Użytkownik: ilia

Typ recenzji: własna Recenzent: Srebrna Wilczyca Gioia Spada ma siedemnaście lat, rude włosy, piegi, piękne lazurowe oczy, nie maluje się, na ubranie i uczesanie nie poświęca za dużo czasu. W rankingu najpiękniejszych dziewczyn w klasie zajęła przedostatnie miejsce, przed dziewczyną z dużą nadwagą. Ale zupełnie się tym nie przejęła. Są ważniejsze rzeczy na świecie. Codziennie rano w szkole pisze długopisem na lewym ramieniu "Wenn ein Glückliches fällt". To słowa nieprzetłumaczalne oznacz...

Od jakiegoś czasu szalenie dla mnie interesującym zagadnieniem jest minimalizm, który wprowadzam u siebie w coraz szerszym zakresie. Po lekturze kolejnych pozycji mówiących o minimalistycznym życiu pozbywam się kolejnych rzeczy, w tym nawet ukochanych książek. W ciągu ostatnich czterech miesięcy zmniejszyłam domową bibliotekę o ok. 800 tomów i mam zamiar dalej ją zmniejszać. Minimalizm japoński kojarzy się ze skrajnością – prawie puste mieszkanie i bardzo mało rzeczy, ale jeśli komuś to nie o...

Całe życie czułam się przytłoczona nadmiarem rzeczy, ubrań, przedmiotów. Widocznie z natury jestem minimalistką, choć o minimalizmie nic dawniej nie wiedziałam; kiedyś minimalistyczny styl życia nie był tak popularny i modny jak teraz. W PRL-owskiej rzeczywistości dążyło się raczej do gromadzenia jak największej ilości dóbr. Gdy pojawiało się coś atrakcyjnego w sklepach, czyli... wszystko powyżej zaspokajania podstawowych potrzeb człowieka, należało to kupić, czasem w wielu egzemplarzach, bo pot...

Dawno już żadna książka mnie tak nie poruszyła, jak "Broad Peak. Niebo i piekło". Śniła mi się po nocach i zmusiła do zastanowienia nad własnym życiem: czy było i jest takie, jakiego pragnęłam, co osiągnęłam, czy spełniałam swoje marzenia? Bartek Dobroch i Przemysław Wilczyński opisują wyprawę z 2013 r. na Broad Peak, na jeden z trzech ostatnich ośmiotysięczników niezdobytych w zimie; zorganizował ją Polski Związek Alpinizmu w ramach utworzonego przez Artura Hajzera (himalaistę i biznesmena, ...

Jemy mięso od zawsze, może nie dosłownie, gdyż podobno na początku żywiliśmy się wyłącznie roślinami. Ale lubimy je, bardzo lubimy. Większość ludzi nie wyobraża sobie obiadu bez kotleta lub innego rodzaju mięsa czy kanapki bez wędliny. Moje dziecko, gdy otwiera lodówkę pełną różnego jedzenia, a nie ma tam wędliny, mówi, że nie ma nic do zjedzenia. Ktoś kiedyś powiedział, że gdyby rzeźnie miały szklane ściany, większość ludzi natychmiast przestałaby jeść to uwielbiane mięso. Może tak, a może n...

"Pół życia w ciemności" nie jest ani książką o górniku, ani tym bardziej o więźniu, który przeżył życie w lochach, lecz o najwybitniejszym polskim krytyku filmowym, za jakiego wielu uważa Zygmunta Kałużyńskiego. Tytuł zaczerpnął autor biografii z wypowiedzi samego Kałużyńskiego, który kiedyś powiedział, że przesiedział w kinie znaczną część swojego życia i jeśli kiedykolwiek miałby ochotę napisać autobiografię, to dałby jej tytuł "Pół życia w ciemnościach". Nigdy nie poznałam osobiście Zygmun...

"Ostatnie historie" Olgi Tokarczuk to książka nie dla wszystkich. Mówi o samotności, przemijaniu czasu, starości, śmierci. Porusza do głębi. Książka może się podobać i młodszym, i starszym, ale żeby ją docenić i odczuć prawdę sytuacji, miejsc, klimatów i zachwycić się tym, że ktoś umie tak prosto i pięknie ubrać życie w słowa, trzeba jednak przeżyć kawałek tego życia. Trzeba zetknąć się ze starością, z małym miasteczkiem, wsią, z domem niegdyś tętniącym życiem, a potem powoli zamierającym, zamie...