsze czytanie- wrócę z pewnością do tej lektury. Ciężko było z "Don Kichotem" męczyłam całe wakacje, pomijając co po niektóre strony. Do była dla mnie swego rodzaju katorga, a dodatkowy fakt, iż w gimnazjum omówione zostały jedynie fragmenty niesamowicie mnie zirytował.

Nigdy nie jest się za "starym" na jakąś książkę:)

Osoba wyżej poleca Mastertona - ja również ale nie wszystkie jego dzieła - niektóre są bardzo słabe - jedna z lepszych jego książek to "Zaklęci". A z kolei z Kinga polecam "Komórkę" i "Pod kopułą" ( dość długa ale naprawdę fajna). Słyszałam, że ciekawa jest również książka "Feed" McGuire Seanan z cyklu Przegląd końca świata, ale nie wiem nie czytałam jej jeszcze.

Nigdy nie przepadałam za panem Cejrowskim, po prostu ma w sobie coś, co powoduje, że nie mogę na niego patrzeć. Dlatego mimo, iż lubię programy i książki pokazujące obce kultury i inne światy, nie mogłam "przetrawić" programów p. Cejrowskiego. Podobnie było z książkami. Długo zastanawiałam się, czy przeczytać jakąś czy nie. Mimo pozytywnych opinii, nawet tych ludzi, którzy tak jak ja, nie przepadają za programami telewizyjnymi, sądziłam że ta ksi...

Ja ogólnie lubię książki pani Picoult, ale rzeczywiście ta była słabsza w porównaniu do np. Bez mojej zgody, Czarownice z Salem Falls czy Dziewiętnaście minut. Ale tak samo słabsza jest moim zdaniem książka Drugie spojrzenie- którą czytając, trochę się męczyłam szczerze powiedziawszy. Tak jak już kilka osób wyżej, uważam, że mimo tej pozycji, nie warto się zrażać do tej autorki:)

Oprócz „rozsypuje się na milion kawałków”, „tracę wszelkie poczucie siebie”, jęków i miauków, bohaterka z lubością mówi "O Święty Barnabo" co doprowadzało mnie do szału.

Przyłączam się do opinii. Pierwsza część, choć nie jakaś wybitna była nawet wciągająca, istniała tajemnica i czytelnik chciał poznać co się stanie z rodzeństwem. Niestety w kontynuacji tego zabrakło. Cathy jest według mnie strasznie irytująca, jej rozterki w relacjach z mężczyznami są nudne jak flaki z olejem. A te niektóre dialogi pomiędzy Cathy i Chrisem lub Cathy i doktorem... Żadna rewelacja, szybko się czyta ale bez większego zainteresowan...

Zgadzam się, ze wszystkimi powyższymi komentarzami. Książki nawet całej nie przeczytałam, po prostu w pewnym momencie zaczęłam przekartkowywać. Jedna wielka tandeta, która z opisem na okładce nic wspólnego nie ma... Zdecydowanie odradzam.