Użytkownik: infrared

Mężczyzna przychodzi dokładnie o wyznaczonej godzinie. Jest wpół do siódmej, zapada noc. Hangar nie jest zamknięty. Otwiera drzwi pozbawione zamka. Z oddali dobiega odgłos kapiącej wody – rzadki, regularny szmer wybijający monotonny rytm. Światło ledwo przedostaje się do wnętrza pomieszczenia. Mężczyźnie z trudem przychodzi rozróżnianie kształtów otaczających go przedmiotów. Jakieś zdezelowane maszyny, jakieś kadłuby, żelastwo, kurz i rdza. Dziwne to miejsce na spotkanie w sprawie pracy, a jest ...

Milan Kundera należy do najbardziej znanych współczesnych powieściopisarzy. Można by zazdrościć go Czechom, gdyby nie dość kontrowersyjny stosunek pisarza do publikacji w jego rodzinnym kraju. Książka Jacka Illga nie stawia sobie za cel wyjaśnienie tej ani innych tajemnic, tkwiących w twórczości autora „Nieznośnej lekkości bytu”. Nie dowiemy się, na przykład, czemu niemal każda jego powieść składa się z siedmiu rozdziałów. „W świecie Milana Kundery” znajdziemy jednak niezwykle rzetelną i bardzo ...

„Ta właśnie »filmowa« konstrukcja stanowi o atrakcyjności powieści »Pocałunek kobiety-pająka«. Historia przyjaźni dwóch więźniów zamkniętych we wspólnej celi i opowiadających sobie melodramatyczne lub budzące dreszcz grozy przygody filmowych bohaterów jest zarazem zabarwioną ironią refleksją nad sensem i obliczem współczesnej kultury filmowej”*. Po przeczytaniu powyższych słów mimowolnie ustosunkowałem się do powieści jeszcze przed rozpoczęciem jej lektury. Spodziewałem się, że jej bohaterowi...

Tytuł zbioru, na który złożyły się trzy niewielkich rozmiarów teksty autorstwa szwedzkiego prozaika i dramaturga, laureata nagrody Nobla z 1951 roku, pozornie może się wydać niewyszukany i przez to banalny. Po lekturze trudno nie zgodzić się z wydawcą w tym, że zło stanowi dla nich wspólny mianownik świetnie oddający ideę, jaka przyświecała pisarzowi. W każdym z nich zło pełni rolę niepoślednią. To przede wszystkim wokół niego skupiają się rozważania Lagerkvista, to właśnie pytania o jego źródło...

Czy oceniając jakąś książkę na szóstkę, mieliście kiedyś wrażenie, że szóstka w jej wypadku to za mało? Czy czytając jakiś utwór - od pierwszej strony, przez cały czas trwania lektury, aż do jej zakończenia mieliście ochotę mimochodem zbudować ołtarzyk pochwalny, gdzie moglibyście w spokoju oddawać czołobitne pokłony dziękczynne pisarzowi za napisanie książki? Mnie się to zdarzyło ostatnio. A jest to o tyle dziwne, że Elizondo nie jest nikim znanym (przynajmniej u nas, w Meksyku jest ponoć inacz...

„Współcześni, którzy cierpieli z powodu czegoś, nie potrafili myśleć o tym bez zgrozy paraliżującej wszelkie przyjemne wspomnienia – nawet odczytywane w formie opowieści”. Stendhal* [W tekście znajdują się elementy istotne dla rozwoju akcji powieści, także dla jej zakończenia. Starałem się ograniczyć ich obecność do absolutnego minimum, niemniej były one konieczne do analizy wymowy książki. W zamierzeniu miały zachęcać do lektury książki niczym puchatkowe »małe co nieco« ;-)] Wojna to m...

W poezji polskiej tomik ten jest zbiorem wyjątkowym. Wiersze w nim umieszczone zalicza się zwykle do katastrofizmu wizyjno-symbolicznego. Pachnie Józefem Czechowiczem czy Krzysztofem Kamilem Baczyńskim. Czynnikiem różnicującym, decydującym w pierwszej kolejności o niepowtarzalności poetyki Gajcego zarówno wobec rówieśników, jak i poetów póżniejszych, jest surrealizm. Klimat niektórych wierszy jest niemal dokładnym odpowiednikiem postulatów wygłaszanych przez Paula Eluarda. W Polsce utworów zdrad...