Teksty i komentarze

Weronika jest z natury pesymistką. nie wierzy w siebie ani w to, że odnajdzie w życiu szczęście i miłość. Zapamiętale czyta "Zmierzch" i skrycie marzy o wielkim, wyjątkowym uczuciu oraz księciu, zbyt doskonałym, by mógł być prawdziwy. Idealny chłopak rodzi się w wyobraźni dziewczyny i żyje w świecie wirtualnym, w prowadzonym przez nią blogu. Czy rzeczywistość może się upodobnić do marzeń? Najnowsza powieść Małgorzaty Gutowskiej-Adamczy...

Książka jest napisana pięknym językiem – poetyckim, lekko archaicznym, dokładnie takim, jaki uwielbiam. W przeciwieństwie do suchych wywodów Parandowskiego, „Starożytność…” czyta się jak najlepszą powieść, albo może inaczej – fascynującą baśń. Pełną dramatyzmu, ale i wzruszeń. Ładne jest u Zielińskiego jego nienachalne moralizatorstwo, kiedy podaje swoje puenty kolejnych mitów, podobać się również musi podkreślanie niejasności niektórych wątków, ...

A ja się czułam oszukana i ...wykorzystana. Jak powieść szpiegowska to powieść szpiegowska a nie melodramat :( To ja poświęciłam czas Follettowi, a on mi na koniec zagrał na emocjach? Bom wrażliwa istotka i nic na to poradzić nie mogłam ;) Kiedy już się decyduję na schabowego z kapuchą to nie wyobrażam sobie, żeby mi ktoś nagle zabrał talerz i wcisnął "słodką chwilę" instant ;)

Oj, warto warto! Ja zamieniłam, w pewien sposób, przewidywalnego, w końcu, Jonathana Carrolla na Somozę. Każda jego książka porusza zupełnie inną tematykę w sposób niezwykły. "Trzynasta damą" byłam akurat zachwycona. O "Klarze" przypominam sobie zawsze na lotnisku, przy okazji coraz bardziej zaostrzonych wymogów ;) a poważnie - jest to powieść niewątpliwie intrygująca. Książki Somozy są trochę jak moje sny. Może dlatego tak je lubię ;) Uwierz ...

Poznawał ją teraz pełniej, może i ona ze swej strony również nie usiłowała już niczego udawać. Przy pierwszych spotkaniach czyniła wrażenie bardziej pogodnej i wesołe, beztrosko nastawionej do życia. Obecnie pozwalała sobie na chwile zadumy, a jej piękną twarz pociągał melancholijny smutek. Już się parę razy zdarzyło, że gdy przystawali w miejscach jaśniejszych, gdzie odrobina świateł pełniej wyławiała z mroku oblicza, brała jego głowę w swe ręce...

Coaching stał się najpopularniejszą i najskuteczniejszą techniką w dziedzinie uczenia się i rozwoju. Menedżerom stale przypomina się o tym, jak istotny jest coaching w wydobywaniu z zespołu tego, co najlepsze, a trenerzy w swojej pracy coraz częściej wykorzystują coaching dotyczący wielu rozmaitych aspektów życia zawodowego i osobistego. Dzięki tej książce i zawartym w niej praktycznym ćwiczeniom oraz opisom konkretnych sytuacji dowiesz się, n...

"Przerwa na życie" to druga - po "Pozwólcie nam krzyczeć", a przed "Wizytą" - część wielokrotnie wznawianego cyklu. Obejmuje dalszy ciąg wojennych losów Magdaleny, córki warszawskiego chirurga, Gastona - Francuza studiującego przed wojną dyplomację, i Piotra, którego z Gastonem łączą skomplikowane uczucia: przyjaźni i solidarności, ale też miłości do Magdaleny, a więc i zazdrości... Dosłowny krzyk kobiet z hotelu Frau Hochmeier, domagających s...

- To wszystko jest prawdą - stwierdziłem bardziej stanowczo - ale wydaje mi się, że przeoczyłeś dość istotny punkt. - Co masz na myśli, drogi przyjacielu? - Przyjęliśmy, że Georges zaplanował zbrodnię. A to prowadzi nas do śmiesznej konkluzji, że zaplanował zamordowanie samego siebie! - Eh bien, mon ami, on właśnie to zrobił - rzekł spokojnie Poirot. [Wydawnictwo Dolnośląskie, 1999]

Dosiedli koni i znowu zaczęła się szalona pogoń. Siwy na przedzie, raby za nim, gnały na zachód przez pustkowie. Ziemia była sucha, kurz wzbijał się spod kopyt, wiatr dął w roześmiane twarze jeźdźców. Pędzili prosto w tarczę zachodzącego słońca, podobni do zjaw lecących przez rozpłomienione obłoki. Była to najcudowniejsza podróż na świecie. Nie mówili z sobą ni słowa, mknęli przed siebie, na chwilę nawet nie zwalniając pędu*. --- * Hallodor...

Ta książka jest dla ciebie, jeśli twoje życie jest serią zniweczonych marzeń. Niniejsza książka jest również dla ciebie, jeśli w ogóle nie masz marzeń. Jest dla ciebie, jeśli uwierzyłeś w kłamstwo, że nigdy nic nie będziesz wart. To nieprawda. Twoje życie jest WIELKIE – znacznie potężniejsze, niż kiedykolwiek sobie to wyobrażałeś. Na kartach niniejszej książki znajdziesz klucze do rozpoznania pełnego potencjału twojego życia. Może niekoniec...

Nie płakała nad grobem matki. Ani jednej łzy, oczy suche, aż piekące od wysuszenia. Nie modliła się także. W tamtej chwili nie potrafiła się zdobyć na słowa modlitwy. Zastygło w niej, zapiekło się wszystko. Ból, żałość, wstyd nie wiedzieć za kogo czy za co i gorycz. Twardym, sztywnym krokiem szła ku bramie cmentarza, by tam zakupić kwiaty i wieniec z jedliny i świeczek parę*. --- * Eugeniusz Paukszta, "Wszystkie barwy codzienności", Wydawn...

Przyznam, że z mieszanymi uczuciami zabierałem się za lekturę najnowszej powieści Daniela Koziarskiego. Informacja z okładki mówiąca o trzech zazębiających się historiach natychmiast nasunęła mi skojarzenia z „Klubem samobójców”, którą to książkę przed rokiem skrytykowałem. Bałem się, że schemat fabularny „Mojego prywatnego Sądu Ostatecznego” może rozczarować. I jestem miło zaskoczony, bo choć to książka chwilami pełna truizmów na temat ludzkiego...

Świat, w którym zalegalizowano (pogodzono się?) istnienie wampirów, może być całkiem ciekawy... Tyle że wtedy trzeba również uznać wróżki, czarownice, magów, wilkołaki, elfy - lista jest długa. W każdym razie mogłoby być interesująco i ten akurat pomysł bardzo mi się spodobał. Tyle że nie jest oryginalny. W każdym razie książkę czyta się szybko, bo akcja potrafi wciągnąć i za to dałam jej czwórkę - nie nudziłam się i byłam zainteresowana spraw...

Znam tę „wyliczankę”. O dziwo, nie od moich krewnych na wsi. Chyba z liceum. Zapamiętałem, bo próbowaliśmy ją przetłumaczyć na niemiecki. Brzmiało ładnie. Jaki paradoks. Wraca do mnie po dwudziestu paru latach zapowiadając tytuł powieści. Dowiaduję się, że pochodzi z pieśni ludowej. Ja, który niespecjalnie przepadam za wsią. Z książki o wsi, w której niemiecki nie jest zbyt sympatycznie wspominany. Nie da się źle pisać o twórczości Myśliwskieg...

Książka nosi wiele mówiący tytuł „Akademia”, a napisana została – i to jest już sprawa co najmniej niecodzienna – na spółkę przez dwóch zaprzyjaźnionych ludzi, z których jeden niedawno rozpoczął studia, a drugi jest młodym pracownikiem naukowym. Panowie ci występują, rzecz jasna, pod pseudonimami. Ich wspólnie wypracowany styl pisarski jest tyleż bogaty, ile szczery i bezlitosny. W ten sposób zostaje ukazana podwójna perspektywa życia uczelniane...

- Wyższa polityka - Nawrócenie oportunisty, czyli dlaczego na placu św. Wacława nie postawiono cerkwi - Dobrodziejstwa pana Bayerlego - Wynalazek - Apartament numer dziewięć - Strażnicy spuścizny - Kartki z notatnika Olafa Olafsona, człowieka neutralnego [Spółdzielnia Wydawnicza Czytelnik, 1955]

Dla mieszkańców Danii nadchodzą niespokojne czasy. Młodzi, wcieleni do armii mężczyźni wysyłani są na front. W okolicy ubywa rąk do pracy, co przysparza trudności właścicielom majątków. Tymczasem mieszkańcy Sørholm zmagają się dodatkowo z innymi kłopotami. Po serii nieprzyjemnych zdarzeń, gdy po raz kolejny okazuje się, że ktoś obcy kręci się po posiadłości, Hannah decyduje się wystawić w pałacu nocne straże. W Hemsedal ludzie biorą na języki ...

Blanche zostawia Oskara przed bankiem i ucieka do domu. Teraz będzie musiała ponieść konsekwencje swojego czynu. Sprawę bierze w swoje ręce pułkownik Blickenfeldt. Abelone boi się, że pijaństwo ojca doprowadzi ich do ruiny i wszystko stracą. Karen zaś nie ukrywa przed Akselem, jakie ma wobec niego zamiary... [Pi, 2009]

Przedwojenną pozycję tego rodzaju upolowałam tylko jedną (oprócz niej "Ścieżkę obok drogi" Iłłakowiczówny -reprint, nie oryginał - głównie dla wielbicieli marszałka Piłsudskiego). Z powojennych - wydane na początku lat 60 "Gawędy o jedzeniu" Marii Iwaszkiewicz. Niestety podczas kilkakrotnych przeprowadzek w moim rodzinnym domu przepadły (albo się porozlatywały w kawałki, na jedno wychodzi) dwie przedwojenne encyklopedie z drobiazgowymi rycinami (...

Może przerazić objętość, ale chyba tylko "niedzielnych" czytelników. Opisy i odniesienia do wydarzeń historycznych także mogą zniechęcić, kogoś kto spragniony jest błyskawicznego przebiegu fabuły. Jednak jeśli najzwyczajniej lubicie czytać, w szczególności klasyczne dzieła - to jest to niebywała gratka. Filmy i przedstawienia odsłaniają tylko malutki fragment treści "Nędzników". Uwielbiam tę książkę, gdyby nie moja zasada, że nie czytam niczego ...

Zajrzałam kiedyś przypadkiem do tej książki, po czym natychmiast kupiłam ją sobie i przeczytałam od deski do deski. Gdyby poradniki "jak zdobyć przyjaciół, szczęście i bogactwo" były równie sensowne i skuteczne jak ten, żylibyśmy wszyscy szczęśliwi i bogaci w gronie ukochanej rodziny i licznych przyjaciół :-). Ale, uwaga :-)!, stosując się do zawartych w kilku książkach rad Faber Adele i Mazlish Elaine mamy szansę wychować dzieci, którym zna...

Po upadku imperium Czingis-Chana na terenach Azji Środkowej pozostało wiele ludów pozbawionych ścisłej organizacji państwowej, walczących między sobą o dominację. Nogajowie, Kazachowie, Kałmucy, Baszkirowie stanowili naturalny obiekt zainteresowania prawosławnego księcia moskiewskiego, który dążył do powiększenia zakresu swej władzy. Wchodząc z jednymi w koalicję, a z innymi w konflikt, umiejętnie skłócając ich między sobą, poprzez naciski milita...

Bardzo proszę, Marylku.

Znalazłam fragmenty tego poradnika pośród Twoich czytatek i muszę przyznać, że po raz kolejny polecasz nietuzinkową, niezwykle uroczą książkę. Dziękuję Ci, Dot, za tę recenzję. Nie mogłam się oprzeć i po krótkich poszukiwaniach książka trafiła do mojego księgozbioru :) Gdyby ktoś jeszcze miał ochotę na zakup, kilka egzemplarzy jest tutaj: http://allegro.pl/item807240558_obyc​zaje_towarzyskie_maria_z_colonna_walewsk​ich.html ...

Tak - to pocieszające. Równowaga. To dobrze.

Trudno pisać recenzje kryminałów. Łatwiej niż romansów, ale na pewno trudniej niż przewodników kulinarnych. Zdradzić można niewiele, a z reguły notka wydawnictwa zawiera aż za wiele informacji o treści. Dodam więc tylko, że w odróżnieniu od innych ostatnio przeze mnie czytanych "Zmiana planów" chyba nie należy do żadnego cyklu. I dobrze. Początek kapitalny: były policjant musi wyjaśnić tajemnicze, spektakularne morderstwo popełnione w okolicy ...

Myślę, że chciwość, snobizm, podłość i wszystko co wymieniłaś, nie mają żadnych granic. Za każdym razem jak już się wydaje, że doszliśmy do ściany, okazuje się, że wciąż jest coś, co mozna sprzedać, że wciąż się da kogoś jeszcze bardziej upodlić. Niestety. Choć z drugiej strony patrząc, miłość, szczodrość, poświęcenie i szlachetność też nie mają granic. Chyba.

:-) Mogę Ci przynieść "Trzynastą damę" Somozy, chociaż ta Ci się może nie spodobać. Ale nie wiadomo. Chcesz?

Bardzo ciekawa książka, która pozwala wyobrazić sobie choć trochę jak wyglądało codzienne życie w Chinach w XX w. Napisana w formie wspomnień, w związku z tym dialogów jest w niej mało, to oraz brak zwykłego szkieletu powieści pozwala czytelnikowi uświadomić sobie, że to działo się naprawdę. Chińczycy są dla nas tak egzotycznym narodem, a ich kultura tak odrębna od europejskiej, że czasem można przecierać oczy ze zdumienia... Bardzo wzruszyła ...

>wreszcie znalazła się książka, która nam obydwu tak samo się podoba< Zajrzałam teraz na Twoje szóstki, Marylku. Jest trochę wspólnych upodobań. Nawet więcej, niż myślałam. :-)))