Teksty i komentarze

A niech to! Koala:)

Wszystkiego książkowego. ;)

Tak,dzięki! Właśnie się dowiedziałam, że jesteśmy razem dziewięć lat i to się nie zmieniło, że biblionetka to wciąż moje ulubione miejsce w sieci :-).

Dzien jak codzien, szkola. Nudy w szkole jak nugdy, myslan ze zwariuje, postanowilam zwiac z kilku ostatnich lekcji. Byl piekny ale troche chlodny grudniowy dzien. Poszlam do galeri poszukac kilku rzeczy na prezenty gwiazdkowe, jak ja lubilam sprawiac komus radosc. Wiec pochodzilam troche kupilam kilka rzeczy i poszlam do bibloteki wypozyczyc kilka ksiazek do poczytania w zumowe dni. Znalazlam kilka ciekawych ksiazek i juz chcialam isc zeby pani...

1. Kapitan Corelli: nastawiałam się na romansidło, a tymczasem spotkało mnie bardzo miłe zaskoczenie. Poważne tematy, narracja z pazurem, czarny humor, proza życia. Bardzo na tak. Ocena: 5. 2. Z pamiętnika młodej mężatki: jak na polską książkę, nie jest źle. Ocena: 3. 3. Okruchy dnia: wydaje mi się, że teoretycznie powinna trafić mi do gustu, ale w żadnym razie nie trafiła. Nijaka i rozwlekła. Niby chodzi o ukazanie czegoś ważniejszego, a...

A dziś nic ci „nie powiedziała”? Jak pominąć to śmiała?! Wszak nie brak tu poważnej przyczyny, bo Agis ma dziś urodziny! Dziewięć lat kończy - trza by „list gończy” rozesłać w świat, ogłosić, że tyle już lat tu sobie poczyna. Wszystkiego co chcesz, by się spełniło, czasu na czytanie by ci starczyło; zabawy byś tu co krok pełno miała, uroki ksiąg wszelkich i biblionetki - byś odkrywała.

46. W niewoli algierskiego prawa 47. Kamienny anioł

Cesarstwo Rzymskie nie łączyło ze starożytnymi Chinami z czasów dynastii Han prawie nic. Zachowane świadectwa historyczne mówią nam tylko o jednym poselstwie rzymskim, które w 166 roku naszej ery dotarło na dwór cesarza Chin. W latach wcześniejszych strona chińska próbowała także zawrzeć kontakt ze swoim zachodnim odpowiednikiem. Nie udało im się to jednak, ponieważ droga lądowa, jaka dzieliła oba mocarstwa tamtejszego świata była usiana zbyt wie...

"Och, żeby się już zakochać, żeby oszaleć z miłości (...)" Miłość posiada wiele odcieni. Istnieje miłość namiętna, istnieje miłość młodzieńcza, jest również miłość dojrzała. Czasami trudno nam określić jaki rodzaj uczucia zawładnął naszymi zmysłami na danym etapie naszego życia, gdyż granica oddzielająca różne rodzaje miłości jest bardzo cienka. Czasami po prostu trudno nadążyć za meandrami miłości. Kasia Bulicz-Kasprzak to znana autorka...

Dzięki za wskazówkę! Mam nadzieję powrócić, bo czuję, że tylko odrobinę liznęłam miasto, a okolice to już w ogóle! Pytanie tylko, kiedy mi się uda, ale wierzę, że się uda :)

Jak będziesz kolejny raz w Olsztynie polecam udać się na doskonałą kawę/herbatę i ciasto do Avangardy bis, na Targu Rybnym przy starówce. Niesamowite smaki, a jednocześnie całkiem tanio. Będzie kolejny punkt do chwalenia :-)

Fajna recenzja :) Skoro tak zachęcasz to na pewno ją przeczytam ! :)

Styczeń Wieża Jaskółki 5,5 Luty Zaginiony horyzont 5+ Marzec Jak wychować szczęśliwe dziecko 5 Kwiecień Cała prawda o planecie Ksi 5,5 Maj Chrzest ognia 5 Czerwiec Władca Pierścieni 5 Lipiec Syberiada polska 5 Sierpień Krótki piątek 5 Wrzesień W otchłani mroku 5,5 Październik Chustka 5,5 Listopad Gra o tron 5,5 Grudzień Tajemnice Nalewek: Romans na tle stosunków warszawskich 5,5

Całkiem niezły miesiąc. ;)

Koontza nie znałem, ale jakoś mnie nie ciągnęło do jego książek. Dostałem "Męża" w prezencie i myślę sobie, że ktoś nie wiedział, o czym to jest, a chciał, żebym się wreszcie oświadczył ;P Książka zaczyna się dowcipnie, zresztą w trakcie też parę razy wybuchnąłem śmiechem, ale całość nie należy do lekkich powieści. Trochę przypomina "Komórkę" Kinga, przez to że jakiś strach przywodzi na myśl, a częściowo dlatego, że mąż tęskni do żony. Zdrada nie...

"(...) musisz mieć coś, co będzie łączyło cię z twoimi korzeniami. Każdy tego potrzebuje". Domy rodzinne przechowują naszą przeszłość. Wszelkie dobre i złe chwile pozostają na zawsze w przestrzeni domowych ścian. Czy więc trudny powrót do przeszłości i niezabliźnionych do końca ran może uleczyć duszę? Czasami jest to jedyne, możliwe rozwiązanie. Rozwiązanie, które pozwala poczuć w końcu pełnię życia. Pozwala być po prostu wolnym i szczęśli...

Dziękuję za miłe słowa Pajęczyco Carmaniolo. Książkę polecam :)

Pięknie napisane, Fiono. Biografii nie czytałam, Grechutę i jego piosenki wielbię od zawsze. Dziękuję Ci za tę notkę wspomnieniową.

Dlatego też kiedyś przeczytam Jane Eyre. Z naciskiem na "kiedyś" :>

Eco trafił tu w samo sedno. Pamiętam rozczarowanie, jakie przyniosły mi np. "Jądro ciemności" czy "Proces", same w sobie. O niebo ciekawsze stają się te lektury dopiero w zestawieniu z nieskończoną ilością interpretacji i odniesień kulturowych.

I mnie Wichrowe Wzgórza jedynie znudziły. Nie jest to zła książka pewnie, ale taka, której w ogóle nie zapamiętałam ani nie zachwycałam się nią w czasie lektury. Co gorsza - żadnego nastroju też nie poczułam.

Stowarzyszenie Miłośników Literatury i Placka z Kartoflanych Obierek też mi się bardzo podobała, ach żeby każda książka, po którą sięgam dla krótkiej rozrywki była równie dobra! Co do "Wichrowych Wzgórz" zgodzę się o tyle, że na mnie nigdy nie robiły specjalnego wrażenia, żadna scena we mnie nie zapadała, właściwie po przeczytaniu natychmiast zapominałam kto gdzie i z kim (czytałam ze dwa razy), natomiast z "Jane Eyre" było dokładnie odwrotnie...

Bardzo fajne zestawienie, czytałam wszystkie pozycje i po trochu podsuwam je mojemu siostrzeńcowi, ale brakuje mi zestawienie nowych książek, które też są ciekawe i wiele wnoszą do życia młodych czytelników. Świat się zmienia a wraz z nimi i literatura oraz postrzeganie rzeczywistości przez najmłodszych czytelników. osobiście np bardzo lubię książki Brandona Mulla (np Wojna cukierkowa i tu mogę ją polecić czystym sumieniem)

"Może los sam tak rozstrzyga? Selekcjonuje myśli, wydarzenia i postacie?" Każda emigracja z ojczyzny to inna historia człowieka i jego kolei życiowych. To właśnie przelane na papier życie, którego scenarzystą jest sam los, zaciekawia i pobudza czytelnika do myślenia. Literatura emigracyjna ciągle mnie zaskakuje, gdyż pomimo wielu przeczytanych historii napisanych przez przeróżnych ludzi, nadal potrafi mnie inspirować i wzbudzić tak wiele emoc...

Tia, tylko to totalne odwrócenie "rano go nienawidzę, wieczorem zaproponuję mu wierną przyjaźń, a może i miłość" wygląda śmiesznie i niewiarygodnie. Tak, nie świadczy, o ile jest wiarygodnie przedstawione. Dla mnie ta książka nie jest. Możemy sobie dyskutować do upojenia (chociaż pewnie nie przebiję megaoczytanego filologa w dyskusji), Ty mnie nie przekonasz, ja Ciebie również. Więc to dyskusja dla samej dyskusji.

Dla mnie to światełko jest wiarygodne - Hareton był postacią prawie zdziczałą, całe życie hartowaną, odtrącaną, niekochaną. Katarzyna okazała mu zrozumienie, przy niej poznał mnóstwo cieplejszych uczuć i odwzajemnił się tym samym. Nie wiem, na ile ten związek przetrwa i te "pozytywy". Zauważ jacy oni są Hereton ma w sobie porywczość Hindleya, Katarzyna bywa impulsywna jak jej matka... No ale to już Emily Bronte zostawiła pod znakiem zapytania. ...

Nie musi. Ale dla mnie tu wszystko jest przesadzone, złe, obrzydliwe, ludzie tylko podli, słabi, wredni etc. A to "światełko" znowu też jest niewiarygodne, nienawidzą się i nagle "cyk" już wszystko jest pięknie i wspaniale. Nie, grubymi nićmi to wszystko szyte, strasznie grubymi. Jest wiele innych książek, które opisują trudną czy destrukcyjną miłość, ta wśród nich niczym nie błyszczy. Trochę tak, jakby zamknięto dzieweczkę od dzieciństwa w wieży...

Elizabeth Adler to jedna z najznakomitszych na świecie autorek powieści o kobietach i dla kobiet. Jej bohaterki to kobiety sukcesu, który osiągają dzięki własnej pracy. Osobiste interesy oraz dramaty zmuszają je do wędrówek po kontynentach świata. Opisywana przez Adler rzeczywistość jest autentyczna, gdyż pisarka sama podróżuje po świecie, szukając materiałów do swoich powieści. "Moje miejsce na ziemi" to historia Caroline i jej córki Issy. Ob...

A czy w książce musi być coś pozytywnego, aby była dobra? Skąd takie przekonanie? Jasne, wszystko, o czym piszesz to prawda (chociaż pojawia się światełko (Uwaga: po kliknięciu pokażą się szczegóły fabuły lub zakończenia utworu)...

Dziś dodałem książkę Królestwo Zdaje się, że to coś do Twojej kolekcji - tym bardziej, że autor używa chyba pseudonimu. Dopiero szukając tytułu oryginalnego (nie wiedziałem, czy z "angielskim" nazwiskiem autor napisał po polsku...) trafiłem na stronę tego self-bullshitingu ;)