Autor: Głowacki Janusz

- Antygona w Nowym Jorku - Kopciuch - Choinka strachu - Polowanie na karaluchy - Fortynbras się upił - Czwarta siostra [Świat Książki, 2007]

Lata 1945-2005 to dwie różne epoki historyczne, ale jeden z najpłodniejszych okresów w dziejach polskiej dramaturgii. Tworzyło w tym czasie kilkudziesięciu wybitnych dramaturgów, których utwory zajęły trwałe miejsce w naszej literaturze. Niestety, ich pisarstwo w powszechnej świadomości prawie nie istnieje. A są to tytuły utworów żywych, mających za sobą nie tylko próbę sceny, ale i znaczące premiery, zarówno w Polsce, jak i bardzo często za granicą. Od lat 60. po 80. polska dramaturgia była tłumaczona i wystawiana...

III – Bohdan Czeszko: Żołnierz gospodarzem – Maria Jarochowska: Żadna siła tego świata – Bogusław Kogut: Cacko gospodarka – Anna Kowalska: Nad Odrą – Jerzy Putrament: Wypadek w Krasnymstawie – Henryk Worcell: W drodze z Heinzendorfu do Zdarzyc – Jerzy Broszkiewicz: Talent – Kornel Filipowicz: Człowiek, który nienawidził ojczyzny – Stefan Otwinowski: Cicha leśniczówka – Tadeusz Różewicz: Wycieczka do muzeum – Julian Stryjkowski: Ruth – Wilhelm Szewczyk: Klara Krause – Jerzy Zawieyski: Prawdziwy koniec...

"Antygona..." Głowackiego - jedno z sześciu najpopularniejszych przedstawień teatral­nych w USA - to poruszająca opowieść o trójce bezdomnych - Portorykance Anicie, Polaku Pchełce i Rosyjskim Żydzie Saszy. Z jednej strony dowcipne połączenie antycznego tematu ze spojrzeniem na współczesnych emigrantów, z drugiej - poruszająca tragikomedia o miłości, nadziei, rozpaczy. Anita, podobnie jak jej grecka imienniczka, chce pochować swojego przyjaciela. Nie kierują nią jednak wzniosłe nakazy moralne, ale chęć zachowania re...

Ostatnia książka wybitnego pisarza zmarłego latem 2017 roku. Nawiązująca formą do słynnego „Z głowy” narracja o współczesnej Polsce, pełna – tak charakterystycznych dla Głowackiego – reminiscencji z życia i kariery autora w Polsce i w Nowym Jorku. Miejscami dowcipna, ironiczno-sarkastyczna w tonie, gdzie indziej uderzająca w nutę tragizmu, bardzo osobista i poruszająca książka. Składają się na nią ostatnie prozatorskie zapiski autora, nad którymi pracował równolegle z pisaniem scenariusza do głośnego filmu „Zimn...

Tragifarsa "Fortynbras się upił" to opowieść o wydarzeniach na dworze Hamleta, opowiedziana z norweskiego punktu widzenia. Była to pierwsza sztuka napisana przez Janusza Głowackiego na emigracji. To dramat o władzy; autor przyznaje, że skojarzenia, szczególnie wówczas, gdy w 1983 roku pisał tę sztukę, mogły być jednoznaczne politycznie. "Napisałem Hamleta z norweskiego punktu widzenia, że Norwegia to superpower, w której panuje trup na tronie, taki Breżniew, a rządzą służby specjalne. A Dania to taki malutki kra...

Powieść osnuta wokół dziwnych losów sławnego pisarza Jerzego Kosińskiego – polskiego Żyda, który zrobił w USA wielką karierę. Kim naprawdę był ów kontrowersyjny człowiek, zmieniający wciąż swą biografię, naznaczony Holokaustem kobieciarz, bywalec klubów dla sadomasochistów, podejrzewany o to, że nie napisał sam głośnego „Malowanego ptaka”? Niezwykła opowieść o mężczyźnie „szukającym powodu, by żyć w każdy możliwy sposób”, o ludziach wplątanych w jego życie oraz o samym Głowackim, który znał Kosińskiego i opr...

"Zanim powstały wydawnictwa niezależne, pełną swobodę wypowiedzi mieli w kraju tylko artyści zamieszczający swoje utwory na ścianach publicznych toalet" - wspomina autor przy okazji felietonów z czasów PRL. Metoda "zagłaskania kotka na śmierć", czyli przesadnego chwalenia absurdów, robi wrażenie do dziś! Zebrane tu teksty - obrazki obyczajowe, filmowe, towarzyskie, teatralne czy literackie z dwóch kontynentów - tworzą niezapomniany kalejdoskop postaci, sytuacji i stanów emocjonalnych autora. Od chamstwa w r...

Kolejny - po książkach „Lekcja historii najnowszej” (2003) i „Żydzi, Sowieci i my” (2005) - tom tekstów dziennikarza „Rzeczpospolitej”. Zawiera piętnaście wywiadów z największymi i najpopularniejszymi polskimi pisarzami (m.in. Czesławem Miłoszem, Wiesławem Myśliwskim, Ryszardem Kapuścińskim, Januszem Głowackim, Jerzym Pilchem) bądź osobami im bliskimi (Rita Gombrowicz). Całości dopełniają dwa szkice poświęcone wielkim postaciom polskiego życia kulturalnego - Agnieszce Osieckiej i Jackowi Kaczmarskiemu. [Prószyńs...

Powieść "Moc truchleje" Janusz Głowacki pisał na jesieni 1980 po pobycie w gdańskiej stoczni im. Lenina, gdzie wraz z ekipą filmowców, zaopatrzony w przepustkę od Lecha Wałęsy, mógł poruszać się swobodnie i asystować przy obradach. Wydarzenia Sierpnia przedstawił oczami prymitywnego robotnika, który został konfidentem policji, wcale o tym nie wiedząc. Do strajku przyłączył się też trochę nieświadomie. Bohater książki - Ufnal - to pierwsza w twórczości Głowackiego postać zwykłego człowieka unoszonego w życiu przez s...

- My sweet Roskolnikow - Obciach [Państwowy Instytut Wydawniczy, 1977]

"Nie mogę narzekać" - to wybór prozy, w której ujawniają się najlepsze uniwersalne cechy pisarstwa Janusza Głowackiego: zmysł obserwacji, słuch językowy, ironiczno-groteskowy dar narracji - to wszystko, co złożyło się na niewątpliwie najbardziej błyskotliwy literacki debiut lat 60. Jego twórczość od początku cieszyła się niezwykłą popularnością i uznaniem. Przewrotny tytuł "Nie mogę narzekać" można więc również odnieść do Janusza Głowackiego - autora nie tylko świetnej prozy, ale i współtwórcy scenariusza "Rejsu" -...

- Wirówka nonsensu - Wizyta - Volvo dla mouse-killera - Kongo na Kubusia Puchatka - Polowanie na muchy - Nowy taniec la-ba-da - Ból gardła na dwóch - Materiał - Kuszenie Czesława Pałka - Raport Piłata - Paradis - My sweet Raskolnikow [Państwowy Instytut Wydawniczy, 1978]

Kuba, nielegalny imigrant spod Kielc, wygrywa w loterii superpłatną posadą dozorcy w zamku amerykańskiego designera. W dniu podjęcia przez Kubę pracy chlebodawca umiera. Świat ulega zagładzie... Na tle groteskowej apokalipsy Kuba opowiada rodakowi swoją historią, a przy okazji także historię "Leonarda da Vinci naszego wieku", czyli... projektanta legendarnych obcisłych majtek. W świecie telewizyjnych newsów stylizowanych na dramatyczniejsze niż rzeczywistość, w świecie, w którym przedmiotem gorących męskich...

Wybitny krytyk połączył swoje dwie pasje: sztukę i literaturę. Poprosił dziewięcioro znanych pisarzy o rozmowę o sztuce współczesnej. Interlokutorzy, z których wielu łączy z przeprowadzającym wywiad długoletnia przyjaźń, szczerze i bez stawania na palcach opowiedzieli o swoich refleksjach dotyczących sztuki. Podzielili się swoimi fascynacjami, ale także frustracjami związanymi z działalnością współczesnych artystów. Przede wszystkim jednak byli gotowi przekazać swój własny, prywatny klucz do zrozumienia sztuki. ...

- Wirówka nonsensu - Wizyta - Volvo dla mouse-killera - Kongo na Kubusia Puchatka - Polowanie na muchy - Nowy taniec la-ba-da - Ból gardła na dwóch - Kuszenie Czesława Pałka - Raport Piłata - Materiał [PIW, 1977]

O pisaniu i o kręceniu, o Wajdzie i o Wałęsie, o Polakach i o Polsce. Czarny humor miesza się w tej opowieści z czarną rzeczywistością, tragedia z groteską, prawda z fikcją, a PRL z wolną Polską. Mieszanka piorunująca. Warto porównać z filmem. "Chciałem wyjaśnić, że piszę tę książkę głównie ze skąpstwa, bo ze dwadzieścia scen, co je napisałem, i parę pomysłów do filmu nie weszło. A ja niektóre lubię, czyli jak mają zginąć na zawsze, to je lepiej zapiszę. Z żadnego tam żalu, goryczy albo żądzy odwetu, boby t...

Kiedy Janusz Głowacki na początku lat sześćdziesiątych zaczął publikować pierwsze opowiadania, krótkie formy prozatorskie potrafiły wzbudzić nieomal dyskusję narodową. Wczesne opowiadania Głowackiego od razu zostały zauważone jako prowokacyjny, niepokojący obraz współczesności i zapis problemów młodego pokolenia. Na podstawie "Polowania na muchy" powstał film Andrzeja Wajdy (1969), a Jarosław Iwaszkiewicz entuzjastycznie powitał "Raport Piłata", zauważając "wielki talent, plastykę wyobraźni, konkretne widzenie św...

Tom "Rose Café i inne opowieści" zawiera niemal wszystkie opowiadania Janusza Głowackiego - od debiutanckiej "Wirówki nonsensu" do napisanego w tym roku i po raz pierwszy publikowanego w wydaniu książkowym "Rose Café" - oraz jego jedyną dotąd powieść, "Moc truchleje". Znajdujemy w nich wszystkie najlepsze cechy pisarstwa Głowackiego: zmysł obserwacji socjologicznej i psychologicznej, niezawodny słuch językowy, poczucie humoru, dar stylizacji. Zebrane w jednym tomie okazują się też - dość niespodziewanie - swoistą k...

Głośna mikropowieść autora "Kopciucha" z 1980 roku. Fantastyczno-groteskowa opowieść o pewnym bogaczu, który próbuje stworzyć nową rasę żaboludzi, relacjonowana przez poczciwego szaraczka, akwizytora miejscowej gazety. Surrealny obraz naszej wsi z pijaństwem, prostactwem i przesądami, a zarazem metafora polskiej rzeczywistości lat siedemdziesiątych, opisana soczystym językiem i pełna czarnego humoru. Niezwykłe sceny i oryginalne, niezapomniane postaci.. [Świat Książki, 2009]

Śmiech i trwoga, magia i diabelstwo Ludzie u Głowackiego są stworzeni z materii mieszanej. Zachowują się wobec siebie najczęściej z okrucieństwem, ale tak im ono spowszechniało, że nawet nie zdają sobie z niego sprawy. Głowacki jest dla mnie realistą wtedy, gdy opisuje apokalipsę na szczeblu gminnym. Renata Gorczyńska, "Kultura" Najlepsze opowiadanie Janusza Głowackiego z okresu przed emigracją "Jako człowiek światły, długotrwały artysta (jakkolwiek nie mam artystycznych papierów) i ob...

Niektórzy lubią opowiadania krótkie, inni długie, więc ułożyłem tę książkę tak żeby wyszło siedem na siedem. Wymieszałem opowieści nowojorskie z PRL-owskimi. Poza tytułowym opowiadaniem wszystkie były kiedyś w jakimś zbiorze wydrukowane, ale niektóre kilkadziesiąt lat temu. "Ból gardła na dwóch", "Nowy taniec La ba da" czy "Wizyta" to moje zupełne początki. Przeczytałem je niedawno i bardzo mi się podobały. - Może nie mam racji, ale wolałbym ją mieć - jak powiedział jeden producent z Paramountu, odrzucając mi scena...

To wybór prozy, na którą składają się opowiadania: "Polowanie na muchy", "Skrzek", "Raport Piłata", "Coraz trudniej kochać", "Paradis". Każde z nich obrosło już legendą, ma swoją odrębną historię. Zestawione w tym tomie uderzają błyskotliwą narracją, zmysłem obserwacji, niezwykłym słuchem językowym Autora. W wysmakowanej formie literackiej został tu zatrzymany czas lat 60., 70. i 80. wraz ze swoim specyficznym językiem i groteskowo-absurdalnym humorem. [Rosner & Wspólnicy, 2003]

Jacek Kopciński: Przejście. Dramaturgia końca XX wieku – Sławomir Mrożek: Miłość na Krymie – Ewa Lachnit: Człowiek ze śmieci – Tomasz Man: Katarantka – Janusz Głowacki: Czwarta siostra – Artur Grabowski: Czwarta osoba – Wiesław Myśliwski: Requiem dla gospodyni – Jerzy Łukosz: Świetlistość – Piotr Tomaszuk: Ofiara Wilgefortis – Marek Koterski: Dzień świra – Lidia Amejko: Nondum [Instytut Badań Literackich PAN, 2012]

1. Wizyta 2. Kongo na Kubusia Puchatka 3. Wielki brudzio 4. Duży świat 5. Wirówka nonsensu 6. Dochodzenie 7. Volvo dla mouse-killera [PIW, 1969]

...Jeżeli się dobrze wychylę przez to jedyne okno, widzę Agencję Towarzyską, wieczorem oświetloną ładnie, na różowo. Ona też ma związek z muzyką. Zawsze wiem, kiedy jest w Warszawie konkurs chopinowski, bo na Bednarską 23 sunie wtedy wężyk Japończyków... ...Niedawno szedłem wieczorem do domu, a z drugiej strony murku wystawała głowa parkingowego. "Panie Januszu - zawołał - niech pan pozwoli". Parę razy mocno potrząsnął moją ręką: "Pan nawet nie wie, jak ja pana szanuję. Przepraszam, że w tej chwili oddaję mocz"....