Teksty i komentarze

Wcale niegłupie babskie czytadło! Idealne na katar i długie jesienne wieczory. Naprawdę polecam! A sama już zabieram się za kontynuację, czyli "Coś niebieskiego". :)

"Chaszcze" Jana Grzegorczyka - autora trylogii o księdzu Groserze - to pierwsza książka z serii wydawniczej "Powieść z Duszą". Zaiste - duszę ta książka ma. Nie jest to bowiem - jak mogłoby się wydawać - jedynie powieść kryminalna, która poza dreszczem emocji nie przynosi nic innego, ale wspaniale połączone ze sobą intryga, tajemnica, romans i filozofia. Stanisław Madej - niemal pięćdziesięcioletni kawaler, który niedawno stracił matkę - post...

Kuki Gallmann urodziła się w Wenecji. Studiowała nauki polityczne na Uniwersytecie w Padwie. Od dzieciństwa zafascynowana Afryką, wyjeżdża w roku 1970 do Kenii, by w dwa lata później z mężem i synem przenieść się tam na stałe. W środowisku kenijskim i na arenie międzynarodowej zasłynęła w związku z założeniem fundacji The Gallmann Memorial Found. Instytucja ta stworzyła na ranczu Ol Ari Nyiro w Laikipii wzorcowy program naukowo-dydaktyczny, który...

Dominika jest typową piętnastolatką, jej życie kręci się przede wszystkim wokół problemów sercowych - pierwszych miłości i rozczarowań oraz mody i makijażu. Pewnego dnia ten nastoletni rytm zostaje zburzony odrobiną magii i tajemnicy, która objawia się w sporych rozmiarów osobie wróżki Hildegardy. Roztoczona przez nią wizja przyszłości uruchamia lawinę nieoczekiwanych zdarzeń. Dominika musi zmierzyć się z siłą własnego charakteru, ludzką zawiścią...

"Czyli co? Autor miał zacisnąć zęby i powiedzieć sobie, że w innych państwach sytuacja jest gorsza, więc właściwie to nie ma co się przejmować, skoro jemu i jego rodakom żyje się nieźle, i napisać suchy raport o mafii nie starając się oddziaływać na uczucia czytelnika albo w ogóle niczego nie zrobić?" Tego nie napisałem, wręcz przeciwne mnie również wydaje się zaskakujący fakt działania grupy przestępczej na taką skalę w środku Europy, w demok...

Powieść obyczajowa o tym, jak trudno czasami dochować wierności własnym zasadom, kiedy w grę wchodzi uczucie. Dwaj ranni mężczyźni, rzekomy napastnik i jego ofiara, trafiają pod opiekę Abigail McKenzie. Tych troje połączą osobliwe więzy, które sprawią, że Abigail będzie musiała dokonać niełatwego wyboru: spokojne szczęście u boku szlachetnego Davida lub związek z Jesse'em, bezceremonialnym, prowokującym, niepokojąco zmysłowym. Czy panna McKenzie ...

Całkowicie się zgadzam. Jest to jedna z moich ulubionych książek, której dałem ocenę 6. Nie dość, że super się ją czyta, to czasem można się nieźle wystraszyć a to podstawa dobrego kryminału. Jak najbardziej polecam!!!

Wiedzieć chcesz wszystko? Dlaczego miłość mija i znowu się pojawia, skąd zło i nienawiść, czy Bóg istnieje i co myśli o nas ludziach, dlaczego cierpią dzieci i skąd przemoc w rodzinie, kim był Chrystus i jak to jest z Trójcą, skąd się biorą zwyrodniali zbrodniarze i jak wygląda raj? Pytań jest jeszcze wiele, ale na wszystkie znajdziesz odpowiedź w tej książce. Ot i powstało kolejne dzieło pełne, kompendium sensu absolutnego. Czytając "Chatę...

Nudne. Nieciekawe. Niezbyt przygodowe. Przygodowa jest np. "Pieśń lodu i ognia" albo choćby Harry Potter. W czarnoksiężniku główny bohater przez prawie całą książkę zmaga się z jednym problemem. Gdzie tu zwrot akcji? Gdzie tu przygoda? :P Do okładek nic nie mam. Pozdrawiam

Proszę nie zdradzać mi szczegółów :P, bo jestem dopiero w połowie książki:) Jak coś to możemy popisać na gg czy @.

Księżniczka Emily jest zachwycona, gdy do Akademii Księżniczek przybywa śliczna, młoda Wróżka Chrzestna. Zbliża się Wielkie Zebranie, na którym okaże się, które księżniczki zdobyły miejsce w Klubie Tiary, i spełnienie pewnych życzeń bardzo by się przydało. Lecz wróżka Angora nie jest zbyt dobra w magii! Co z tego wyniknie? Czy przyjaciółki z Różowego Pokoju zdobędą dość diademowych punktów, żeby kontynuować edukację w Srebrnych Wieżach? W każd...

Jeśli Księżniczka Alice nie zda sprawdzianu ze Schodzenia po schodach tak lekko, jakby się płynęło w powietrzu, nie będzie mogła iść na przyjęcie w ogrodzie Akademii Księżniczek ani zajrzeć w Magiczne Lustro. Nieoczekiwanie przychodzi jej z pomocą nowa przyjaciółka... W każdej opowieści z Klubu Tiary kryje się magiczne słowo, które musicie odnaleźć! [Wydawnictwo Zielona Sowa, Kraków 2007]

Zgadzam się w 100% książka na długo pozostaje w pamięci. Ja po przeczytaniu bardzo zainteresowałam się tą pisarką. Powstał o niej także film pt "Sylvi" z 2003 r., Gwyneth Paltrow gra Sylvie Plath, polecam serdecznie!

Samo słowo chrzest jest nieudanym tłumaczeniem z łaciny i wywodzi się od słowa Chrystus, a nie od właściwego słowa oznaczającego tę czynność. Więc nawet jeżeli słowo chrześcijaństwo pochodzi od chrztu, to nadal jest bardzo podobne do łacińskiego "Christianitas" wywodzące się od słowa Chrystus, a nie chrzest.

"Religia w obrębie samego rozumu" - chciałbym przedstawić tę książkę jako sumę postulatów religii naturalnej. Nie jest to łatwa książka - Immanuel Kant jest mistrzem dwuznaczności; książka ta nie jest trudna - zapewnia nas sam autor na wstępie. Po trzech "Krytykach" sędziwy już filozof z Królewca staje do krytycznej rozprawy nad ludzką religijnością. Czy to lęk przed śmiercią każe staruszkowi podjąć ten temat? Otóż nie, systematyczność Kanta doma...

Bardzo mądra i wnikliwa recenzja, Misiaku. To kolejna książka, której na pewno nie ominę, choć lektura nie będzie lekka, łatwa i przyjemna.

W powieści "Pollyanna dorasta" Eleanor H. Porter ukazuje dalsze losy bohaterki, którą poznaliśmy w części pierwszej pt. "Pollyanna". Teraz Pollyanna jest już dorosłą dziewczyną, która kocha i pragnie być kochana. Niestety, w sprawach uczuć Pollyannie nie pomaga nawet jej własna "gra w zadowolenie"... [Wydawnictwo Nasza Księgarnia, 1990]

"Mamy w wierszach Olszewskiego do czynienia z nocą sprowokowaną, nocą - jakby - przywabioną. (...) Noc to pora, kiedy ów dziwak, człowiek nadwrażliwy, wielokrotnie doświadczany i raniony, może odpocząć. Tutaj, w obliczu anonimowości i niewidzialności, może spokojnie otworzyć oczy. (...) Ciemność dodaje mu otuchy, ale poeta i jego bohater mają świadomość tego, iż ciemności nie wolno wierzyć do końca - jest przecież ona zarówno domeną tajemnej miło...

Istnieje wiele legend i opowieści, które dotyczą stworzeń fantastycznych, żyjących w świecie równoległym do naszego. Zamieszkują one gęste lasy, niezgłębione morza i oceany, podniebne przestworza albo tułają się pomiędzy krainą żywych i umarłych. "Katalog stworzeń fantastycznych”, odwołując się do gromadzonych przez stulecia legend, wyjaśnia, kim są owe istoty. Na stronicach tej niezwykłej księgi pojawiają się: stworzenia przyjazne, wręcz towa...

A jak tam Zatoka? Jestem po niedawnej lekturze i przyznam szczerze, że trochę mnie zadziwiła ta książka, choć pod względem samego pisarstwa nie jest najwyższych lotów - czytywało się lepszych pisarzy :)

Andrzej Stasiuk, ur. w 1960 r. w Warszawie - prozaik, eseista, poeta. Autor tomu poezji "Wiersze miłosne i nie", powieści "Biały kruk" i "Dziewięć", zbiorów opowiadań "Mury Hebronu", "Opowieści galicyjskie", "Przez rzekę" i "Zima", tomu esejów "Tekturowy samolot", a także "Dukli", "Dwóch sztuk (telewizyjnych) o śmierci" oraz "Jak zostałem pisarzem (próba autobiografii intelektualnej)". Wspólnie z Jurijem Andruchowyczem wydał "Moją Europę. Dwa ...

Niesamowita... Bałam się po tę książkę sięgnąć przez cały rok. Odstraszała mnie recenzja na tylnej okładce. Bałam się potworności, cierpienia i wzruszeń, których mogłam się spodziewać po tej książce. Kiedy już odważyłam się przeczytać okazało się, że lepszej i bardziej trafnej okładkowej recenzji nikt nie mógł napisać. Niewyobrażalne, niepojęte światy ludzkich dramatów i uczuć, kalejdoskop prowincjonalnej samodzielności miasteczka i społec...

Niesamowita książka! Pięknie napisana. O życiu, o małżeństwie... Naprawdę ciężko mi było się od niej oderwać. Polecam! Zwłaszcza dziewczynom przed ślubem! ;)

Karel Konrad, wybitny czeski prozaik i publicysta, zmarły w 1971 roku, znany jest również jako poeta i satyryk. "Nauki dla nieśmiałych kochanków" to pełne poetyckiego uroku gawędy, w których autor radzi, w jaki sposób zdobyć ukochaną kobietę. [Czytelnik, 1985]

Książkę właśnie otrzymałam przesyłką od życzliwej biblioNETkowiczki (raczej trudno ją dostać). Dziecka co prawda nie mam, nie spodziewam się ani o nie nie staram, co jednak nie czyni lektury pana Talko mniej smakowitą! ;-) Tak, to po prostu felieton, tyle, że bardziej szeroki objętościowo, a felietony mają to do siebie, że się je po prostu połyka. Tak więc oto o godzinie trzynastej wciąż siedzę w piżamie na kanapie i rozkoszuję się "Dzieckiem dla...

Rzeczywiście jest tam takie zdanie, występuje ono prawie w każdej księdze Nowego Testamentu. Nie oznacza ono jednak, że automatycznie po śmierci Chrystusa każdy człowiek zostaje wyrwany z niewoli grzechu, tylko jego winy zostają USPRAWIEDLIWIONE. To znaczna różnica i nie można pod żadnym pozorem zakłamywać niechlubnej dla człowieka rzeczywistości, a owo "wyrwanie z niewoli grzechu" dotyczy życia po śmierci i wspomnianego usprawiedliwienia. Ni...

Romans obyczajowy: prawdziwa historia wieloletniego związku Zygmunta Krasińskiego z Delfiną Potocką na barwnym tle obyczajowym epoki romantyzmu, z udziałem wielu słynnych postaci, m. in. Chopina. Ona jest światową kobietą po przejściach, która uciekła od męża. On, wielki poeta, zostaje zmuszony do małżeństwa z Elizą Branicką. We troje żyją w osobliwym trójkącie... Nowoczesna konstrukcja w bezpretensjonalnych scenach-epizodach, znakomite dialo...

Popieram zdanie Michotki. Michaś był dobrym, prostodusznym chłopcem, w którym nie było miejsca na nienawiść. A oceniając nowelę w całości- uważam, że była piękna, po prostu niesamowita. Na pewno lepsza od 'Janka muzykanta'. Łapie za gardło.

Kiedy dorastałem, uczyłem się jakże niedoskonałego sposobu przebaczania i pojednania, ponieważ ci, którzy w jakiś sposób mnie zranili, rzadko podejmowali rozmowę na temat motywów swojego postępowania. Sporadycznie słyszałem słowa "przepraszam", "proszę", "wybacz mi" albo "wybaczam ci". Zwykle wyglądało to tak: ktoś uraził mnie albo ja kogoś słowem lub czynem i w rezultacie gniewaliśmy się przez kilka godzin, dni, a nawet tygodni. I chociaż sprawa...

Nareszcie sobota. Nie dawało mi spokoju... Otóż 'maius' też mnoże być, tyle, że częściej chyba używa się w tej sentencji 'maior' (Deus jest oczywiście rodzaju męskiego).