Użytkownik: Vainamoinen

Twórczość Cortázara na ogół lubię i cenię. Na ogół, bo nie łykam wszystkiego jak leci, są lepsze i gorsze kawałki. Tych lepszych jest więcej, co cieszy. „Jak opowiedzieć o podróży i opisać rzekę...”[1] Ano właśnie, jak? Cortázar i Dunlop zabrali się do tego po swojemu (jakże by inaczej). Zaplanowali wyprawę... po autostradzie. Na autostradzie nie można przebywać dłużej niż dwa dni, zgodnie z rozporządzeniem Zarządu Autostrad[2]. Wilk (Julio) i Niedźwiedzica (Carol), w towarzystwie i ...

"Hyperion" Dana Simmonsa, porównywany do "Diuny" Herberta* interesował mnie od jakiegoś czasu. Zrobiło się o nim głośno ze względu na ponowne wydanie i w końcu nadszedł czas na przeczytanie. Nie czytałam właściwie żadnych recenzji, żeby nie nabrać uprzedzeń, przez co mogę się nieco powtarzać. "Hyperion" jest opowieścią w opowieści, ma formę szkatułkową. Historie siedmiu - właściwie sześciu - bohaterów wypełniają karty powieści. Zupełnie różnych ludzi łączy jeden cel - spotkanie z kimś lub ...

Przypadkiem wchodzę do księgarni, jednej z tzw. "tanich książek", przeglądam różne pozycje, nad żadną nie zatrzymując się dłużej, ot, dla czystej przyjemności obcowania z książkami, ich zapachem, atmosferą księgarni. Zmierzając w kierunku wyjścia rzucam okiem jeszcze raz na stos książek wystawiony na stołach i nagle w oko wpada mi nazwisko: Philip K. Dick. I zaraz potem tytuł: "Głosy z ulicy". Zaskoczona przystaję i grzebię w pamięci. Nie. Na pewno nie znam tego tytułu. Sięgam po książkę, przebi...

„Nawet rozbite na części będziemy szczelnie zamknięte. Nawet starte na piasek nie wpuścimy nikogo.”[1] Kto nigdy nie schylił się nad morzem czy w górach po kamień? Piasek, żwir, kamyk, głaz, skała. Kamień, symbol wieczności, stałości, niezmienności. Symbol milczenia, co odbiło się także w języku, w powiedzeniu „będę milczał jak głaz”. Bogactwem zachwyca symbolika kamieni szlachetnych. Małe kamienie – wielkie tajemnice. Czy chcesz je odkryć? Tak rozpoczyna się ta książka – od tajemni...

Nową książkę można smakować na różne sposoby. Ja zaczynam od okładki. „Nie przed zachodem słońca” ma okładkę w pięknym, wpadającym w turkus kolorze. Na pierwszy plan wysuwa się cień, nasuwający na myśl mroczne tajemnice umieszczonego w tle lasu. Seria „Terytoria Skandynawii”, wydawnictwo słowo/obraz terytoria, które zdaje się wydawać dobre, wartościowe pozycje. Czwarta strona okładki – smakowania ciąg dalszy – wspomina o trollu; na grzbiecie książki nadruk: „fantastyka”. Pomyślałam sobie, że...

Nie jest łatwo mieć kilkanaście lat, być zawieszonym między byciem dzieckiem a dorosłością, zagubionym w marzeniach, ambicjach, presji środowiska. Dla Johana i jego rówieśników to długa, trudna droga, na której wielu z nich nieźle się potłucze. „Underdog” to powieść o dojrzewaniu w jednym ze szwedzkich miast, w jednej z wielu dzielnic. Życie nastolatka wypełnione nieobecnością ojca i obecnością matki – na ostatnich stronach padają znamienne słowa: „Brakujący ojcowie – dlaczego nikt nigdy nie...

„Lód” Jacka Dukaja to powieść, na którą wiele osób długo czekało. Czemu tak długo? Bo z zapowiadanego przez autora opowiadania zaczęła wyrastać powieść, a potem, jakby tego było mało, zaczęła przybierać na wadze. I oto rzecz w polskich księgarniach niespotykana: książka objętości tysiąca stron rozchodzi się błyskawicznie, czytelnicy czekają na dodruk, pojawiają się opinie, że dobra, zła, przegadana, niesamowita… Na pewno jest więc „Lód” książką kontrowersyjną, na pewno też – znaczącą jako część ...