Dama Karo - użytkownik BiblioNETki

"Elżunia ma dziesięć lat. Duże niebieskie oczy i jasne włosy. Jak inne dzieci - kocha słońce i kwiaty, i wiatr. Tylko nie może oglądać ich zbyt często. Jest kaleką. Nie sposób wstać bez pomocy. Nie sposób się ruszyć"*. Nawet nie wiem, skąd się wzięła u mnie na półce. Niepozorna niebieska okładka, porwane strony, niebieskie ilustracje. Rok wydania - 1976. Do ręki wzięłam ją bardzo wcześnie - była to jedna z moich pierwszych samodzielnie przeczytanych książek i uważam, że było to szczęśliwe zr...

Biorąc tę książkę do ręki spodziewałam się, że oczaruje mnie fabułą, akcją i poziomem ogólnym. Niestety, zawiodłam się. Dlaczego? Może przyczyną jest moje upodobanie do książek ambitnych, wywołujących skrajne emocje. Nie lubię "bylejakości", która budzi we mnie największy niesmak, a tym razem, niestety, tak się stało. Główną bohaterką jest młoda prawniczka z Florydy o imieniu Amanda. Pewnego dnia otrzymuje wiadomość, że jej mieszkająca w Toronto i niewidziana od lat matka popełniła morderstwo...