Komplet opowiadań Leopolda Tyrmanda. W opowiadaniach Tyrmanda znajdziemy mozaikę, z której można poskładać całe jego życie. Mozaikę barwną i niezwykłą. Jak cała jego twórczość. Jak cały Tyrmand. Opisywał swoje przeżycia wojenne, fascynację sportem, snuł rozważania nad naturą ludzką. Ale przede wszystkim pisał o sobie, a pisząc o sobie – opisywał otaczający go świat. A miał z czego czerpać. Urodził się w Warszawie w zasymilowanej rodzinie żydowskiej. Przed wojną zdążył jeszcze przez rok studiować w Paryżu na wydziale architektury. Po wybuchu wojny, który zastał go w Warszawie, wyjechał do Wilna, gdzie jednak w 1940 roku został aresztowany przez NKWD za przynależność do organizacji antyradzieckiej. Udało mu się uciec z więzienia po ataku nazistów na Wilno. Potem trafił do Niemiec na roboty. Pracował jako tłumacz, kelner, robotnik kolejowy i marynarz. W tej ostatniej roli próbował przedostać się w 1944 do neutralnej Szwecji, został jednak schwytany i osadzony w obozie koncentracyjnym Grini. Po wojnie pozostał jeszcze przez rok w Danii i Norwegii, pracował dla Czerwonego Krzyża, był też korespondentem Polpressu. W kwietniu 1946 wrócił do Polski. Podjął pracę jako dziennikarz „Przekroju”. Od 1950 zaczęło się stopniowe wyrzucanie go z kolejnych gazet, w końcu przygarnął go „Tygodnik Powszechny”. Jednak, kiedy w marcu 1953 roku, TP został zamknięty po odmowie druku oficjalnego nekrologu Stalina, Tyrmand został obłożony nieoficjalnym zakazem publikowania. Wtedy to powstał jego "Dziennik 1954". W 1955 na chwilę coś się zmienia i Tyrmand wydaje w Czytelniku "Złego", który natychmiast staje się bestsellerem. Potem zdążył jeszcze opublikować pierwszą część mini powieści "Wędrówki i myśli porucznika Stukułki". Fragmenty "Życia towarzyskiego i uczuciowego", które ukazały się w „Kulturze”, wywołały wściekłość tzw. Salonu. Potem już cenzura zatrzymywała jego kolejne książki, odmawiano też wznowień. Nie miał poparcie w środowisku literackim. Wreszcie w 1965 roku otrzymał paszport i wyjechał z Polski.

Wielowątkowa, diaboliczna opowieść o tym jak szlachetne idee indywidualnej wolności w umysłach ludzi na wolność niegotowych, kształtowanych w uściskach carskiego samodzierżawia, przeradzają się w idee nihilizmu, bezwładne rewolucyjne ruchy i terroryzm. Historia nawiązuje do niesławnych w XIX-wiecznej Rosji wyczynów bezwzględnego terrorysty, Siergieja Nieczajewa, autora słynnego, Katechizmu rewolucjonisty, w którym tak charakteryzował on rewolucjonistę: „Gardzi on opinią społeczną. Gardzi i nienawidzi obecnej moralności społecznej we wszystkich jej racjach i przejawach. Moralne jest dla niego to wszystko, co sprzyja triumfowi rewolucji. Niemoralne i zbrodnicze jest to, co mu przeszkadza.”

Dostojewski przedstawia w powieści szereg oryginalnych na wskroś i zarazem niejednoznacznych postaci. Od Piotra Wierchowieńskiego, cynicznie wykorzystującego naiwny idealizm młodych ludzi dla swych szalonych spiskowych idei (którego pierwowzorem był właśnie Nieczajew), przez znudzonego życiem i amoralnego szlachcica, Mikołaja Stawrogina, szalonego utopistę Szygalewa, czy naiwną i dręczoną Marię Tomfiejewną, po najuczciwszego chyba wobec siebie spośród bohaterów, Aleksieja Kiryłowa, głoszącego apologię filozofii samobójstwa...

Gęste od mrocznych emocji, mieszaniny obłudy i szlachetności, nienawiści i współczucia, niewinności i amoralnego cynizmu są Biesy krzywym zwierciadłem ówczesnych – jakże czasami aktualnych w opisanych postawach – inteligenckich marzeń o ludzkiej utopii i proroczą zapowiedzią powstania stalinowskiej wersji totalitaryzmu.

O książce

– Dałeś królikom? – zapytał tato, klepiąc kosę.

– Dałem – powiedział brat na Słowacji.

– A miałeś nie dawać! – krzyknął tato podstępnie.

– No przecież nie dałem! – krzyknął brat.

A tu, gdzie została w drewnie głęboka rysa, uderzył młotek. Brat, który tak naprawdę nakarmił króliki, zdążył uskoczyć, więc dziś jest na Słowacji. Do tej chwili ten dialog był ulubionym dowcipem taty, dopóki brat nie postanowił, że go odegra.

(fragment powieści)

Powracający w rodzinne morawskie góry praski dziennikarz dokonuje bilansu swojego życia. W tej opowieści, w której przyszłość przenika się z przeszłością, utopia z wyzyskiem, a zdrowy rozsądek z posłuszeństwem, jedynymi drogowskazami pozostają ponadczasowe ludzkie wartości.

Siekiera jest dowodem na to, że sytuacja człowieka w społeczeństwie i w rodzinie nie zmieniła się w przeciągu ostatniego półwiecza tak bardzo, jak zwykliśmy sądzić. Ta powieść wciąż jest niezwykle aktualna.

Krótko o autorze

Ludvík Vaculík (1926-2015) jest obok Milana Kundery i Bohumila Hrabala najważniejszym czeskim prozaikiem. Uznanie wśród czytelników i krytyki literackiej zdobył w 1966 roku powieścią Siekiera, która wraz z Żartem Milana Kundery została wybrana w Ankiecie „Lidovych novin“ książką roku. Kolejne powieści Ludvíka Vaculíka: Świnki morskie, Wyprawa na Pradziad, Pożegnanie w dziewicy  i in. będą ukazywać się w Starej Szkole.

Ludvík Vaculík zasłynął również jako mistrz felietonu oraz komentator wydarzeń politycznych i społecznych. Jego manifesty, przede wszystkim Dwa tysiące słów oraz wystąpienie na IV Zjeździe Pisarzy Czechosłowackich miały duży wpływ na zmiany, których efektem była tzw. Praska Wiosna.

"Wściekły" to wciągająca, zaskakująco dojrzała (biorąc pod uwagę bardzo młody wiek autorki) opowieść o śmierci, bolesnym dojrzewaniu i samotności – ale nie tylko. Jest to także historia nieszczęśliwej miłości, konfliktu pomiędzy artystą i światem, pogoni za marzeniami i bolesnych zderzeń z siermiężną rzeczywistością.

Siedemnastoletni, wychowywany przez ojca Konstanty ma ciągłe kłopoty w szkole, a nagromadzonej agresji daje ujście, bijąc się po meczach i trenując zapasy. Tym, co go wyróżnia, jest fenomenalny słuch muzyczny. W domowym zaciszu, stopniowo tracąc kontakt z rzeczywistością, Kostek cały wolny czas poświęca swej wielkiej obsesji – stworzeniu najdoskonalszej na świecie muzyki, kompozycji idealnej, której nikt nie byłby w stanie uczynić lepszą. Oprócz tego ma jeszcze pewien mroczny sekret – straszne, niezrozumiałe i niezwykle realistyczne sny, które wycieńczają go psychicznie i fizycznie.

Wyjątkowo satysfakcjonująca lektura zarówno dla starszego, jak i dla młodego, bardziej wymagającego, czytelnika.

[Muza, 2015]

Uwięziona to piąty tom quasi-autobiograficznego cyklu Marcela Prousta W poszukiwaniu straconego czasu, uznanego w powszechnej opinii krytyków za arcydzieło literatury. (Pierwsza część nosi tytuł W stronę Swanna, druga W cieniu zakwitających dziewcząt, trzecia Strona Guermantes, czwarta Sodoma o Gomora). Piękno niektórych zdań tych powieści zapiera dech w piersiach. Zawdzięczamy to również niesłychanej maestrii tłumaczenia Tadeusza Boya-Żeleńskiego.

Głównym tematem Uwięzionej jest miłość Marcela i Albertyny. Ale miłość ta to udręka. Marcel wie, że Albertyna do miłosnych uciech lubi wybierać kobiety, dlatego stara się jej wszelkie takie kontakty uniemożliwić. Sam snuje plany zerwania, ale nie może pogodzić się z myślą, że Albertyna mogłaby go opuścić. Ta miłość to wieczne podchody, niesnaski, intrygi...

Arcydzieło literatury światowej. Jądro ciemności to opowieść o podróży do kresu cywilizowanego świata i wytrzymałości własnej wyobraźni.

Marlow, główny bohater powieści, tak jak sam Conrad przed laty, podróżuje rzeką, niewielkim parostatkiem, przez nieogarnioną, pełną niebezpieczeństw afrykańską dżunglę, by dotrzeć do legendarnego agenta kolonii, niejakiego Kurtza. Im bliżej celu, tym świat staje się mroczniejszy, wydarzenia coraz mnie zrozumiałe, a zło bliższe i niepokojąco wytłumaczalne. Podróż do serca dżungli, pełna okrutnych epizodów nieodwołalnie zmienia bohatera, stając się w istocie wyprawą do najmroczniejszych zakątków własnej duszy. A spotkanie z umierającym Kurtzem wieńczy dotyk obłędu, zbliżając bohatera do tytułowego jądra ciemności.

„Mam wrażenie, że usiłuję wam opowiedzieć sen — a wysiłek mój jest daremny, ponieważ żadna relacja nie może dać pojęcia o sennych wrażeniach, o tej mieszaninie bez sensu, niespodzianki i oszołomienia wśród dreszczy walki i buntu — o tym poczuciu, że się jest we władzy niewiarygodnego — poczuciu, które stanowi prawdziwą istotę snu...”

Sierpień 1944 roku, III Rzesza wyraźnie chyli się ku upadkowi. W Sławie, uzdrowisku położonym nad Śląskim Morzem, w ciszy i spokoju, z daleka od zmagań wojennych, kurują się niemieccy żołnierze ranni na różnych frontach.
Nagle miasteczkiem wstrząsa seria makabrycznych zbrodni. Śledztwo w tej sprawie prowadzi asystent kryminalny Anton Habicht, człowiek, który karierę w policji zawdzięcza członkostwu w NSDAP, i którego największym dotychczasowym sukcesem jest zlikwidowanie nielegalnej gorzelni. Początkowo wszystko wskazuje na to, że ofiary wybrano przypadkowo, wkrótce jednak pojawia się pewien łączący je trop.
Sytuacja komplikuje się, kiedy śledztwem zaczyna interesować się Sturmbannführer SS Carl Düchter, szef naukowców, którzy w sławskim pałacu, na rozkaz samego Heinricha Himmlera, prowadzą tajne badania nad procesami czarownic. Efekty tych prac mają odwrócić losy wojny.

...

Krzysztof Koziołek ma rzadki dar łączenia historii, która wbija w fotel z wartką fikcją literacką. Zobaczcie sami. I przeszukajcie, podążając za bohaterami, archiwum Himmlera, a może coś w nim odnajdziecie. (Mariusz Czubaj)

Zastanawialiście się kiedyś, co moglibyście zobaczyć, gdybyście byli mali jak myszka lub wielcy jak ogromna żyrafa? Czy wtedy dalibyście radę schować się w swoich ulubionych kryjówkach czy zjeść czekoladę, która teraz mogłaby być większa od Was? Czy udało Wam się odnaleźć ciekawe zwierzę w popękanym chodniku? A czy próbowaliście już narysować ciszę i miłość? To nie mieści się w głowie? Bzdura! Mały marzyciel może wszystko!

Mądry tekst Piotra Nowickiego i niezwykłe ilustracje Alicji Musiał tworzą podręcznik fantazjowania, który uczy kreatywnego myślenia i podpowiada, jak patrzeć na codzienny świat w nieszablonowy sposób. Książka przeznaczona jest dla wszystkich dzieci, które chcą przekraczać granice własnej wyobraźni! Zawiera 16 odpowiednio dobranych zabaw rozwijających myślenie abstrakcyjne. Idealna zarówno do wspólnej rozmowy rodzica z dzieckiem, jak i do samodzielnego studiowania przez młodego marzyciela, i to wielokrotnie!

Pożycie małżeńskie okiem satyryka

Czy 22 lata pożycia małżeńskiego to wystarczająca legitymacja do bycia ekspertem w dziedzinie przetrwania w tym stanie? Szymon Majewski w zbiorze felietonów Życie w pożyciu wydanym przez Wydawnictwo Zwierciadło udowadnia, że tak.

Czym się zajmuje IPM, czyli Instytut Pamięci Małżeńskiej? Czy kobiety dysponują radarem, który wykrywa leni? Dlaczego założenie szlafroka może być wyzwaniem?

Szymon Majewski w zabawny, ale jakże trafny sposób opowiada o  współczesnym związku. Pokazuje schematy sytuacji, które mają miejsce w klasycznym związku damsko-męskim; w relacjach kobieta-mężczyzna, co w jego przypadku oznacza: mąż-żona.

To ciepła, ironiczna opowieść o kobiecie. I równie ciepła, autoironiczna opowieść  o mężczyźnie. To lustro, w którym przejrzeć  się może każda kobieta, i każdy mężczyzna. Zapis zwyczajnego, a zarazem niezwyczajnego życia we dwoje i inspiracji, jakie czerpać można z małżeńskich problemów i radości.

Testując na znajomych czytających felietony Szymona pisane dla miesięcznika „Zwierciadło” przekonaliśmy się, że niejeden czytelnik pomyśli  w trakcie lektury "To historia mojego związku" albo „I ja mam tak w domu na co dzień”.

Nostalgia, prawdziwe uczucia, duża dawka humoru, jednym słowem – energetyczny Szymon Majewski.

Kuchnia wegetariańska nie musi być nudna i trudna! Ta książka udowadnia, że bez problemów można zamienić dotychczasową dietę na talerz pysznej zieleniny.

"Zielenina na talerzu" to kompozycja ponad 100 oryginalnych przepisów na śniadania, obiady, kolacje i desery – podzielonych zgodnie z porami roku. Magdalena Cielenga-Wiaterek, autorka słynnego bloga Zielenina, pokazuje, że kuchnia wegetariańska jest łatwa i pyszna. Kolorowe i proste w przygotowaniu dania kuszą sezonowymi składnikami, które można kupić w każdym sklepie.

To książka nie tylko dla wegetarian, ale dla każdego, kto ma ochotę wzbogacić swoje codzienne menu o zdrowe i smaczne dania pełne kasz, warzyw i owoców doprawione pachnącymi ziołami.

Wydawnictwo Druga Strona

Data premiery: 10 czerwca 2015 r.

Kiedy w 1904 roku wybucha wojna japońsko-rosyjska i Japonia dokonuje aneksji Korei, tysiące Koreańczyków wyrusza w poszukiwaniu lepszego życia do nieznanego dotychczas kraju – Meksyku. Jednak już na początku podróży emigranci dowiadują się, że ich marzenia o dostatnim życiu za granicą są tylko iluzją: ramię w ramię z Majami będą pracować jak niewolnicy na plantacjach agaw. Co ich czeka w Meksyku? Jak sobie poradzą w obcym kraju i czy mają szansę na powrót? Powieść "Czarny kwiat" opisuje fragment prawdziwej, choć rzadko opowiadanej historii Korei.

Książkę poleca Wioletta Grzegorzewska:

Czarny kwiat to poruszająca powieść historyczno-przygodowa o emigracji, miłości, niewolnictwie i walce o wolność. Kim Young-ha z epickim rozmachem i niesłychaną precyzją języka odsłania mało znany w dziejach Korei moment, gdy po wojnie z Japonią w 1904 roku tysiące Koreańczyków opuszcza swój kraj w poszukiwaniu nowego życia na innym kontynencie. Co ich spotkało po wyczerpującej podróży przez ocean? Jak wyglądało ich życie na hacjendach w Meksyku i dlaczego chcieli stworzyć nowe państwo w dżungli? Przeczytajcie tę fascynującą książkę.

Premiera na Warszawskich Targach Książki (14-17 V 2015)

Wydawnictwo Kwiaty Orientu

Kuchnia koreańska przypomina kocioł, do którego różne ludy i plemiona dorzuciły swoje ulubione składniki. Chiński ryż i herbata, mandżurska soja, mongolskie pierogi oraz mocny alkohol destylowany, chilli z Nowego Świata i japońskie sushi.

Na przestrzeni wieków mieszały się w owym kotle smaki, zapachy i techniki kulinarne, tworząc niezwykłą kuchnię Kraju Porannej Ciszy. Sztukę kulinarną będącą ogniwem łączącym kontynent azjatycki z Wyspami Japońskimi.

„Tradycje kulinarne Korei” to nie tylko przewodnik po składnikach, sposobach przygotowywania dań i potrawach, to również książka ukazująca rolę oraz znaczenie kuchni na Półwyspie Koreańskim. Między kartkami pierwszych rękopisów z recepturami, wśród talerzy z ofiarami składanymi przodkom i bogom w ofierze, w bajkach oraz legendach kryje się bowiem historia kultury opowiedziana poprzez jedzenie.

Uzupełnieniem książki jest zestaw przepisów na popularne koreańskie dania. 

Wydawnictwo Hanami

Data premiery: 23 kwietnia 2015 r.