Ostatnio dodane książki

Henryk Hiż (1917–2006) urodził się w polskiej kolonii w Sankt Petersburgu. W 1919 roku przyjechał z rodzicami do Polski. Ukończył Gimnazjum im. Mikołaja Reja w Warszawie. W latach 1937–1939 studiował na Uniwersytecie Warszawskim, w latach 1940–1944 na uniwersytecie podziemnym. Jego mistrzem był Tadeusz Kotarbiński. Logiki uczył się na wykładach i seminariach Łukasiewicza, Leśniewskiego i Tarskiego. Po powstaniu warszawskim znalazł się w oflagu. Po wojnie zamieszkał w Brukseli, a potem w USA. Wyk...

Świat anonsuje swoje istnienie czasowo. Dlatego kryzys doświadczania czasu jest też kryzysem istnienia. Tracąc czasowe koordynaty nie jesteśmy w stanie zrozumieć, że bytowanie jest zawsze byciem-już-w i byciem-już-z, zaś "moja historia" nie jest tylko "moja", lecz należy ona do całego istnienia, które wypełnia się przez wczoraj, dzisiaj i jutro. Czas uniemożliwia upadek w Ja i wyrasta z "bycia-z". Jest jakąś siłą przeciwdziałającą samotności i zafałszowaniu istnienia. Bez czasu łatwo stajemy się...

"Celem niniejszej książki jest ukazanie filozoficznych podstaw, na których wspiera się teoria komunikacji Habermasa. Istotę teoretycznego zamysłu twórcy teorii działania komunikacyjnego należy, jak się zdaje, ująć w kategoriach zmiany paradygmatu, o czym zresztą przekonany jest sam jej autor. Nie chodzi przy tym o to, by posługiwać się tym wieloznacznym terminem w jakimś bardzo mocnym sensie, co mogłoby zostać uznane za podejrzaną i gołosłowną deklarację zasadniczych zmian w obrębie filozoficzne...

Klasyczna definicja wiedzy wymaga uzasadnienia przekonań - dlaczego? Czy uzasadnienie jest niezbędne, by wiedzieć? Czy, wraz z pozostałymi warunkami definicji, wystarczy by wiedzieć? Co znaczy "wiedzieć" w tym wypadku, czym wiedza różni się od opinii? Czy można coś wiedzieć, czy możliwe są skuteczne uzasadnienia? Jeśli tak, to w jaki sposób ich dokonywać? Autor próbuje podać odpowiedzi na te pytania. Treść książki należy do tradycyjnej epistemologii, niewiele ma wspólnego z metodologią, kognityw...

W dwudziestowiecznej refleksji filozoficznej odnajdujemy wielorakie próby konkretyzacji twierdzenia o "zagubieniu wartości". Stała się ona tyglem aksjologicznym, w którym jedni próbowali przywrócić utracony ład, inni obalali "urojone porządki". Co oznacza permanentnie konstatowany "kryzys wartości"? Czy nie jest nadużyciem semantycznym? Część pierwsza książki ujawnia źródła inspiracji stanowione głównie przez fenomenologię Edmunda Husserla i Romana Ingardena. Różnice pomiędzy nimi dotyczące ...