Nie wiem specjalnie od czego zacząć i pewnie dlatego zacząłem od „Niewiemodczegozaczęcia”. Lubię sobie popisać czasem, ale nie przeglądałem jeszcze specjalnie innych czytatników więc nie wiem o czym i jak pisać. Łatwiej na forum –tam są tematy. Więc się wciskam i skrobię jak tylko mogę. Na razie kończę czytać czwarty tom „Przygód dobrego wojaka Szwejka” – dla mnie bomba! Wzorowo pokazana głupota tworzenia wojska „z poboru”. Zdezorganizowana armia nie jest w stanie zapewnić zwykłym żołnierzom nawet pożywienia, podczas gdy kierownictwo (najczęściej pijane) obżera się w najlepsze. Całkowicie bezbronni szeregowcy są szykanowani i poganiani do bzdurnych zajęć przez przełożonych, dla których przepisy i życie ludzkie nie mają znaczenia. Dobrym przykładem może tu być wieczorne sranie kompaniami na rozkaz, jakie musieli uprawiać żołnierze by zadowolić jednego z generałów.
W takim otoczeniu, używając udawaną głupotę jako broń, Szewejk świetnie się porusza. Wielokrotnie obnaża brudne sprawki swoich pryncypałów, wyśmiewa ich, czasem poniża unikając kary dzięki swej cierpliwości i konsekwencji w „głupocie”.
Pokazuje że żywy umysł obroni się zawsze – trzeba go tylko odpowiednio używać!
Ech. No i skończyłem część 4 i ostatnią.
Autor: Smutny
Dodany 01.04.2008 22:00
Gnając 40km/h za ciągnikiem gdzieś między Warszawą a Lublinem, wspominając radośnie 10 godzinny rajd wakacyjny na trasie Warszawa – Gdańsk, pomyślałem...
Autor: Smutny
Dodany 11.09.2006 22:48
Czytam, czytam i mam wrażenie, że czytam tą samą książkę tylko ktoś zmienił imiona bohaterów. Ręce mi opadają, bo mnie to wciąga i nic nie mogę poradz...
Autor: Smutny
Dodany 10.07.2006 23:48
Jakimi pokręconymi ścieżkami umysł nasz pomyka, nie od dziś widzę. Tylko pierwszy raz mi na myśl przyszło, że ten natłok dziwnych skrętów w głowach na...
Autor: Smutny
Dodany 26.10.2005 22:12
Szykuję się do recenzji książki o historii papiestwa. Zawsze dużo zapominam z przeczytanego wcześniej rozdziału a książka wydaje się niezła i chciałby...