Komentarze użytkownika Urodzony 31 czerwca

Akcja książki rozpoczyna się w maju 1938 od sceny na uniwersytecie. Potem bohater, bawiąc się we Francji, opisuje Układ Monachijski i aneksję Czechosłowacji, a więc we Francji jest jesienią 1938 roku. Opowieść kończy się w styczniu 1945 w czasie ofensywy styczniowej Armii Czerwonej. Warszawę "wyzwolono" 17 stycznia 1945. Tu się niewiele pomyliłaś ;)

Dziękuję bardzo. Nie znam. Skorzystam!

Rzecz w tym, że autorka nie jest wiarygodna i błędem jest na jej relacji budować obraz ośrodka

Małe sprostowanie. Opisywane w recenzji zaburzenia (książki nie czytałem) nazywane są somatoformicznymi, a nie psychosomatycznymi. Dosyć istotna różnica. Pozdrawiam.

Zgadzam się z Tobą, że książka jest PRZEpełniona przykładami doświadczeń z przewidywalnymi wynikami. Nie zgadzam się natomiast ze stwierdzeniem, że jest to właściwie książka naukowa. Taka ocena może zniechęcić wielu czytelników i jako taka, jest dla książki szkodliwa. Ja zdecydowanie kategoryzuję ją (w jakże zachodnim stylu) jako popularnonaukową. Decyduje o tym chociażby użyty język, a co za tym idzie, odprężająca lekkość czytania. Gratka dla am...

Dzięki. Dział recenzji to miejsce, gdzie walczy się o przecinki, a ja na te lekcje nie chodziłem lub puszczałem na nich samolociki. Poza tym, piszę nie zaprzątając sobie głowy, czy nie spoileruję (brrrr...), a w dziale recenzji byłoby to raczej niemile widziane.

Współczuję Ci męczarni w tym zawodzie, jeśli takie masz zdanie o swoich podopiecznych. Praca z niedorozwinięrymi kretynami to musi być zaiste codzienna Golgota. Dawka pogardy, jaką prezentujesz, to jest wyraźny sygnał do zmiany pracy. Co do meritum: nie ma sensu dyskutować z "osobistymi obserwacjami". Podaj na jakich źródłach opierasz swoje rewelacje, to chętnie podyskutuję.

Ech... ręce i nogi się uginają... Nie twierdzę, że twierdziłaś, że Jack to polski Jacek. Twierdzę, że przez brak apostrofu robisz z angielskiego Kuby polskiego Jacka. Masz to wyżej napisane. "Jednak z przemocą seksualną jest nieco inaczej. Wywołuje ona u dziecka szereg nieprawidłowości w zachowaniu i sposobie myślenia, które u Jacka nie występują". Po pierwsze: zachowania kompulsywne, nerwicowe, depresyjne mogą powstawać i narastać u ofiary...

No to mnie, kurczę, przekonałaś. Z Kayami/Ka.jami lepiej nie zadzierać ;) Ale będę się dalej upierał, że to szczególny przypadek, ponieważ przez brak apostrofu uzyskujemy dopełniacz innego, polskiego imienia - Jacka. Dzięki za ocenę recenzji.

Hej! Dziękuję za polemikę. Już śpieszę odpowiedzieć. Sprzeciw pierwszy: forma dopełniacza imienia Jack Jack the Ripper. Słyszałaś zapewne o gościu? Morderca z Londynu, którego przetłumaczone na polski imię to... Kuba. Jack to nie jest polski Jacek! Polski Jacek to już prędzej dziwnie i klasycznie brzmiący Hyacinth (to z tłumaczenia nazw kościołów w Anglii). Jestem więc przeciwny spolszczaniu dopełniacza Jack'a na Jacka. Wolę pisownię: Jack'...

Gratuluję udanej recenzji. "Miękko" się czyta. Dużo ciekawych zwrotów. Dzięki Tobie wrócę do porzuconego wcześniej "Cmentarza".

Bardzo dziękuję Wam wszystkim za słowa pochwały! Serce rośnie i pisać się chce :)

Trudne warunki ale w bardzo wczesnym wieku to "Pokój" Emmy Donoghue. Ewentualnie Kaspar Hauser.

Jeszcze jedno: pewien pracownik budowlany używa podobno zwrotu "to nie ma sensu stricto" :)))

Moja personalna używa dwóch zwrotów, przy których dostaję dreszczy: "w takim bądź razie" i "ja, bynajmniej się z tym zgadzam". Dreszcze wówczas łączą się u mnie z wysypką i gęsią skórką!

Ty to masz fajnie! Jesteś na studiach i czytasz lektury! Pozdrawiam, Były student Politechniki Wr

Moja propozycja: Kobieta upadła, kobieta powstała (ergo: kobieta cholernie silna i motywująca) :))) 1. Christiane F. z "My, dzieci z dworca ZOO" 2. Rachel Reiland z "Uratuj mnie" Gwarantuję oryginalność tematu ;)

Pokaż mi swoją recenzję, a powiem ci kim jesteś. Niestety, w recenzji "zsiaduego" jest masa, glansowanej luzackim stylem, pogardy i ksenofobii. Być może właśnie tym luz-stylem spreparował sobie trochę prostacką "gębę". I tak jakoś nieładnie wyszło... Ma rację "vicious", że szukać u Murakamiego japońskich klimatów, to jakby wyciągać wnioski o filmie japońskim na podstawie roli Jeta Lee w "Zabójczej Broni 4". Myślę, że trochę pokory i doświadczenia...