Czytatki związane z książką Prawiek i inne czasy (Tokarczuk Olga)

Prawiek i inne czasy Mówi się, że proza Tokarczuk to przykład polskiego realizmu magicznego. Po przeczytaniu "Prawieku" stwierdzam, że z naciskiem na realizm. To dobra proza, ciekawie napisana, warsztatowo nie mam się do czego przyczepić. Magii tu jednak niewiele. Raczej zwykłe, szare życie, przeplatane od czasu do czasu jakimiś niezwykłymi wydarzeniami. Nijak to nie przypomina nagromadzenia dziwactw u Garcii Marqueza. Ale, ale, to, jakbym chciała, żeby wszyscy pisali jak autor z Kolumbii. ...

2015 zwycięzca: Inna dusza nominacje: Uprawa roślin południowych metodą Miczurina Podkrzywdzie Powiązane artykuły w Biblionetce: Paszporty „Polityki” 2015 ----------------------------------​------------ 2014 zwycięzca: Gniew ​ nominacje: Ślepnąc od świateł Sto dni bez słońca ------------------------------​---------------- 2013 zwycięzca: Pr​zyjdzie Mordor i nas zje czyli Tajna historia Słowian nominacje: Bukareszt: Kurz i krew Szczęśliw...

Prawiek i inne czasy Prawiekiem rozpocząłem moją przygodę z twórczością Olgi Tokarczuk. Wcześniej mnie do niej jakoś nie ciągnęło, sam nie wiem dlaczego. Chyba odnosiłem wrażenie, że autorka jest trochę przereklamowana. Bo co rusz słyszałem, że Tokarczuk, że Prawiek i że inne czasy. Jednak zachęcony jakąś recenzją nabyłem niedawno Księgi Jakubowe. Po namyśle jednak postanowiłem zacząć od czegoś mniejszego i starszego, więc sięgnąłem po Prawiek właśnie. I to był strzał w dziesiątkę, a prz...

Z tytułu uhonorowania Olgi Tokarczuk literacką nagrodą Nobla postanowiłem zaznajomić się z przynajmniej paroma bardziej znanymi jej dziełami i oto moje wrażenia z lektur: 1. Dom dzienny, dom nocny 2.5 Pierwsze spotkanie mocno nieudane - chyba nie jestem grupą docelową, nie stroję ze stylem pisarki - ale może to kwestia tej akurat powieści? Wpierw wrażenia ogólne: książka jest pisana ładnym językiem, choć wielokrotnie pobrzmiewa w niej efekciarska erudycja, dość topornie wtłoczona w "wie...

Pochylając się nad meandrami fabularnymi i kompozycyjnymi słynnej tetralogii Lawrence Durrella "Kwartet Aleksandryjski" (na którą składają się: Justyna, Balthazar, Mountolive i Clea), powróciłem myślą do innej, również "śródziemnomorskiej" tetralogii, napisanej przez Elenę Ferrante i często nazywanej, od tytułu jej pierwszej części , cyklem "Genialna przyjaciółka" (lub "Cyklem neapolitańskim", a w literaturze angielskiej "Kwartetem Neapolitańskim"). Najwyraźniej, klimat śródziemnomorski sprzyja...