Książka: Eragon

Seria o Jeźdźcu Eragonie, wydawana w Polsce przez wydawnictwo MAG, prawdopodobnie nie powtórzy czytelniczej gorączki, jaką wywołał „Harry Potter”, ale możliwe, że już wpisała się w czytelniczy kanon obok takich książek, jak „Kroniki Narnii” czy „Władca Pierścieni”. Chodzą słuchy, że pierwsza część zajmie zacne miejsce na liście lektur w polskich szkołach podstawowych. Czy zatem mierzyć wartość „Eragona” i kolejnych tomów „Dziedzictwa” liczbą sprzedanych egzemplarzy lub wielkością napisu BEST...

Uwaga, w tekście zdradzam przebieg akcji książek wchodzących w skład cyklu „Dziedzictwo”. Witajcie, wędrowcy, w świecie Alagaesia. Krainie pradawnych mocy, fantastycznych stworzeń i wspaniałych przygód. Krainie zachwycającej różnorodnością przyrody, tajemniczymi mieszkańcami najdalszych zakątków tego cudownego świata i groźną mistyką skrzydlatych smoków, które rzekomo wyginęły na zawsze. Wyginęły za sprawą zła w postaci straszliwego króla Galbatorixa, który w swej zachłanności i żądzy wład...

Pewnego dnia, kobieta o imieniu Selena, ku swojej rozpaczy, przez zbieg różnych wydarzeń, był zmuszona podrzucić swojego nowonarodzonego syna bratu o imieniu Garrow. Po szesnastu latach więź między Eragonem, a jego przyszywanym ojcem, Garrowem i o rok starszym od niego kuzynem, Roranem, znacznie się pogłębiła. A choć Eragon zawsze trudził się nad zastanowieniami, kim był jego prawdziwy ojciec i jaka była jego matka, tajemnicza Selena, ukochał Garrowa, jak własnego ojca. Jednak sze...

Uwaga! Zanim przeczytasz: ta opinia nie jest zbyt pochlebna, więc jeśli jesteś fanem tej książki, nie czytaj! "Eragon". Dla jednych wspaniała powieść fantasy, taka, jakich mało, dla innych zwyczajna książka, jakich setki zaśmiecają półki bibliotek i księgarni. Ja należę do tych drugich. Przez pierwsze sto stron książki brnąłem przez tydzień. To jak dla mnie coś niezwykłego, bo dobrą, trzystustronicową książkę czytam w jedną noc. I co? Nic. Chłopak znalazł jajo, z którego wykluł się smok,...

"Eragon" jest to opowieść o chłopcu, który pewnego dnia znajduje smocze jajo. Od momentu wyklucia smoka, Saphiry, zaczynają się przygody Eragona. Kiedy po raz pierwszy usłyszałam o "Eragonie", zaciekawiła mnie ta powieść, ale pech chciał, że nie zapamiętałam ani tytułu, ani autora książki, lecz wyłącznie wygląd okładki widzianej w TV, i o czym mniej więcej ona jest. Po długim czasie, kiedy przeglądałam różne strony internetowe, nareszcie na nią trafiłam! Poznałam ją właśnie po okładce i w...

O "Eragonie" dowiedziałam się przypadkiem od koleżanki. Na początku nie chciałam nawet wziąć jej do ręki. "Smoki? - pomyślałam - to nie dla mnie". Jednak kiedy dostałam ją na urodziny od wuja, byłam zmuszona przeczytać. Mam taki zwyczaj, że zawsze czytam książki, które dostanę. Historię tę napisał 15-letni chłopiec, Christopher Paolini. Opowiada ona o wiejskim chłopcu, który jako sierota jest wychowywany przez swojego wuja Garrowa (skąd my znamy historię o sierocie?). Pewnego dnia podczas po...

Początkowo nawet nie zmierzałem zabierać się za czytanie "Eragona", gdyż czytając streszczenia na końcu książki oraz notkę wydawniczą stwierdziłem, że nie trafia ona w ogóle w moje gusta. Mimo to jednak trafiłem na tę książkę i postanowiłem ją przeczytać. Być może powodem tego był brak innych ciekawych książek pod ręką oraz sama grubość książki, która zachęciła mnie bardziej niż cokolwiek innego. Fabuły nie muszę już chyba streszczać ze względu na poprzednie recenzje, wolę zająć się wnioskam...

Mówi się, że to doskonała proza. Że fabuła powala. Że Paolini czerpał z Tolkiena. Tymczasem jest to proza, w której nic się nie dzieje. Z Tolkiena mamy tu to, co u niego najsłabsze – fantasy drogi, w dodatku pozbawioną brawurowych opisów przyrody i krajobrazów, bo język tej prozy jest prosty aż do przesady. Najtrudniejsze do zaakceptowania jest jednak to, że postacie w tej książce są jednowymiarowe i zupełnie płaskie. Nie mają żadnego życia wewnętrznego, niczego nie przeżywają, nie rozmawiają...

Co może wyniknąć z przynoszenia do domu dziwnych przedmiotów znalezionych w lesie? Wiele dobrego lub wiele złego - zależy od punktu widzenia. W każdym razie jedno jest pewne: okrągły fascynujący kamień nie należał do tych rzeczy, które postawione na półce nie mają wpływu na życie właściciela - przeciwnie, wywrócił życie Eragona do góry nogami. W dniu, w którym na jego łóżku wykluł się błękitny smok, pozostawiając znamię na jego dłoni - wioska została skazana na zmianę dotychczasowego spokojnego ...

"Eragon" jest historią o chłopaku mieszkającym wraz z wujkiem i bratem na wsi. Eragon jest myśliwym. Na jednych ze swoich łowów znajduje niezwykły kamień, który okazuje się smoczym jajem. Wujek chłopaka próbuje sprzedać kamień kupcom, którzy dwa razy w roku odwiedzają ich wioskę. Pewnej nocy z jaja wykluwa się Smoczyca. Eragon postanawia w tajemnicy wychować stwora, co wcale nie jest łatwe - na szczęście może kontaktować się ze Smoczycą za pomocą myśli. Potem akcja nabiera tempa - dom Wuja zosta...

Christopher Paolini i jego siostra Angela nigdy nie chodzili do szkoły. Uważają jednak, że lata nauczania w domu wyszły im tylko na dobre. "Rodzice dali nam czas na obserwowanie chmur, a przede wszystkim na... myślenie" – mówi Christopher. Jego literacki debiut pt. "Eragon" wstrząsnął nieco całym fantastycznym światkiem. Mocno osadzona w wymyślonych realiach proza Christophera obfituje w precyzyjne szczegóły, jedynie czasem zdradzające zbytnią poufałość w czerpaniu z bogatych źródeł studni fanta...

"Właściwie nie ma znaczenia, czy lubicie czytać ksiażki fantasy, czy nie. Nieistotne, czy przeczytaliście już wszystkie ksiażki o Harrym Potterze i widzieliście wszystkie części »Władcy Pierścieni«... W »Eragonie« znajdziecie wprawdzie wątki, które mogą Wam przypomnieć znane już motywy z literatury fantasy, ale jest kilka zasadniczych różnic. Najważniejsza polega na tym, że »Eragona« napisał... 15-letni chłopak, Christopher Paolini. Czytając tę książkę, czuje się od razu, że napisała ją młoda osoba. Koleś wrzucił na strony książki teksty zrozumiałe dla ludzi w jego wieku, czego zdecydowanie nie wyczuwa się u J.K. Rowling, nie mówiąc już o J.R.R. Tolkienie. Czyta się lekko, łatwo i przyjemnie. Tak samo jest z całą historią Eragona, chłopca, który pewnego dnia znajduje smocze jajo. Od tamtego momentu zaczyna się jego przygoda z magią, czarami i oczywiście jego smokiem. Zostaje też wplątany w mroczną rozgrywkę ze złym królem, Galbatorixem, który uśmiercił jego wuja. Ta książka to dobra pożywka dla wyobraźni, o ile oczywiście będziecie potrafili zapomnieć o »potteromanii«".
Robert Zawitkowski, "Bravo"

"Zaniepokoiłem się, gdy przez cały wieczór z pokoju mojego syna nie dochodziły żadne odgłosy. Zasnął? Nie, czytał »Eragona«".
Piotr Bratkowski, "Newsweek Polska"

"Nastoletni Paolini wyczarował powieść, która w fantastyczny sposób przywraca wiarę w istnienie dobra, przyjaźni, magii i... smoków!".
Artur Szklarczyk, "Popcorn"

"Wyobraźnia autora jest niezwykła, stworzył wciągający świat, zaludniony pełnokrwistymi postaciami, przeżywającymi szalone, pełne napięcia przygody. Aż trudno uwierzyć, że miał tylko 15 lat, kiedy to pisał".
Hanna Budzisz, "Poradnik Domowy"

"Jeśli ta historia powstała w głowie piętnastolatka, to Christopher Paolini jest na najlepszej drodze, by stać się Aleksandrem Wielkim literatury".
Kamil Śmiałkowski, "Wprost"

[Wydawnictwo MAG, 2005]

Uwaga! W tekscie zdradzam ważne dla treści szczegóły i elementy fabuły. W Alagaësii żyli wspaniali Smoczy Jeźdźcy. Władali magią (Jedi używali Mocy), doskonale walczyli mieczami, każdy Jeździec posiadał swój własny, zrobiony specjalnie dla niego (u Jedi było podobnie - tylko że były to miecze świetlne i każdy sam robił sobie swój). Dosiadali wspaniałych stworzeń - smoków (co powiecie na śmigacze i statki kosmiczne?). Byli strażnikami pokoju w czasach dobrobytu krainy (skąd my to znamy?). A ...

Szczerze mówiąc, mam tylko jedną pozytywną uwagę dotyczącą tej książki: jak na swój wiek, Paolini pisał całkiem dobrze. I tutaj pozytywy się kończą. Bo: 1. Porównując jakość literacką nie do rówieśników, a do światowego poziomu literatury fantasy (a w końcu raczej do tego powinno się "Eragona", wedle reklamy, zaliczać), jest to książka słabo napisana pod względem językowym. 2. Autor popełnia jeden z podstawowych błędów przy "budowaniu napięcia" - nie buduje go po prostu, dalszy przebieg akcji ...

Czytałam wiele recenzji tej książki. Porównywano ją do tworów Tolkiena, wychwalano ją okropnie. Ja, jak zwykle w takich przypadkach, podeszłam do tego dość sceptycznie - jak niby piętnastolatek może napisać coś aż tak dobrego?! I nie zostałam zaskoczona. Widać, że tę książkę pisał chłopiec. Jednak dobrze mu wyszła. Myślę, że ma talent i możliwe, że do czegoś dojdzie. Jednak ta książka jest mocno przereklamowana. Przez to wielu ludzi może się nią rozczarować. Treść... Ubogi chłopiec z farmy...