Książka: Chłopiec z latawcem

Opowiadanie historii. To, co ludzie od wieków lubili najbardziej: usiąść po pracy i zagłębić się w czyjeś losy, podążyć myślą za tokiem czyjejś opowieści, wejść w cudzy świat tak głęboko, żeby czyjeś emocje stały się naszymi własnymi. Stąd wzięła początek kultura słowa, z tego właśnie pragnienia; stąd wziął się teatr, literatura, pieśń. Kiedyś trzeba było długo czekać, aż przyjdzie wędrowny bajarz, zasiądzie w kręgu słuchaczy i uraczy ich wytęsknionymi opowieściami o losach nieznanych bohaterów,...

Khaled Hosseini to amerykański psycholog i pisarz pochodzenia afgańskiego. W 2003 roku została wydana jego debiutancka powieść "Chłopiec z latawcem". Okrzyknięta światowym bestsellerem, sprzedana w ponad ośmiu milionach egzemplarzy, powieść została przetłumaczona na 42 języki, a Marc Forster zekranizował ją w 2007 roku. Jest to książka o przyjaźni dwóch chłopców. Amira - syna wpływowego i bogatego Afgańczyka (Baby), i Hassana - syna Alego, który jest służącym w domu Baby. Dziadek Amira przyga...

Chłopięca zdrada, wynikająca z dziecięcego tchórzostwa, na skutek ponadprzeciętnej wrażliwości bohatera przeradza się w dramat i wlecze za nim przez całe życie, aż do momentu, kiedy pojawia się możliwość odkupienia winy. Wówczas to na jaw wychodzą dodatkowe fakty, które tym bardziej popychają bohatera do heroicznej, na pierwszy rzut oka z góry przegranej walki o zmazanie z siebie od dawna noszonego piętna. W kontekście wspomnianych nowych faktów, jest to nawet walka o coś więcej... Naprawdę wart...

Zirytowała mnie ta lektura. Nie sama w sobie, ale w takiej formie, jaką zaproponowało wydawnictwo Albatros. Dotychczas bez żadnych oporów czytałem wszelakie notki umieszczane na okładkach książek, bo sądziłem, że mam do czynienia z rozsądnymi ludźmi, którzy mają w głowie coś oprócz trocin i popcornu. Tymczasem temu, kto zredagował tak zwane „skrzydełka” do tej książki zafundowałbym kręcenie wora, autentycznie. Otóż wyobraź sobie, że ktoś postanowił nam streścić ponad połowę książki i to w tak pe...

Raczej wystrzegam się książek, które mają na okładce krzykliwe napisy „bestseller!”, „fenomenalna popularność na całym świecie”, nie interesują mnie też lektury wydawane powtórnie na fali popularności ich ekranizacji. Nawet zachęcające recenzje wydawały mi się podejrzane, bo nie gustuję w książkach, które wywołują u czytelnika łzy wzruszenia - jakieś tkliwe historyjki, o nie, to nie dla mnie, ja się nie wzruszam. Okazało się, że warto było zaryzykować. I że ja też potrafię płakać nad losami b...

O ile zwykle mam wątpliwości co do obiektywizmu zamieszczanych na okładkach cytatów z prasowych recenzji i o ile nieszczególnie przepadam za przymiotnikiem „porażający”, o tyle w tym przypadku zgadzam się z recenzentem „Observera”: to JEST „porażająca proza, która wstrząsa umysłem i duszą”*. Porażająca i przerażająca, a równocześnie bardzo ludzka, nieodbierająca całkowicie nadziei i wiary, że popełnione zło można choć częściowo odkupić - byle tylko tego zła być świadomym… Dramatyczne losy dwó...

[Uwaga - zacytowany w tej opinii fragment książki zdradza istotne dla treści fakty! - przyp. red.] Czasem wybierając książki w bibliotece kieruję się tytułem. Im bardziej interesujący tytuł, tym większa szansa, że książka zostanie wypożyczona. Jednak ta zasada jest niweczona przez zasadę ostrożności, którą stosuję w odniesieniu do potencjalnych lektur. Otóż jeśli na okładce znajduje się stwierdzenie wychwalające walory książki, poważnie zastanawiam się nad jej przyszłością w moich rękach. W...

W przeciwieństwie do większości książek, które odkrywam przez BiblioNETkę, tę akurat poleciła mi koleżanka z pracy, Norweżka, która podziela moją pasję czytania. Na początku byłam trochę sceptyczna, bo pomyślałam, co mnie może obchodzić historia jakiegoś afgańskiego chłopca puszczającego latawce? Ale tajemniczy uśmiech Bjørg i zapewnienie, że książka jest niezwykła, skłoniły mnie do wizyty w bibliotece. I było warto! Po pierwsze, dla kapitalnie opisanego Afganistanu lat 70., a więc w okresie...

„Chłopiec z latawcem” to opowieść o dwóch afgańskich chłopcach. Mimo różnicy klas, ras i religii – Amir to bogaty Pasztun sunnita, jego służący Hassan to hazarski szyita – są najlepszymi przyjaciółmi. Aż do dnia, kiedy jeden z nich dopuszcza się zdrady, najgorszej z możliwych. Jest to podobno pierwsza afgańska książka napisana po angielsku. Z jednej strony wpasowuje się w anglosaski nurt „powieści o dojrzewaniu”, tak popularny zwłaszcza w Ameryce. Z drugiej strony jej przejrzysta symbolika (d...

Największy literacki bestseller ostatniej dekady. Powieść przełożona na 40 języków i sprzedana w ponad 20 milionach egzemplarzy. Książka Roku w USA i Wielkiej Brytanii. W 2007 sfilmowana przez Marca Forstera.


Afganistan, lata 70. Dwunastoletni Amir, syn zamożnego Pasztuna z Kabulu, wychowuje się w domu bez kobiet. By zyskać uznanie w oczach ojca, wygrywa zawody latawcowe. Pomaga mu w tym starszy o rok Hasan, służący i towarzysz zabaw. Amir jest świadkiem, kiedy na Hasana napada banda miejscowych chłopaków pod wodzą psychopatycznego Asefa, który gwałci chłopca. Z tchórzostwa i wyrachowania nie staje w jego obronie, a nawet doprowadza do sytuacji, w której Hasan musi opuścić ich dom.

Ćwierć wieku później dorosły Amir mieszka w USA, gdzie po wkroczeniu radzieckich wojsk do Afganistanu wyemigrował wraz z ojcem. Ożenił się, jest szczęśliwy, wiedzie dostatnie życie. Został pisarzem. Mimo to nie odstępuje go poczucie winy, świadomość własnej zdrady. I los daje mu szansę, by dokonać zadośćuczynienia. Od ciężko chorego wspólnika swojego zmarłego ojca dowiaduje się, że Hasan nie żyje. Zamordowali go talibowie. To nie jedyna szokująca wiadomość: dawny towarzysz zabaw był w rzeczywistości jego przyrodnim bratem. Amir zdaje sobie sprawę, że musi zdobyć się na odwagę i powrócić do rządzonego przez talibów Kabulu. Chcąc ocalić siebie, musi uratować Sohraba - osieroconego przez Hasana syna...


Khaled Hosseini - afgański pisarz piszący po angielsku, syn dyplomaty i nauczycielki, urodzony w 1965 w Kabulu, od 1980 osiedlony w USA. Ukończył studia medyczne na University of California w San Diego i przez blisko dziesięć lat pracował jako lekarz internista. W 2003 zadebiutował powieścią "Chłopiec z latawcem", która przyniosła mu międzynarodową sławę. Przełożona na 40 języków i sprzedana w milionach egzemplarzy, stała się podstawą scenariusza filmu pod tym samym tytułem wyreżyserowanego przez Marca Forstera. Z równie entuzjastycznym przyjęciem spotkała się druga powieść Hosseiniego "Tysiąc wspaniałych słońc" - bestseller #1 na świecie w 2007. W 2006 pisarz został "wysłannikiem dobrej woli" w Biurze Wysokiego Komisarza Narodów Zjednoczonych do spraw Uchodźców (UNHCR).


"Jedna z tych opowieści, które pamiętasz przez lata. Niezwykła książka upleciona z najważniejszych motywów współczesnej literatury, jak miłość, honor, wina, strach i odkupienie".

Isabel Allende


"Przejmujący portret współczesnego Afganistanu".

"Washington Post"


"Hosseini jest obdarzony wyjątkowym talentem narracyjnym".

"The Times"


[Wydawnictwo Albatros, 2010]

Khaled Hosseini jest afgańskim pisarzem. W dorobku ma dwie książki: "Chłopiec z latawcem" oraz "Tysiąc wspaniałych słońc". "Chłopiec z latawcem" to historia dwójki przyjaciół, dwunastoletniego Amira - syna bogatego Pasztuna z Kabulu oraz o rok starszego Hassana, który jest jego służącym, ale także wiernym towarzyszem zabaw. (Uwaga: po kliknięciu pokażą się szczegóły fabuły lub zakończenia utworu)...

O przeczytaniu tej książki myślałam od dawna. Problemem było jej zdobycie. W bibliotece nie mają, w księgarniach drogo, na Podaju posucha. W końcu ściągnęłam sobie egzemplarz przez międzynarodową stronę wymiany książek. W razie jakichkolwiek nieścisłości – mogą one wynikać z różnic w polskim i angielskim wydaniu. Już pierwsze zdanie i cały pierwszy akapit zawładnęły moim umysłem i sercem. „I became what I am today at the age of twelve, on a frigid overcast day in the winter of 1975”*. Poczuł...

Hassan – chłopiec z latawcem i z zajęczą wargą... Usiadłem na ławce pod wierzbą. Przypomniało mi się, co pod koniec naszej rozmowy powiedział jakby od niechcenia Rahim Chan: że znowu można być dobrym. Jeszcze raz spojrzałem w górę, na latawce. Pomyślałem o Hassanie. O Babie, Alim, Kabulu. O moim życiu sprzed zimy roku 1975, gdy wszystko się zmieniło. I gdy stałem się tym, kim jestem. W naszym wspólnym dzieciństwie wspinaliśmy się z Hassanem na topole rosnące wzdłuż alejki prowadzącej do domu ...