Recenzje polecane przez Użytkowników BiblioNETki

Zachciało mi się poczytać Burnsa, na którego twórczości wychowali się praktycznie wszyscy XIX-, a może i XX-wieczni angielscy poeci; niejeden wspominał go w swoich utworach, a nawet poświęcił mu osobny wiersz (z tych, których akurat znam lepiej: Branwell Brontë – „Robert Burns”, John Keats – „Lines Written in the Highlands after a Visit to Burns' Country”). A tymczasem niespodzianka – bo w antologiach, jakie można wyszperać w normalnych bibliotekach miejskich czy gminnych, jest ledwie po parę je...

Jak to się stało, że przepuściłam ukazanie się tego tomiku, nie mam pojęcia, bo przecież Baran to jeden z bardzo, bardzo nielicznych żyjących polskich poetów, których twórczość mi odpowiada; zdawszy sobie sprawę, że jest już od dwóch lat na półkach księgarń, zaraz nadrobiłam zaniedbanie. Wierszy, przyznaję, nie liczyłam – biorąc jednak pod uwagę objętość książki, nie mam wątpliwości, że istotnie jest ich sto. W zestawieniu ze zwyczajową zawartością tomików poetyckich – 20, 25 wierszy – to istna ...

Zapewne gdybyśmy mieli wskazać najważniejsze polskie poetki, to pomyślelibyśmy w pierwszej kolejności o Wisławie Szymborskiej, Marii Pawlikowskiej-Jasnorzewskiej, Halinie Poświatowskiej czy zmarłej niedawno Julii Hartwig. A co z Małgorzatą Hillar - poetką znaną przede wszystkim ze swego wiersza (który trafił do wielu podręczników języka polskiego) o ludziach z drugiej połowy XX wieku, którzy rozbijają atomy, zdobywają kosmos i boją się własnych uczuć? Jeśli trafiłaby do takiego rankingu, to racz...

Poezja to nie zawsze rzecz szumna i wzniosła, gdzie jedna metafora siedem innych goni; bo bywa też poezja, co z serca wyrosła, co się drobniejszym bytom potrafi pokłonić, tak drobnym, jak na przykład jedno małe zwierzę, które nam towarzyszy już od tylu wieków, bohaterem jest bajek i przedmiotem wierzeń, i tyle uczuć umie obudzić w człowieku. Mówią, że żyć ma dziewięć, lecz ma jedno ledwie, a to, jak je przeżyje, bywa w naszych rękach – czy na ciepłych poduszkach, czy nędznie i bied...

Antologia „Haiku” wpadła mi w oko, gdy trafiłam w Sieci na stronkę haiku.art.pl; mój wzrok przyciągnęło zarówno nazwisko tłumaczki – Agnieszki Żuławskiej-Umedy, którą zdążyłam pokochać za przekład fragmentów „Zeszytów spod poduszki” Sei Shōnagon zamieszczonych w „Estetyce japońskiej” – jak i przepiękne ilustracje Ewy Kutylak-Katamay. I… znacie to uczucie? MUSZĘ JĄ MIEĆ! – powiedziałam sobie i zdobyłam skarb. Pięknie, pięknie wydana, z obszernym, wprowadzającym czytelnika w ulotny świat haiku wst...

Ach, jakież niespodzianki czekają na człowieka na zakurzonych półkach mało uczęszczanych bibliotek! Przekonałam się o tym, zapuściwszy się w pogoń za autorką nieznanego mi wcześniej wiersza, opiewającego sukcesy XIX-wiecznych awiatorów; pogoń ta zaprowadziła mnie do zaprzyjaźnionej biblioteki szkolnej, której spora część asortymentu pochodzi z lat 50. i 60. poprzedniego wieku. Na regale z poezją wyszperałam trzytomową antologię, tkniętą ludzką ręką stosunkowo niedawno, bo podczas ostatniej inwen...