Teksty i komentarze

Phil Ochs jest świetny :)

:)

Chyba jeszcze od licealnych czasów...

Ja się cieszę bardziej, że Ty lubisz Mariannę i Kufer.

Och, Benten, jak ja się cieszę, że znasz i lubisz Mariannę i Kufer!

Bardzo mądre słowa padły w Twojej recenzji, Diano! I tak samo format książki nieco mnie z początku przerażał, na szczęście się przyzwyczaiłam (ale uparcie twierdzę, że do przypisów na końcu nie da się przyzwyczaić ;D).

A to ciekawe, bo tam napisali, że 2003 ;-))))

U mnie ona w schowku od stu lat już tkwi!

Urządziwszy sobie lekturowy „chiński maraton”, postanowiłam upiec dwie pieczenie przy jednym ogniu i zakończyć go czymś, co będzie równocześnie chińskie oraz klasyczne. Po odkryciu, że w katalogu miejscowej biblioteki figurują „Dialogi konfucjańskie”, udałam się do niej niezwłocznie, sądząc, że w tak małej miejscowości prawdopodobieństwo, by w tym samym czasie znalazła się więcej niż jedna osoba zainteresowana wypożyczeniem tego rodzaju pozycji, ...

Nie daruję Ci tej farmy... Schowek.

Zwłaszcza "Płatki z nieba" brzmią adekwatnie. ;)

Marzec zakończył się z następującym rezultatem: Na plebanii w Haworth 5,5 Nowy wspaniały świat 5,5 Pani Dalloway 5,0 Lidka 5,0 Mąż do zadań specjalnych 5,0 Kaczka przynosząca szczęście 5,0 - przeczytane z Piotrkiem Nieśmiały prosiaczek 5,0 - j.w. Klątwa pierścienia 4,5 Dom tysiąca nocy 4,5 Stokrotki w śniegu 4,0 Ścianka działowa 4,0 Podróż poślubna 3,5 Brisingr 3,5 Płatki z nieba 3,0

Pasja życia 5,5 - mając artystę w domu należy czytać takie książki. Przynajmniej wiem, jakiego rodzaju szaleństw mogę się spodziewać. ;-) Gottland 5 - ta książka udowadnia jak mało jeszcze wiem o tamtych ciężkich czasach w komunie. Zawsze mi się wydawało, ze najgorzej było w ZSRR, a potem w Polsce. Szczygieł sprowadza w pewnym sensie na ziemię. Ziemia kłamstw 5 - dałam piątkę, choć ta powieść nadal we mnie jest. Duszna. Ciężka. Okruchy...

Dawno nie miałam tak dobrego pod względem ocen miesiąca! I chyba nie będę miała przez najbliższych kilka lat. Albo miałam duuuuże szczęście, albo ten miesiąc bezrobocia rzucił mi się na głowę ;) 1. Młodszy księgowy: O książkach, czytaniu i pisaniu (5 - rozpoczęłam miesiąc bardzo dobrą lekturą. Jacek Dehnel to jeden z moich ukochanych pisarzy, a zebrane w tej książce felietony są najczęściej małymi perełkami dotyczącymi przeróżnych tematów. Okr...

Też tak mam :/ Przecież połowy mogłam się domyślić, nawet nie czytając danej książki! Ale czasu miałam niewiele, nie przejrzałam mataczeń - odbiję sobie następnym razem. Dziękujemy za konkurs, Dot! :)

Postanowiłam podzielić książki na kategorie, może komuś to pomoże. SF 1. Luna to surowa pani (3,5) Sama nie wiem co myśleć o Heinleinie. "Obcy w obcym kraju" zachwycił mnie kilka lat temu i trzyma w tym stanie do dziś, mimo kilkukrotnej bardzo uważnej lektury, ba, znęcania się nad tekstem od każdej strony, ale pozostałe książki wydają mi się zwyczajnie kiepskie. Może poczucie humoru narratora/bohaterów (w tym przypadku narratora i bohatera z...

Wstrząsająca opowieść o dwóch rodzinach, które zamieniły się miejscami przy grobie i szpitalnym łóżku. Pięć ofiar. Na skutek tragicznego wypadku samochodu należącego do Uniwersytetu Taylor zginęło pięć osób, a jedna ciężko ranna młoda kobieta została przewieziona do szpitala w stanie śpiączki. Pięć pogrzebów. Tragicznie zmarłych pożegnały rodziny, koledzy ze studiów i władze uczelni, wszyscy wspólnie modlili się też za walczącą o ...

Jak daleko się posuniesz, by odzyskać swoje dziecko? W 2011 roku zaginęło w Polsce ok. 4500 tys. dzieci i nastolatków, z czego za uprowadzenie dzieci do 6 roku życia najczęściej odpowiada jedno z rodziców. Keith Schafferius jest prywatnym detektywem, który pomógł ok. 100 uprowadzonym dzieciom powrócić do zrozpaczonych rodziców, pozostawionych bez żadnego wsparcia ze strony władz. Schafferius poświęcił blisko 30 lat swego życia rozwiązują...

Francja. Rok 1939. Wychodzi niepozorny zbiór opowiadań. Pięć krótkich, zwięzłych aktów ludzkiego życia. Tytuł: "Mur". Słowo widniejące na okładce oplata czytelnika symboliką, lecz można je też odczytać dosłownie - jako zlepek kilku cegieł porośnięty mchem i brudem. Jean-Paul Sartre kojarzy się przede wszystkim z filozofią. Czy jego styl literacki jest odzwierciedleniem poglądów? Czy sprawdza się dobrze na obu płaszczyznach? Aby w pełni zrozumieć ...

Z całą pewnością każdy ma książkę, która z różnych względów mocno zapadła mu w pamięć. Wszystko zależy od naszej wrażliwości na operowanie słowem. Każdego porusza inna z kwestii podejmowanych przez literatów. Warto się zastanowić, co w naszym życiu jest główną siłą popychającą do działania i realizowania marzeń, założeń, spełnienia ambicji. Pytania uniwersalne - cyklicznie dręczą one osoby myślące, otwarte na dyskusje. Wśród tematów często pojawi...

Trudno pisać o książkach, które są tym, czego oczekujemy od literatury. Trudno pisać o artystycznym ideale, który właśnie leży w naszych dłoniach. Tydzień po lekturze – wciąż czuję te subtelne emocje, jakby wyważone w rękach poetyckiego demiurga. Albert Camus niewątpliwie był największą osobliwością sztuki w XX wieku. Dlaczego? Otóż okazał się wirtuozem słowa. Idealnie dobierał styl do jakże trudnych tematów, na które można napisać dziełko nadają...

Dramatyczna walka matki o odzyskanie uprowadzonych do Libanu córek. Te wydarzenia przyciągnęły uwagę światowych mediów: dwie małe dziewczynki, trzyletnia Cedar i pięcioletnia Hannah, zostały uprowadzone przez swojego ojca, Australijczyka pochodzenia libańskiego, i zabrane z Sydney do ogarniętego wojną Libanu. Kiedy sądy i wszelkie drogi prawne zawiodły, zrozpaczona matka zmuszona była podjąć bolesną decyzję: czy sama powinna złamać prawo i wy...

Książki możemy traktować jako miłą odskocznię od codziennej rutyny. Często przenikamy przez cienkie strony powieści i całym ciałem uczestniczymy w uczcie słowa. Najlepsza lektura to taka, która pozwala nam usiąść wśród biesiadników i żywo emocjonować się ich rozmowami, przeżyciami, refleksjami. Jednak są książki, które po przeczytaniu ciążą nam w dłoniach, na półce i w świadomości niekoniecznie dobrze zainwestowanego czasu. Jak traktować "Na trop...

Gdy Cathy zostaje poproszona o zaopiekowanie się noworodkiem, jest podekscytowana, ale i przerażona, czy poradzi sobie z takim maleństwem. Harrison, którego zabiera ze szpitala zaledwie dzień po jego narodzinach, jest uroczym maleństwem i Cathy nie może zrozumieć, dlaczego został porzucony. Kiedy jednak w domu ogląda ubranka przygotowane przez matkę dla chłopczyka i czyta dołączony do nich list, wie, że kobieta nie chciała oddać synka…. Jakie ...

Autor raczej nie jest szerzej znany polskim czytelnikom. Lektura "Domu Jedwabnego" to moja pierwsza styczność z jego prozą. Uwagę przykuwa postać Sherlocka Holmesa. Powieść wpasowuje się w nurt klasycznych kryminałów, których ojcem był Arthur Conan Doyle - ten nieśmiertelny autor zmartwychwstaje w książce Horowitza. Przeszło 300 stron to hołd, ostatnie takty marszu ku pamięci postaci Holmesa - tak bardzo charakterystycznego detektywa, który wrósł...

A ja myślałam, że coś z kotkiem w tle będzie;) Przy okazji, chociaż już połowa świąt minęła życzę spokoju, pogody ducha (bo na tę za oknem to nie ma co liczyć) i miłych spotkań w rodzinnym gronie:) A i lektury jakiej ciekawej, bo z wiosennych spacerów to raczej nic nie będzie:(

Bardzo przyjemny mentalny powrót w lata dzieciństwa i młodości. Jakież to inne czasy, jak bardzo niekiedy odmienne problemy! - czy ktoś sobie dziś wyobraża, że dyrektor zakazuje uczennicom przychodzić do szkoły w spodniach albo nosić jakiekolwiek inne nakrycie głowy niż beret? że licealistka, która była widziana na łonie natury sam na sam z chłopcem, zostanie obwołana niemoralną, a rodzice koleżanek zabronią im się z nią przyjaźnić? - a wszystko...

Hehe, syn mi przysłał. On jest informatykiem, to pomyślałam, że to świetne życzenia dla p.t. Redakcji - wzór na pisankę wielkanocną! ;)

Aż takim fanatykiem s-f nie jestem. Nie znam tego prawa (tzn. teraz dowiedziałem się od Ciebie o jego istnieniu), z dzieł Clarke'a znam jedynie trzy części "Odysei kosmicznej", "Pana Lodowego Ogrodu" ani niczego Grzędowicza nie czytałem. Z całej s-f najbardziej "leży" mi cykl Herberta o Diunie. Nasuwa mi się tylko taka wątpliwość odnośnie tego, co piszesz - czy technologia to to samo co nauka? I jeszcze druga - dla kogo ona (technologia) jest czy...

Robert Makłowicz to urodzony smakosz i urodzony gawędziarz. Połączenie tych dwóch cech predestynowało go na człowieka opowiadającego/piszącego o kulinariach z przyległościami, czego przykładem są telewizyjne „Podróże kulinarne Roberta Makłowicza” czy też megaesej historyczno-kulinarny „CK kuchnia”. Kto uważnie śledzi karierę autora, ten wie, że zaczęła się od publikowanych w „Gazecie Wyborczej” recenzji kulinarnych, najpierw z terenu samego Krako...